Interwencje psychologiczne mające na celu zwiększenie odporności psychicznej pracowników służby zdrowia

Wprowadzenie
Praca pracowników służby zdrowia (np. pielęgniarek, lekarzy, psychologów, pracowników socjalnych) może być bardzo stresująca. Często ponoszą oni dużą odpowiedzialność i są zmuszeni do pracy pod presją. Może to mieć negatywny wpływ na ich zdrowie fizyczne i psychiczne. Interwencje mające na celu ochronę przed takim stresem znane są jako interwencje dotyczące odporności psychicznej. Wyniki poprzednich przeglądów systematycznych sugerują, że interwencje w zakresie odporności psychicznej mogą pomóc pracownikom w radzeniu sobie ze stresem i chronić ich przed niekorzystnymi skutkami dla ich zdrowia fizycznego i psychicznego.

Pytanie badawcze
Czy interwencje psychologiczne mające na celu wzmocnienie odporności psychicznej poprawiają odporność, zdrowie psychiczne i inne czynniki związane z odpornością psychiczną u pracowników służby zdrowia?

Daty przeprowadzenia wyszukiwania
Dane naukowe są aktualne do czerwca 2019 roku. Wyniki zaktualizowanego wyszukiwania czterech kluczowych baz danych w czerwcu 2020 r. nie zostały jeszcze uwzględnione w przeglądzie.

Charakterystyka badania
Znaleźliśmy 44 badania z randomizacją (badania, w których uczestnicy są przypisywani do interwencji lub grupy kontrolnej poprzez procedurę podobną do rzucania monetą). W badaniach oceniano szereg interwencji w zakresie odporności psychicznej u uczestników w wieku średnio od 27 lat do 52,4 roku.

W 39 badaniach koncentrowano się na pracownikach służby zdrowia, a łącznie w badaniach wzięły udział 6892 osoby. Cztery badania obejmowały populację mieszaną (1000 uczestników) pracowników służby zdrowia i uczestników spoza niej. W jednym z badań, które dotyczyło szkoleń w zakresie odporności psychicznej dla pracowników służb ratowniczych przebadano 82 wolontariuszy.

Spośród uwzględnionych badań w 19 porównywano łączone interwencje w zakresie odporności psychicznej (np. terapię opartą na uważności i terapię kognitywno-behawioralną) z niespecyficznymi komparatorami (np. umieszczeniem na liście oczekujących na szkolenie [wait-list control group – grupa kontrolna, której uczestnicy w razie powodzenia terapii eksperymentalnej są także poddawani leczeniu jeszcze przed zakończeniem badania – przyp. tłum.]). Większość interwencji (30/44) przeprowadzano w grupach, z dużą intensywnością szkolenia przekraczającą 12 godzin lub sesji (18/44), i dostarczano je twarzą w twarz (tzn. z bezpośrednim kontaktem i spotkaniami twarzą w twarz między organizatorem interwencji a uczestnikami; 29/44).

Uwzględnione badania finansowano z różnych źródeł (np. szpitale, uniwersytety) lub z kombinacji różnych źródeł. W piętnastu badaniach nie określono źródła ich finansowania, a jedno badanie nie otrzymało żadnego wsparcia finansowego.

Pewność danych naukowych
Wiele aspektów zmniejsza pewność co do tego, czy interwencje w zakresie odporności psychicznej są skuteczne, czy też nie. Obejmują one ograniczenia w metodach badań, różne wyniki w poszczególnych badaniach, niewielką liczbę uczestników w większości badań oraz fakt, że wyniki ograniczają się do niektórych uczestników, interwencji i komparatorów.

Kluczowe wyniki
Przeprowadzanie szkoleń w zakresie odporności psychicznej wśród pracowników służby zdrowia może poprawić tą odporność oraz zmniejszyć objawy depresji i stresu bezpośrednio po zakończeniu leczenia. Wydaje się, że interwencje w zakresie odporności psychicznej nie zmniejszają objawów lęku, ani nie poprawiają samopoczucia. Dane naukowe zebrane w ramach tego przeglądu są jednak ograniczone i bardzo niepewne. Oznacza to, że w chwili obecnej mamy bardzo małą pewność, że interwencje w zakresie odporności psychicznej mają wpływ na te wyniki. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że dalsze badania zmienią te ustalenia.

W bardzo niewielu badaniach wykazano długoterminowy wpływ interwencji w zakresie odporności psychicznej. W badaniach wykorzystano wiele różnych metod pomiaru wyników i koncepcji interwencji, co utrudniło wyciągnięcie ogólnych wniosków z ustaleń. Potencjalne zdarzenia niepożądane oceniano jedynie w trzech badaniach, nie wykazując żadnych działań niepożądanych. Potrzebne są dalsze, lepiej zaprojektowane badania o wysokiej jakości metodologicznej.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: Aleksandra Ptasińska Redakcja: Magdalena Koperny, Karolina Moćko

Tools
Information