پیامهای کلیدی
-
ما دریافتیم که اگرچه برخی از روشها ممکن است در پیشگیری از شکست درمان و نیاز به قرار دادن مجدد لوله تنفسی در نای، بهتر از روشهای دیگر باشند، شواهد در این زمینه بسیار نامطمئن است.
-
انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است که دستورالعملهای سختگیرانهای را در طراحیهای مطالعه بگنجانند، ضمن اینکه روشهای مختلف را با استفاده از فشارهای یکسان مقایسه کنند، و نوزادان بسیار نارس بیشتری را که پیشاز هفته 28 بارداری متولد شدند، در نظر داشته باشند.
حمایت تنفسی غیرتهاجمی چیست؟
نوزادان نارس اغلب به دلیل عدم تکامل کامل ریهها، برای تنفس به کمک نیاز دارند. ارائه حمایت تنفسی از راه بینی به نوزادان نارس کمک میکند تا بدون نیاز به لولههای تنفسی در نای، نفس بکشند. این شامل چندین روش است که هوا یا اکسیژن را از طریق بینی یا دهان به ریهها میرساند تا ریهها باز مانده و تنفس پشتیبانی شود.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
ما هفت روش مختلف ارائه پشتیبانی تنفسی از طریق بینی را مقایسه کردیم تا ببینیم کدامیک به بهترین نحو از شکست درمان (زمانی که تنفس نوزاد بدتر میشود و به کمک بیشتر، مانند اکسیژن بیشتر یا لوله تنفسی، نیاز است)، نیاز به لولهگذاری (قرار دادن لوله تنفسی) پیشگیری کرده، و شدت مشکلات ریوی مزمن را در نوزادان نارس کاهش میدهند.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما مطالعاتی را بررسی کردیم که ترکیبات مختلفی را از سرعت جریان، فشار، و زمانبندی مورد استفاده برای ارائه حمایت از تنفس در نوزادان نارس، مقایسه کردند.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما 61 مطالعه (7554 نوزاد نارس) را یافتیم.
تهویه با فشار مثبت متناوب از راه بینی (استفاده از دو سطح فشار با دمیدن کوتاه هوا) یا تهویه نوسانی غیرتهاجمی با فرکانس بالا (ارائه تنفسهای ریز و سریع) در مقایسه با فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی (جریان ثابت هوا) یا کانولای بینی با جریان بالا (هوا از طریق لولههای کوچک بینی با سرعت بالاتر جریان داده میشود) ممکن است خطر شکست درمان را کاهش دهد. همچنین، تهویه با فشار مثبت متناوب از طریق بینی یا تهویه نوسانی غیرتهاجمی با فرکانس بالا، در مقایسه با فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی یا کانولای بینی با جریان بالا، ممکن است نیاز به لوله تنفسی را از بین ببرد. هیچ تفاوتی در خطر ابتلا به مشکلات ریوی مزمن با شدت متوسط تا شدید وجود نداشت.
این یافتهها در نوزادانی که در هفته 28 بارداری یا پساز آن متولد شدند، مشابه بودند، اما هیچ تفاوتی در نوزادانی که پیشاز هفته 28 بارداری به دنیا آمدند، وجود نداشت، اگرچه دادههای این گروه از نوزادان پراکنده بودند.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
شواهد مربوط به نوزادان بسیار نارس که پیشاز هفته 28 بارداری متولد شدند، محدود است. این مطالعات در نحوه مقایسه روشهای مختلف، بهویژه در مورد سطوح فشار راه هوایی نیز متفاوت بودند. این امر میتوانست بر نتایج تاثیر بگذارد. در نهایت، به دلیل مشکلات مختلفی که در نحوه انجام مطالعات وجود دشت، ما به نتایج اطمینان اندکی داریم یا اصلا اطمینان نداریم.
شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا ژانویه 2024 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
اهداف
ارزیابی مزایا و معایب روشهای مختلف حمایت تنفسی غیرتهاجمی، زمانیکه به عنوان حمایت اولیه در نوزادان نارس استفاده میشوند.
روشهای جستوجو
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL؛ Web of Science، و پایگاههای ثبت کارآزمایی را تا 7 ژانویه 2024 جستوجو کردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
NIPPV و NIHFV در مقایسه با CPAP یا HFNC ممکن است خطر شکست درمان یا تهویه از راه اندوتراکئال را کاهش دهند، اما ممکن است خطر ابتلا به CLD با شدت متوسط تا شدید را کم نکنند. بااینحال، سطح قطعیت شواهد پائین تا بسیار پائین است، و که مانع از نتیجهگیریها و توصیههای قطعی میشود. دادههای بیشتری برای نوزادان با سن بارداری کمتر از 28 هفته مورد نیاز است، زیرا در حال حاضر در مطالعات کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. تحقیقات آینده در مورد ارائه روشهای حمایت تنفسی غیرتهاجمی، باید با فشارهای معادل میانگین راه هوایی میان روشهای مختلف انجام شوند تا نشان داده شود که مزایا تا چه حد به ویژگیهای منحصربهفرد جریان گاز در هر روش مرتبط هستند.
حمایت مالی
هیچ حمایت مالی خاصی برای این مرور در نظر گرفته نشد.
ثبت
پروتکل مطالعه از طریق این DOI قابل دسترس است: 10.1002/14651858.CD014895
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
