วัตถุประสงค์ของการทบทวนวรรณกรรมนี้คืออะไร
การตรวจสอบนี้เป็นหนึ่งในชุดของการทบทวนวรรณกรรมอย่างรวดเร็วที่ผู้ร่วมงานกับ Cochrane ได้เตรียมเพื่อรายงานในการระบาดใหญ่ของ COVID-19 ในปี 2020 จุดมุ่งหมายของการทบทวนวรรณกรรม Cochrane ของการวิจัยเชิงคุณภาพ (“การสังเคราะห์หลักฐานเชิงคุณภาพ”) คือการค้นหาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามแนวทางการป้องกันและควบคุมการติดเชื้อ (IPC) สำหรับบุคลากรทางสุขภาพว่าด้วยโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ เพื่อตอบคำถามนี้เราสืบค้นและวิเคราะห์การศึกษาเชิงคุณภาพเกี่ยวกับหัวข้อนี้
ข้อความสำคัญ
บุคลากรทางสุขภาพชี้ไปที่ปัจจัยหลายประการที่มีอิทธิพลต่อความสามารถและความเต็มใจที่จะปฏิบัติตามแนวทาง IPC เมื่อจัดการโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ โดยรวมถึงปัจจัยที่เชื่อมโยงกับแนวทางและวิธีการสื่อสาร การสนับสนุนจากผู้จัดการ วัฒนธรรมการทำงาน การฝึกอบรม พื้นที่ทางกายภาพ การเข้าถึงและเชื่อถือในอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) และความปรารถนาที่จะให้การดูแลผู้ป่วยที่ดี การการทบทวนวรรณกรรมยังเน้นถึงความสำคัญของการรวมถึงพนักงานทั้งหมด รวมถึงเจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนเมื่อจะใช้แนวทาง IPC
การทบทวนวรรณกรรมนี้ศึกษาอะไร
เมื่อโรคติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจแพร่หลายขึ้นเช่นในช่วงการระบาดของ COVID-19 การใช้กลยุทธ์ IPC ของบุคลากรสุขภาพจะมีความสำคัญมากยิ่งขึ้น กลยุทธ์เหล่านี้รวมถึงการใช้ PPE เช่นมาสก์ โล่ใบหน้า ถุงมือและชุดกาวน์; แยกผู้ป่วยที่ติดเชื้อทางเดินหายใจจากผู้อื่น; และขั้นตอนการทำความสะอาดที่เข้มงวดยิ่งขึ้น การสำรวจว่าบุคลากรสุขภาพมองเห็นและสัมผัสกับกลยุทธ์เหล่านี้สามารถช่วยผู้มีอำนาจและหน่วยงานด้านการดูแลสุขภาพเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดในการสนับสนุนบุคลากรทางการแพทย์ในการนำไปปฏิบัติ
ผลการค้นพบหลักคืออะไรบ้าง
เราพบการศึกษาที่เกี่ยวข้อง 36 รายการและเลือกการศึกษาเหล่านี้ 20 รายการสำหรับการวิเคราะห์ มีการศึกษา 10 เรื่อง มาจากเอเชีย 4 เรื่อง มาจากแอฟริกา 4 เรื่อง จากอเมริกาเหนือและอีก 2 เรื่อง จากออสเตรเลีย การศึกษาเหล่านี้สำรวจมุมมองและประสบการณ์ของพยาบาลแพทย์และบุคลากรสุขภาพอื่น ๆ เมื่อจัดการกับโรคซาร์ส H1N1, เมอร์ส วัณโรคหรือไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล บุคลากรสุขภาพส่วนใหญ่ทำงานในโรงพยาบาล คนอื่นทำงานในการดูแลปฐมภูมิและชุมชน
การการทบทวนวรรณกรรมของเราระบุไปที่ปัจจัยหลายประการที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามคำแนะนำของ IPC ปัจจัยต่อไปนี้มาจากการค้นพบที่ประเมินว่ามีความเชื่อมั่นปานกลางถึงสูง
บุคลากรสุขภาพรู้สึกไม่มั่นใจเมื่อแนวทางปฏิบัติขององค์กรมีความยาว ไม่ชัดเจน หรือไม่ตรงกับแนวทางของประเทศหรือระหว่างประเทศ พวกเขาอาจรู้สึกแย่เพราะแนวทางของสถาบันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา พวกเขายังอธิบายว่ากลยุทธ์ IPC นำไปสู่การเพิ่มปริมาณงานและความเหนื่อยล้าได้อย่างไร เช่นต้องใช้ PPE และต้องทำความสะอาดเพิ่มเติม บุคลากรสุขภาพอธิบายว่าการตอบสนองต่อแนวทาง IPC ของพวกเขาได้รับผลกระทบอย่างไรจากระดับการสนับสนุนที่พวกเขารู้สึกว่าได้รับจากทีมผู้บริหาร
การสื่อสารที่ชัดเจนเกี่ยวกับแนวทาง IPC นั้นมีความสำคัญยิ่ง แต่บุคลากรสุขภาพชี้ให้เห็นว่าขาดการฝึกอบรมเกี่ยวกับการติดเชื้อและวิธีการใช้ PPE พวกเขายังคิดว่ามันเป็นปัญหาถ้าการฝึกอบรมไม่ได้เป็นการบังคับ
การมีพื้นที่เพียงพอที่จะแยกผู้ป่วยออกมานั้นสำคัญมาก มีห้องแยกน้อยเกินไป ห้องเฉลียง (ห้องเล็กนำจากทางเดินสู่ห้องแยก) และฝักบัวก็เป็นปัญหา มาตรการเชิงปฏิบัติที่สำคัญอื่น ๆ ที่เสนอโดยเจ้าหน้าที่ด้านสุขภาพ ประกอบด้วย การลดความแออัดยัดเยียด การดูแลผู้ป่วยติดเชื้ออย่างรวดเร็ว การจำกัดผู้เยี่ยม และให้เข้าถึงการล้างมือได้ง่าย
การขาด PPE หรือ PPE ที่มีคุณภาพไม่ดีเป็นข้อกังวลอย่างรุงแรงสำหรับบุคลากรสุขภาพและผู้จัดการ พวกเขายังเน้นถึงความจำเป็นในการปรับปริมาณวัสดุสิ้นเปลืองเนื่องจากการระบาดของเชื้อต่อเนื่อง
บุคลากรสุขภาพเชื่อว่าพวกเขาปฏิบัติตามคำแนะนำ IPC อย่างใกล้ชิดเมื่อเห็นคุณค่าของมัน บุคลากรสุขภาพอื่น ๆ รู้สึกว่ามีแรงจูงใจที่จะทำตามคำแนะนำเนื่องจากกลัวว่าจะติดเชื้อตนเองและครอบครัวหรือเพราะรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบต่อผู้ป่วย บุคลากรสุขภาพบางคนพบว่ามันยากที่จะใช้มาสก์และอุปกรณ์อื่น ๆ เมื่อมันทำให้ผู้ป่วยรู้สึกโดดเดี่ยว หวาดกลัว หรือถูกตีตรา บุคลากรสุขภาพพบว่ามาสก์และอุปกรณ์อื่น ๆ ใช้งานไม่สะดวก วัฒนธรรมในที่ทำงานมีอิทธิพลต่อผู้ปฏิบัติงานด้านการดูแลสุขภาพทีจะปฏิบัติตามแนวทาง IPC หรือไม่
จากการค้นพบจำนวนมาก บุคลากรสุขภาพชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรวมพนักงานทุกคน รวมถึงพนักงานทำความสะอาด พนักงานยกกระเป๋า พนักงานครัวและพนักงานช่วยเหลืออื่น ๆ ในการใช้แนวทาง IPC
การปรับปรุงการทบทวนนี้ทันสมัยแค่ไหน
เราค้นหาการศึกษาที่ได้รับการตีพิมพ์จนถึงเดือนมีนาคม ปี 2020
บุคลากรทางสุขภาพชี้ไปที่ปัจจัยหลายประการที่มีอิทธิพลต่อความสามารถและความเต็มใจที่จะปฏิบัติตามแนวทาง IPC เมื่อจัดการโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ เรื่องเหล่านี้รวมถึงปัจจัยที่เชื่อมโยงกับแนวทางและวิธีการสื่อสาร การสนับสนุนจากผู้จัดการ วัฒนธรรมการทำงาน การฝึกอบรม พื้นที่ทางกายภาพ การเข้าถึงและเชื่อถือในอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) และความปรารถนาที่จะให้การดูแลผู้ป่วยที่ดี การการทบทวนวรรณกรรมยังเน้นถึงความสำคัญของการรวมถึงพนักงานทั้งหมด รวมถึงเจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนเมื่อจะใช้แนวทาง IPC
การทบทวนวรรณกรรมนี้เป็นหนึ่งในชุดของการทบทวนวรรณกรรมอย่างรวดเร็วที่ผู้ร่วมงานกับ Cochrane ได้เตรียมเพื่อราบงานในการระบาดใหญ่ของ COVID-19 ในปี 2020
เมื่อโรคติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจแพร่หลายกว้างขึ้นเช่นในช่วงการระบาดของ COVID-19 การใช้กลยุทธ์ IPC ของบุคลากรสุขภาพจะมีความสำคัญมากยิ่งขึ้น กลยุทธ์เหล่านี้รวมถึงการใช้ PPE เช่นมาสก์ โล่ใบหน้า ถุงมือและชุดกาวน์ การแยกผู้ป่วยติดเชื้อทางเดินหายใจจากผู้อื่น; และขั้นตอนการทำความสะอาดที่เข้มงวดยิ่งขึ้น กลยุทธ์เหล่านี้อาจเป็นเรื่องยากและใช้เวลานานในการปฏิบัติ ผู้มีอำนาจและสถานพยาบาลจึงต้องพิจารณาว่าจะให้การสนับสนุนบุคลากรสุขภาพให้ปฏิบัติได้ดีที่สุดอย่างไร
เพื่อระบุอุปสรรคและสิ่งอำนวยความสะดวกในการปฏิบัติตามแนวทาง IPC ของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ
เราค้นหา OVID MEDLINE เมื่อวันที่ 26 มีนาคม 2020 ในขณะที่เราค้นหาฐานข้อมูลเดียวเนื่องจากข้อจำกัดด้านเวลาเราจึงทำการกำหนดขอบเขตอย่างเข้มงวดและครอบคลุมและค้นหารายการอ้างอิงของเอกสารสำคัญ เราไม่ได้จำกัด วันที่ที่ตีพิมพ์หรือภาษา
เรารวมการศึกษาเชิงคุณภาพและวิธีผสม (ที่มีองค์ประกอบเชิงคุณภาพที่ชัดเจน) ที่มุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์และการรับรู้ของบุคลากรสุขภาพต่อปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการปฏิบัติตามแนวทาง IPC สำหรับโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ เรารวมการศึกษาของบุคลากรสุขภาพทุกประเภทที่มีความรับผิดชอบในการดูแลผู้ป่วย เรารวมการศึกษาที่มุ่งเน้นแนวทาง IPC (ในระดับท้อง ระดับประเทศหรือระดับนานาชาติ) สำหรับโรคติดเชื้อทางเดินหายใจในสถานพยาบาลทุกระดับ เกณฑ์การคัดเลือกเหล่านี้ถูกกำหนดกรอบโดยความเข้าใจถึงความต้องการของผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพในช่วงการระบาดของ COVID-19
ผู้ประพันธ์การทบทวน 4 คนทำการประเมินชื่อ บทคัดย่อและรายงานฉบับเต็มที่ได้จากการสืบค้นของเรา เราใช้กรอบการสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงเพื่อสุ่มตัวอย่างจากการศึกษาที่เข้าเกณฑ์โดยมีเป้าหมายเพื่อครอบคลุมโรคติดเชื้อทางเดินหายใจชนิดต่างๆ การแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์และการศึกษาที่มีข้อมูลจำนวนมาก เราดึงข้อมูลโดยใช้แบบฟอร์มการดึงข้อมูลที่ออกแบบมาสำหรับการสังเคราะห์นี้ เราประเมินข้อจำกัดด้านระเบียบวิธีโดยใช้เครื่องมือ Critical Skills Appraisal Programme (CASP) รุ่นดัดแปลง เราใช้ 'กรอบแนวคิดที่เหมาะสมที่สุด' ในการวิเคราะห์และสังเคราะห์หลักฐาน สิ่งนี้จัดเตรียมหมวดหมู่การวิเคราะห์ล่วงหน้า และขอบเขตสำหรับการวิเคราะห์เฉพาะเรื่องเพิ่มเติม เราใช้วิธี GRADE-CERQual (ความเชื่อมั่นในหลักฐานจากความคิดเห็นของการวิจัยเชิงคุณภาพ) เพื่อประเมินความเชื่อมั่นของสิ่งที่พบแต่ละอย่าง เราตรวจสอบผลการทบทวนวรรณกรรมแต่ละครั้งเพื่อระบุปัจจัยที่อาจมีผลต่อการดำเนินการเอาวิธีการมาปฏิบัติและพัฒนาผลกระทบสำหรับการปฏิบัติ
เราพบการศึกษาที่เกี่ยวข้อง 36 รายการและเลือกการศึกษาเหล่านี้ 20 รายการสำหรับการวิเคราะห์ มีการศึกษา 10 เรื่อง มาจากเอเชีย 4 เรื่อง มาจากแอฟริกา 4 เรื่อง มาจากอเมริกาเหนือและอีก 2 เรื่อง มาจากออสเตรเลีย การศึกษาเหล่านี้สำรวจมุมมองและประสบการณ์ของพยาบาลแพทย์และบุคลากรด้านการดูแลสุขภาพอื่น ๆ เมื่อจัดการกับโรคซาร์ส H1N1 เมอร์ส วัณโรคหรือไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล บุคลากรสุขภาพส่วนใหญ่ทำงานในโรงพยาบาล คนอื่นทำงานในการดูแลปฐมภูมิและชุมชน
การทบทวนวรรณกรรมของเราชี้ไปที่อุปสรรคและสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีอิทธิพลต่อความสามารถของบุคลากรสุขภาพในการปฏิบัติตามแนวทาง IPC ปัจจัยต่อไปนี้มาจากการค้นพบที่ประเมินว่ามีความเชื่อมั่นปานกลางถึงสูง
บุคลากรสุขภาพรู้สึกไม่แน่ใจว่าจะปฏิบัติตามแนวทางปฏิบัติขององค์กรอย่างไรเมื่อแนวทางปฏิบัติยาวและคลุมเครือหรือไม่สอดคล้องกับแนวทางระดับชาติหรือระดับนานาชาติ พวกเขาอาจรู้สึกแย่เพราะแนวทางของสถาบันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา พวกเขายังอธิบายว่ากลยุทธ์ IPC นำไปสู่การเพิ่มปริมาณงานและความเหนื่อยล้าได้อย่างไร เช่นต้องใช้ PPE และต้องทำความสะอาดเพิ่มเติม บุคลากรสุขภาพอธิบายว่าการตอบสนองต่อแนวทาง IPC ของพวกเขาได้รับผลกระทบอย่างไรจากระดับการสนับสนุนที่พวกเขารู้สึกว่าได้รับจากทีมผู้บริหาร
การสื่อสารที่ชัดเจนเกี่ยวกับแนวทาง IPC นั้นมีความสำคัญยิ่ง แต่บุคลากรสุขภาพชี้ให้เห็นว่าขาดการฝึกอบรมเกี่ยวกับการติดเชื้อและวิธีการใช้ PPE พวกเขายังคิดว่ามันเป็นปัญหาถ้าการฝึกอบรมไม่ได้เป็นการบังคับ
การมีพื้นที่เพียงพอที่จะแยกผู้ป่วยออกมานั้นสำคัญมาก การขาดห้องแยก ห้องเฉลียง ห้องอาบน้ำฝักบัวก็เป็นปัญหา มาตรการเชิงปฏิบัติที่สำคัญอื่น ๆ ที่เสนอโดยเจ้าหน้าที่ด้านสุขภาพ ประกอบด้วย การลดความแออัดยัดเยียด การดูแลผู้ป่วยติดเชื้ออย่างรวดเร็ว การจำกัดผู้เยี่ยม และให้เข้าถึงการล้างมือได้ง่าย
การขาด PPE หรือ PPE ที่มีคุณภาพไม่ดีเป็นข้อกังวลอย่างรุงแรงสำหรับบุคลากรสุขภาพและผู้จัดการ พวกเขายังเน้นถึงความจำเป็นในการปรับปริมาณวัสดุสิ้นเปลืองเนื่องจากการระบาดของเชื้อต่อเนื่อง
บุคลากรสุขภาพเชื่อว่าพวกเขาปฏิบัติตามคำแนะนำ IPC อย่างใกล้ชิดเมื่อเห็นคุณค่าของมัน บุคลากรสุขภาพบางคนรู้สึกว่ามีแรงจูงใจที่จะทำตามคำแนะนำเนื่องจากกลัวว่าจะติดเชื้อของตนเองและครอบครัวหรือเพราะรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบต่อผู้ป่วย บุคลากรสุขภาพบางคนพบว่ามันยากที่จะใช้มาสก์และอุปกรณ์อื่น ๆ เมื่อมันทำให้ผู้ป่วยรู้สึกโดดเดี่ยว หวาดกลัว หรือถูกตีตรา บุคลากรสุขภาพพบว่ามาสก์และอุปกรณ์อื่น ๆ ใช้งานไม่สะดวก วัฒนธรรมในที่ทำงานมีอิทธิพลต่อผู้ปฏิบัติงานด้านการดูแลสุขภาพทีจะปฏิบัติตามแนวทาง IPC หรือไม่
จากการค้นพบจำนวนมาก บุคลากรสุขภาพชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรวมพนักงานทุกคน รวมถึงพนักงานทำความสะอาด พนักงานยกกระเป๋า พนักงานครัวและพนักงานช่วยเหลืออื่น ๆ ในการใช้แนวทาง IPC
แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 16 พฤษภาคม 2020