پیامهای کلیدی
-
در افراد مبتلا به افزایش خفیف فشار خون اما بدون بیماری قلبیعروقی (مثلا حمله قلبی) یا دیگر خطرات سلامت مرتبط با آن (مثلا دیابت)، داروهای کاهشدهنده فشار خون ممکن است خطر مرگومیر یا خطر ابتلا به بیماری قلبیعروقی عمده را کاهش ندهند.
-
داروهای کاهشدهنده فشار خون ممکن است خطر وقوع سکته مغزی را کم کنند، اما میتوانند خطر بروز عوارض جانبی را که منجر به انصراف از مطالعه میشوند، افزایش دهند.
-
برای درک تاثیرات استفاده از داروهای کاهشدهنده فشار خون در افراد مبتلا به افزایش خفیف فشار خون بدون بیماری قلبیعروقی یا دیگر خطرات مرتبط با سلامت (مانند دیابت)، انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
فشار خون بالا (hypertension) چیست؟
هیپرتانسیون، همان فشار خون بالا بهصورت پایدار است.
فشار خون بالا چگونه درمان میشود؟
بسته به شدت فشار خون بالا و دیگر بیماریهایی که ممکن است فرد داشته باشد، فشار خون بالا را میتوان با یک سبک زندگی سالم از جمله رژیم غذایی و فعالیت بدنی منظم درمان کرد. داروها نیز معمولا تجویز میشوند.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
ما خواستیم مزایا و خطرات استفاده از داروهای تجویزی کاهشدهنده فشار خون را در افراد مبتلا به افزایش خفیف فشار خون (فشار خون سیستولیک 140 تا 159 میلیمتر جیوه، فشار خون دیاستولیک 90 تا 99 میلیمتر جیوه) و بدون بیماریهای قلبیعروقی عمده یا دیگر خطرات مرتبط با سلامت، بشناسیم.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما به دنبال مطالعاتی در مورد داروهای کاهشدهنده فشار خون در افراد مبتلا به افزایش خفیف فشار خون بودیم تا ببینیم این داروها خطر مرگومیر و بیماریهای قلبیعروقی عمده (از جمله سکته مغزی و حملات قلبی) را کاهش میدهند یا خیر. ما همچنین خطر بروز عوارض جانبی را بررسی کردیم. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را به شواهد، براساس عواملی مانند روشهای انجام و حجمنمونه مطالعه، رتبهبندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما پنج مطالعه را شامل مجموعا 9124 نفر، 4593 نفر که داروهای کاهشدهنده فشار خون را دریافت کردند و 4531 نفر که با دارونما (placebo) (درمان ساختگی) درمان شده یا هیچ درمانی را دریافت نکردند، وارد کردیم. ما دریافتیم که داروها ممکن است خطر مرگومیر یا بیماریهای قلبیعروقی عمده را کاهش ندهند. داروهای کاهشدهنده فشار خون ممکن است خطر وقوع سکته مغزی را کم کنند، اما میتوانند خطر بروز عوارض جانبی را که منجر به انصراف از مطالعه میشوند، افزایش دهند.
نتایج اصلی
مزیت کاهش خطر وقوع سکته مغزی با داروهای ضدفشار خون برای افراد مبتلا به افزایش خفیف فشار خون و بدون بیماری قلبی یا بیماری دیگری که خطر ابتلا به بیماری قلبیعروقی را افزایش میدهد، باید در برابر عوارض ناخواسته این داروها سنجیده شود.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
ما به شواهد اطمینان کمی داریم زیرا مطالعات تمام افراد مورد نظر ما را پوشش ندادند؛ مطالعات بسیار کوچک بودند؛ و مطالعات کافی برای اطمینان از نتایج وجود نداشتند. یکی از مطالعاتی که کاهش خطر وقوع سکته مغزی را نشان داد، افراد مبتلا به بیماری کلیوی را بررسی کرد، بنابراین ممکن است برای همه افراد مبتلا به افزایش خفیف فشار خون قابل استفاده نباشد. فقط یک مطالعه عوارض جانبی داروها را گزارش کرد.
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا جون 2024 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
افرادی که هیچ رویداد قلبیعروقی قبلی یا بیماری قلبیعروقی ندارند، نماینده جمعیت پیشگیری اولیه هستند. در حال حاضر، فواید و مضرات درمان هیپرتانسیون خفیف در بیماران گروه پیشگیری اولیه مشخص نیست. این مرور شواهد حاصل از کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده موجود را بررسی میکند.
اهداف
ارزیابی مجدد اثربخشی و خطرات شروع دارودرمانی ضدفشار خون بالا در بزرگسالان مبتلا به هیپرتانسیون خفیف درماننشده و بدون بیماری قلبیعروقی قبلی. هدف اصلی، ارزیابی مجدد خطر مورتالیتی به هر علتی و کل حوادث قلبیعروقی (که به عنوان سکتههای مغزی کشنده و غیرکشنده، انفارکتوس میوکارد، و نارسایی احتقانی قلب تعریف شد) بود. اهداف ثانویه عبارت بودند از ارزیابی مجدد خطر وقوع سکته مغزی (کشنده و غیرکشنده)، بیماری عروق کرونر قلب (انفارکتوس میوکارد کشنده و غیرکشنده و مرگ ناگهانی قلبی) و WDAEها.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت تخصصی گروه هیپرتانسیون در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت را از آغاز تا جون 2024 جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
RCTهایی با مدت حداقل 1 سال.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
پیامدهای بررسی شده عبارت بودند از: مورتالیتی، سکته مغزی، بیماری قلبی عروق کرونری (coronary heart disease; CHD)، کل حوادث قلبیعروقی (cardiovascular events; CVS)، و خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی دارو.
نتایج اصلی
از 11 RCT شناسایی شده، 4 مورد با 8912 شرکتکننده در این مرور وارد شدند. درمان به مدت 4 تا 5 سال با داروهای ضد فشار خون بالا در مقایسه با دارونما، کل مورتالیتی را کاهش نداد (RR 0.85؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.15). در 7,080 شرکتکننده، درمان با داروهای ضد فشار خون بالا در مقایسه با دارونما باعث کاهش بیماری عروق کرونر قلب (RR: 1.12؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.57)، سکته مغزی (RR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.24 تا 1.08)، یا کل حوادث قلبیعروقی (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.72 تا 1.32) نشد. قطع مصرف دارو به دلیل بروز عوارض جانبی با درمان دارویی افزایش یافت (RR: 4.80؛ 95% CI؛ 4.14 تا 5.57)، افزایش خطر مطلق (Absolute risk increased; ARI)؛ 9%.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در افراد مبتلا به هیپرتانسیون خفیف درماننشده و بدون بیماری قلبیعروقی، شروع تکدرمانی یا درمان افزایشی با داروهای ضدفشار خون بالا ممکن است مورتالیتی به هر علتی، کل حوادث قلبیعروقی یا بیماری عروق کرونر قلب را در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کرده یا هیچ درمانی را دریافت نکردند، کاهش ندهد. ممکن است کاهش در وقوع سکته مغزی دیده شود، اما احتمال افزایش WDAEها نیز وجود دارد.
حمایت مالی
CIHR Grant به گروه مروری هیپرتانسیون و گرنت وزارت سلامت British Columbia به طرح ابتکار درمانی (Therapeutics Initiative).
ثبت
پروتکل (2007): doi.org/10.1002/14651858.CD006742.
مرور اصلی (2012): doi.org/10.1002/14651858.CD006742.pub2.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
