พยาบาลผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลเต้านมเพื่อดูแลสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านม

คำถามของการทบทวนวรรณกรรม

วิธีการใดที่ดำเนินการโดยพยาบาลผู้เชี่ยวชาญด้านเต้านม (SBCNs) ช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตของสตรีที่มีการวินิจฉัยมะเร็งเต้านม

ทำไมคำถามนี้จึงมีความสำคัญ

มะเร็งเต้านมเป็นโรคที่ซับซ้อนและเป็นมะเร็งที่พบบ่อยที่สุดในสตรีทั่วโลก การอยู่รอดดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ซึ่งเชื่อมโยงกับความก้าวหน้าในการรักษา การคัดกรองที่ดีขึ้น และแนวทางการจัดการแบบสหวิชาชีพ มะเร็งเต้านมไม่ได้เป็นเพียงโรคทางกาย แต่ยังส่งผลกระทบต่อความต้องการทางจิตใจ อารมณ์ และสังคมของแต่ละบุคคล

SBCNs ถูกกำหนดให้เป็นพยาบาลที่มี 'ความรู้ขั้นสูง' ซึ่งพบสตรีเมื่อได้รับการวินิจฉัย และให้ข้อมูล และช่วยเหลือทางอารมณ์ การสนับสนุนผู้ป่วย และความต่อเนื่องในเส้นทางการดูแลเพื่อจัดการความต้องการหลายปัจจัยของผู้ป่วย สิ่งสำคัญคือต้องทำความเข้าใจถึงประสิทธิผลของวิธีการเหล่านี้ ซึ่งอาจรวมถึงการใช้วิธีการที่มุ่งเน้น หรือ SBCN ที่มีบทบาทใหม่ภายในทีมสหสาขาวิชาชีพ

เราสืบค้นและประเมินหลักฐานอย่างไร

เราสืบค้นหาเอกสารการวิจัยสำหรับการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม เปรียบเทียบวิธีการ SBCN กับการดูแลตามปกติหรือวิธีการสนับสนุนอื่น ๆ ผลลัพธ์หลักคือคุณภาพชีวิต และตัวชี้วัดที่ประเมินได้แก่ คุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพทั่วไป คุณภาพชีวิตเฉพาะโรคมะเร็ง ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า และความพึงพอใจของผู้เข้าร่วม เราได้สรุปหลักฐานจากการศึกษาทั้งหมดและพิจารณาปัจจัยต่างๆ เช่นวิธีดำเนินการศึกษา และผลลัพธ์ที่ได้มีความสอดคล้องกันหรือไม่

เราพบอะไร

เราพบการศึกษา 14 รายการโดยมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 2905 คนและการศึกษาที่กำลังดำเนินการ 4 รายการ การศึกษา 13 รายการเกี่ยวกับสตรีที่เป็นโรคระยะแรก และการศึกษา 1 รายการเกี่ยวข้องกับสตรีที่เป็นโรคที่เป็นมาก (บางครั้งเรียกว่าโรคแพร่กระจายหรือโรคทุติยภูมิ) เราจัดกลุ่มการศึกษาเป็น: วิธีการพยาบาลทางจิตสังคม ทั้งในโรคระยะแรก และโรคที่เป็นมาก และวิธีการที่นำโดย SBCN เพื่อการดูแลติดตามผล

วิธีการพยาบาลด้านจิตสังคมเปรียบเทียบกับการดูแลมาตรฐานสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรก

เราได้รวมการศึกษา 9 รายการที่เกี่ยวข้องกับสตรี 1469 คน การศึกษาได้ทดสอบวิธีการทางจิตสังคมประเภทต่างๆ เพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิต เช่นความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า ความกังวลใจ การทำงานทางอารมณ์และสังคม และอาการทางกายภาพ การศึกษาบางส่วนวัดผลนานถึง 18 เดือนโดยใช้เครื่องมือวัดต่างๆ หลักฐานแสดงให้เห็นว่าวิธีการทางจิตสังคมที่ดำเนินการโดย SBCNs สำหรับสตรีที่มีการวินิจฉัยเบื้องต้นของมะเร็งเต้านมสามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตและความพึงพอใจในการดูแล

วิธีการพยาบาลด้านจิตสังคมเปรียบเทียบกับการดูแลมาตรฐานสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะลุกลาม (ระยะแพร่กระจาย)

มีเพียงการศึกษาเดียวที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างในผลลัพธ์คุณภาพชีวิตในช่วง 3 เดือนหลังจากวิธีการพยาบาลทางจิตสังคมโดยย่อ เปรียบเทียบกับการดูแลมาตรฐานสำหรับสตรี 105 คนที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะลุกลามที่เพิ่งได้รับการวินิจฉัย

วิธีการที่นำโดยพยาบาลผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็งเต้านมในการดูแลติดตามผลสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรก

เราได้รวมการศึกษา 4 รายการที่เกี่ยวข้องกับสตรี 1331 คนที่รายงานผลการวิจัยติดตามผลนานถึง 5 ปี การทดลองทั้ง 4 รายการแสดงให้เห็นว่าการดูแลติดตามผลโดย SBCN มีประสิทธิผลเท่าเทียมกับการดูแลมาตรฐานสำหรับคุณภาพชีวิตของสตรีและความพึงพอใจต่อการดูแล โดยรวมแล้ว การศึกษาจับจุดเวลาที่เฉพาะเจาะจง ในการดูแลของบุคคล ภายในบทบาทที่เป็นแบบหลายปัจจัย ไม่มีรายงานผลข้างเคียงหรืออันตราย หลักฐานแสดงให้เห็นว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการดูแลตามปกติ วิธีการของ SBCN จะช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ ความพึงพอใจต่อการดูแล ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า การดูแลติดตามโดย SBCN มีประสิทธิผลเท่าเทียมกับการดูแลปกติ ในคุณภาพชีวิตของสตรี และความพึงพอใจในการดูแล โดยรวมแล้ว คุณภาพของหลักฐานอยู่ในระดับที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากถึงปานกลาง และเรารอผลการศึกษาที่กำลังดำเนินการเพื่อเสริมสร้างความมั่นใจในสิ่งที่ค้นพบ

ไม่มีวิธีการติดตามผลโดย SBCN สำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะลุกลาม

สิ่งนี้หมายความว่าอะไร

หลักฐานแสดงให้เห็นว่าวิธีการทางจิตสังคมที่ดำเนินการโดย SBCN สำหรับสตรีที่มีการวินิจฉัยหลักว่าเป็นมะเร็งเต้านม อาจดีขึ้นหรืออย่างน้อยก็มีประสิทธิผล เท่ากับการดูแลปกติ สำหรับคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยทั่วไปคุณภาพชีวิตเฉพาะโรคมะเร็ง ผลลัพธ์ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า และความพึงพอใจต่อการดูแล ในการศึกษาในอนาคต ความเชี่ยวชาญของ SBCN จำเป็นต้องได้รับการอธิบายให้ชัดเจนขึ้นเพื่อให้มีการแปลที่มีความหมายและประสบความสำเร็จในการปฏิบัติและเพื่อให้ SBCN มีผลกระทบมากขึ้นในด้านการช่วยเหลือทางจิตสังคม คุณสมบัติและการฝึกอบรมของ SBCN จำเป็นต้องได้รับการรายงานให้ชัดเจนยิ่งขึ้นรวมทั้งคำอธิบายของวิธีการ

แหล่งเงินทุนการศึกษา

การศึกษา 2 รายการไม่ได้รายงานแหล่งทุน การศึกษา 11 รายการรายงานว่า ได้รับเงินทุนจากองค์กรการกุศลหรือสถาบันของรัฐ และการศึกษา 1 รายการรายงานว่าไม่มีการรับเงิน การศึกษา 2 รายการรายงานเกี่ยวกับบทบาทของผู้ให้ทุน

ช่วงเวลาที่สืบค้น

11 มิถุนายน 2020

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

หลักฐานแสดงให้เห็นว่าวิธีการทางจิตสังคมที่จัดทำโดย SBCN สำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรกอาจดีขึ้นหรืออย่างน้อยก็มีประสิทธิผลเท่ากับการดูแลมาตรฐานและวิธีการอื่น ๆ ในระหว่างการวินิจฉัย การรักษาและการรอดชีวิต วิธีการติดตามผลทางโทรศัพท์ที่นำโดย SBCN มีประสิทธิผลเท่าเทียมกับการดูแลมาตรฐานสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมขั้นต้น

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

วิธีการโดยพยาบาลผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็งเต้านม (SBCNs) มีเป้าหมายเพื่อสนับสนุนสตรีและช่วยให้พวกเขารับมือกับผลกระทบของโรคที่มีต่อคุณภาพชีวิต

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินผลของวิธีการส่วนบุคคลที่ดำเนินการโดย SBCNs ต่อตัวบ่งชี้คุณภาพชีวิต ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และความพึงพอใจของผู้เข้าร่วม

วิธีการสืบค้น: 

ในเดือนมิถุนายน 2020 เราค้นหา MEDLINE, Embase, CENTRAL (เฉพาะการทดลอง), Cochrane Breast Cancer Group’s Special Register (CBCG SR), CINAHL, PsycINFO, World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform (WHO ICTRP) และ Clinicaltrials.gov

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เราเลือกการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCTs) ของวิธีการที่ดำเนินการโดย SBCNs สำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านม ซึ่งรายงานตัวบ่งชี้คุณภาพชีวิต ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และความพึงพอใจของผู้เข้าร่วม

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

ความเชื่อมั่นของหลักฐานได้รับการประเมินโดยใช้วิธี GRADE ได้จัดทำคำอธิบายแบบบรรยายของผลลัพธ์ รวมถึงการจัดตารางโครงสร้าง

ผลการวิจัย: 

เรารวม RCTs 14 รายการที่เกี่ยวข้องกับสตรี 2905 คน ยกเว้นการศึกษา 1 รายการ (สตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะลุกลาม) สตรีทุกคนได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านมระยะแรก อายุเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 48 ถึง 64 ปี

วิธีการพยาบาลด้านจิตสังคมเปรียบเทียบกับการดูแลมาตรฐานสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรก

การศึกษา 8 รายการ (สตรี 1328 คน, หลักฐานคุณภาพต่ำ) พบว่าคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยทั่วไปดีขึ้นเล็กน้อยหรือไม่มีผลต่างกันระหว่าง 9 สัปดาห์ถึง 18 เดือน การศึกษา 6 รายการ (สตรี 897 คน, หลักฐานคุณภาพต่ำ) พบว่าคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยทั่วไปดีขึ้นเล็กน้อยหรือไม่มีผลต่างกันระหว่าง 9 สัปดาห์ถึง 18 เดือน การศึกษา 6 รายการ (สตรี 951 คน, มีหลักฐานคุณภาพต่ำ) แสดงให้เห็นว่า ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า ดีขึ้นเล็กน้อยระหว่าง 9 สัปดาห์ถึง 18 เดือน การศึกษา 2 รายการ (สตรี 320 คน, หลักฐานคุณภาพต่ำ) วัดความพึงพอใจระหว่างการรอดชีวิต; การศึกษา 1 รายการวัดความพึงพอใจเฉพาะในกลุ่มที่ได้รับวิธีการ และแสดงความพึงพอใจในระดับสูงด้วยการดูแล การศึกษาที่ 2 แสดงให้เห็นถึงความพึงพอใจที่เท่าเทียมกันโดยการดูแลทั้งสองกลุ่ม ที่ 6 เดือน

วิธีการพยาบาลด้านจิตสังคมเปรียบเทียบกับการดูแลมาตรฐานสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรก

การศึกษา 2 รายการ (สตรี 351 คน, หลักฐานคุณภาพต่ำมาก) วัดคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยทั่วไป การศึกษา 1 รายการ รายงานว่าความเจ็บป่วยทางจิตใจลดลงในช่วง 12 เดือน คะแนนลดลงอย่างต่อเนื่องในสตรีที่ได้รับการช่วยเหลือโดย SBCN เพียงอย่างเดียวเมื่อเทียบกับการสนับสนุนจากองค์กรที่สมัครใจ การศึกษาอีก 1 รายการ รายงานว่า ที่ 6 เดือนสตรีที่ได้รับการช่วยเหลือทางจิตสังคมโดย SBCNs หรือนักจิตวิทยามีอาการทางคลินิกดีขึ้น จาก "ระดับความกังวลที่สูงกว่า" เป็น "ระดับความทุกข์ที่ต่ำกว่า"

การศึกษา 1 รายการ (สตรี 179 คน, หลักฐานคุณภาพต่ำมาก) ไม่แสดงความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ทุกจุดเวลา ถึง 6 เดือน วัดโดยใช้แบบสอบถามคุณภาพชีวิตเฉพาะโรคมะเร็ง มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญตามกลุ่มตามเวลา ในคุณภาพชีวิตภาพรวม อาการคลื่นไส้อาเจียน และผลข้างเคียงส่วนย่อยของการบำบัดตามระบบลดลง สำหรับสตรีที่ได้รับการช่วยเหลือทางจิตสังคมโดย SBCNs หรือนักจิตวิทยาที่เวลา 6 เดือน มีการปรับปรุงในส่วนย่อยอื่น ๆ เมื่อเวลาผ่านไปในทั้ง 2 กลุ่ม ผลข้างเคียงของการบำบัดทั้งระบบเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มนักจิตวิทยา แต่ไม่เพิ่มในกลุ่ม SBCN สมรรถภาพทางเพศลดลงทั้งสองกลุ่ม

การศึกษา 2 รายการ (สตรี 351 คน, มีหลักฐานคุณภาพต่ำมาก) วัดความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า การศึกษา 1 รายการรายงานว่าคะแนนระดับความวิตกกังวล และคะแนนสถานะความวิตกกังวลดีขึ้นในช่วง 6 เดือน แต่ไม่มีผลต่อคะแนนของภาวะซึมเศร้าในกลุ่ม SBCN เมื่อเทียบกับกลุ่มนักจิตวิทยา ไม่มีปฏิสัมพันธ์แบบกลุ่มตามเวลาเกี่ยวกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าหรือสถานะความวิตกกังวล การศึกษาอื่นรายงานว่าคะแนนความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าลดลงในช่วง 12 เดือนหลังการผ่าตัดในกลุ่ม SBCN คะแนนลดลงอย่างต่อเนื่องในสตรีที่ได้รับการสนับสนุนโดย SBCN เมื่อเปรียบเทียบกับการสนับสนุนจากองค์กรอาสาสมัคร

วิธีการทางโทรศัพท์ที่นำโดย SBCN ให้การดูแลติดตามผลเมื่อเปรียบเทียบกับการดูแลตามปกติสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมขั้นต้น

การศึกษา 3 รายการ (สตรี 931 คน, หลักฐานคุณภาพปานกลาง) รายงานผลลัพธ์คุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยทั่วไป การศึกษา 2 รายการรายงานว่าไม่มีความแตกต่างในคะแนนความเจ็บป่วยทางจิตระหว่างการดูแลติดตามที่นำโดย SBCN และการดูแลมาตรฐานที่ 18 ถึง 24 เดือน การทดลอง 1 รายการรายงานว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงในคะแนนความรู้สึกของการควบคุมระหว่างการดูแลติดตามที่นำโดย SBCN และการดูแลมาตรฐานที่ 12 เดือน

การศึกษา 2 รายการ (สตรี 557 คน หลักฐานคุณภาพปานกลาง) รายงานว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในคุณภาพชีวิตเฉพาะมะเร็งที่ 18 ถึง 24 เดือน วิธีการ SBCN ที่ดำเนินการทางโทรศัพท์เพื่อเข้าถึงการดูแลเฉพาะจุดที่จำเป็น ไม่ได้เปลี่ยนความเจ็บป่วยทางจิตใจเมื่อเปรียบเทียบกับการทบทวนทางคลินิกตามปกติที่ 18 เดือน คะแนนของทั้ง 2 กลุ่มในระดับย่อยของมะเร็งเต้านมดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปโดยมีคะแนนต่ำกว่าที่ 9 และ 18 เดือนเมื่อเทียบกับค่าพื้นฐาน ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยที่ปรับแล้วระหว่างกลุ่มที่ 18 เดือน คือ 0.7 คะแนนตามโดยวิธีการของ SBCN ดีกว่า (P = 0.058) การศึกษาที่ 2 ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มสำหรับบทบาทและการทำงานทางอารมณ์ที่วัดโดยใช้แบบสอบถามคุณภาพชีวิตที่เฉพาะเจาะจงของมะเร็ง โดยวิธีการทางโทรศัพท์ที่นำโดย SBCN เทียบกับการดูแลมาตรฐานของโรงพยาบาล ทั้งที่มีและไม่มีโปรแกรมการให้ความรู้แบบกลุ่มที่ 12 เดือน ที่ 12 เดือนคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 78.4 (SD = 16.2) และ 77.7 (SD = 16.2) ตามลำดับสำหรับโทรศัพท์ที่นำโดย SBCN และการติดตามผลมาตรฐานของโรงพยาบาล ช่วงความเชื่อมั่น 95% ของความแตกต่างที่ 12 เดือน คือ -1.93 ถึง 4.64

การศึกษา 3 รายการ (สตรี 1,094 คน หลักฐานคุณภาพปานกลาง) รายงานว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในความวิตกกังวลในการติดตามผลระหว่าง12 ถึง 60 เดือน หนึ่งในการศึกษาเหล่านี้ยังวัดภาวะซึมเศร้า และรายงานว่าไม่มีความแตกต่างของคะแนนภาวะซึมเศร้าระหว่างกลุ่มที่ 5 ปี (ความวิตกกังวล: RR 1.8; 95% CI 0.6 ถึง 5.1; ภาวะซึมเศร้า: RR 1.7 95% CI 0.4 ถึง 7.2)

การศึกษา 4 รายการ (สตรี 1331 คน, หลักฐานคุณภาพระดับปานกลาง) แสดงให้เห็นถึงความพึงพอใจในระดับสูงต่อการดูแลติดตามผลโดย SBCN ทางโทรศัพท์ระหว่าง 12 ถึง 60 เดือน

วิธีการทางการพยาบาลด้านจิตสังคมเปรียบเทียบกับการดูแลตามปกติสำหรับสตรีที่เป็นมะเร็งเต้านมระยะลุกลาม

การศึกษา 1 รายการ (สตรี 105 คน, หลักฐานคุณภาพต่ำ) ไม่พบความแตกต่างในผลลัพธ์คุณภาพชีวิตเฉพาะมะเร็งที่ 3 เดือน

บันทึกการแปล: 

แปลโดย ศ.นพ. ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2021

Tools
Information