Najważniejsze informacje

1. W porównaniu z otrzymywaniem dożylnej terapii przeciwnowotworowej w przychodniach przyszpitalnych nie mamy pewności, czy otrzymywanie tej samej terapii w domu wpływa na radzenie sobie z niepożądanymi skutkami, częstość hospitalizacji lub wizyt na oddziale ratunkowym po terapii oraz powikłań związanych z przyjmowaniem kroplówki.

2. Osoby leczone w domu mogą być bardziej skłonne do kontynuacji leczenia w warunkach domowych, w porównaniu z preferowaniem przyszłego leczenia w przychodniach przyszpitalnych przez osoby, które były tam leczone.

3. Prowadzenie dożylnej terapii przeciwnowotworowej w domu, w porównaniu z przychodniami przyszpitalnymi, może mieć niewielki lub żaden wpływ na koszty leczenia z perspektywy systemu opieki zdrowotnej.

Czym jest terapia przeciwnowotworowa i jak się ją stosuje?

Terapia przeciwnowotworowa to rodzaj opieki medycznej, której celem jest zatrzymanie lub spowolnienie rozprzestrzeniania się raka lub leczenie bólu i objawów, które mu towarzyszą, oraz poprawa jakości życia. Chemioterapia i immunoterapia są powszechnymi metodami leczenia przeciwnowotworowego u dorosłych chorych na raka. Można je podawać doustnie, podskórnie lub dożylnie – kroplówką – bezpośrednio do żyły za pomocą igły lub rurki. Dożylna terapia przeciwnowotworowa zwykle odbywa się co tydzień lub co 4 tygodnie przez okres 4–24 miesięcy. Sesje chemioterapii trwają od 20 minut do kilku godzin. Zazwyczaj prowadzi się je w przychodniach przyszpitalnych. Poddawanie się wielokrotnej terapii dożylnej jest uciążliwe dla chorych na raka.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy dowiedzieć się, czy przyjmowanie dożylnej terapii przeciwnowotworowej w domu lub w innych placówkach, zamiast w szpitalu, utrudnia radzenie sobie z niepożądanymi skutkami (takimi jak reakcja alergiczna), prowadzi do większej liczby hospitalizacji lub wizyt na oddziale ratunkowym w ciągu 48 godzin po otrzymaniu leczenia oraz czy powoduje więcej powikłań związanych z dożylną drogą podania – takich jak zakażenia. Interesowało nas również, jakie miejsce leczenia preferują pacjenci, opiekunowie i lekarze oraz czy droższe jest przeprowadzenie tego samego leczenia w domu zamiast w szpitalu.

Co zrobiliśmy?

Szukaliśmy badań, w których porównano podawanie tej samej dożylnej terapii przeciwnowotworowej w domu, w przychodni przyszpitalnej lub w innych placówkach (na przykład w gabinecie lekarza rodzinnego). Badania nie musiały dostarczać informacji na temat kosztów leczenia. Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki badań oraz oceniliśmy nasze zaufanie do danych naukowych, opierając się na czynnikach takich jak metodologia badań i wielkość efektu.

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy 7 badań z udziałem 401 uczestników w wieku 60–70 lat cierpiących na różne nowotwory. We wszystkich 7 badaniach porównano leczenie w domu z leczeniem w przychodni przyszpitalnej, a w 1 badaniu uwzględniono również leczenie w lokalnej przychodni lekarza rodzinnego.

Najważniejsze wyniki

Nie mamy pewności, czy miejsce otrzymywania dożylnej terapii przeciwnowotworowej (dom lub przychodnia przyszpitalna) wpływa na ryzyko działań niepożądanych, hospitalizacji i wizyt na oddziale ratunkowym w ciągu 48 godzin po leczeniu, a także na częstość występowania powikłań związanych z dożylną drogą podania.

Osoby leczone w domu mogą być bardziej skłonne do przyjmowana w przyszłości leczenia w tej samej formie niż osoby leczone w szpitalu. Spośród 100 uczestników leczonych w szpitalu, 57 wolało kontynuowanie leczenia w szpitalu, podczas gdy 92 na 100 leczonych w domu preferowało przyszłe leczenie w domu (na podstawie danych z 1 badania).

Leczenie w domu, w porównaniu z leczeniem szpitalnym, może mieć niewielki lub żaden wpływ na koszty ponoszone przez świadczeniodawców. W badaniach podawano koszty w lokalnej walucie, którą dla porównania przeliczyliśmy na dolary australijskie (AUD) z 2022 roku. Średni koszt leczenia szpitalnego wyniósł 3419 AUD; to samo leczenie w domu kosztowało 126 AUD mniej (dane z 2 badań z udziałem 80 osób).

Jedno z badań dotyczyło również leczenia w lokalnej przychodni lekarskiej. Nie mamy pewności, czy leczenie w domu, w porównaniu z leczeniem w lokalnym gabinecie lekarza rodzinnego, wpływa na radzenie sobie z działaniami niepożądanymi i konieczność wizyty na oddziale ratunkowym w ciągu 48 godzin po leczeniu. Część osób, które na początku leczono w domu, wyraża chęć kontynuacji leczenia w tej samej formie, część nie. Za to osoby rozpoczynające leczenie w gabinecie lekarza rodzinnego, chcą je tam kontynuować. Prowadzenie leczenia w warunkach domowych, w porównaniu z lokalnym gabinetem lekarza rodzinnego, może przynieść niewielką lub żadną różnicę w kosztach leczenia. Badanie to nie dostarczyło danych dotyczących przyjęcia do szpitala lub powikłań związanych z dożylną drogą podania.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Nie mamy pełnego zaufania do zaprezentowanych danych, ponieważ badania, które znaleźliśmy, mają ponad 10 lat i mogą nie być istotne dla obecnej praktyki. Osoby biorące udział w badaniach wiedziały, jakie leczenie otrzymują, jednak nie wszystkie ukończyły badanie. Nie wszystkie badania dostarczyły danych na temat każdej z interesujących nas kwestii, a niektóre z danych nie miały bezpośredniego znaczenia. Podsumowując, dane naukowe opierają się na kilku stosunkowo niewielkich badaniach klinicznych.

Jak aktualne są te dane?

Dane są aktualne na dzień 16 października 2024 r.