رفتن به محتوای اصلی

آیا فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) برای درمان مکث‌های تنفسی (آپنه) در نوزادان نارس بهتر از داروی متیل‌گزانتین عمل می‌کند؟

در دسترس به زیان‌های

پیام‌های کلیدی

  • تفاوت‌های میان CPAP و تئوفیلین (theophylline) از نظر شکست درمان یا مرگ‌ومیر بسیار نامشخص است.

  • هر دو درمان مورد مطالعه، CPAP و تئوفیلین، اکنون به‌ندرت در مراقبت‌های مدرن نوزادان استفاده می‌شوند، و CPAP با شاخک بینی و کافئین (caffeine) یا آمینوفیلین (aminophylline) رایج‌تر هستند.

آپنه نوزادان نارس چیست، و چگونه درمان می‌شود؟

آپنه نوزادان نارس، زمانی است که تنفس نوزاد نارس بیش‌از 20 ثانیه متوقف می‌شود یا مکث‌های کوتاه‌تری را همراه با ضربان قلب آهسته یا پوست آبی دارد. این وضعیت بیشتر در نوزادانی که پیش‌از هفته 28 بارداری متولد می‌شوند، شایع بوده و پس‌از هفته 34 نادر می‌شود. آپنه نوزادان نارس می‌تواند به دلیل نارس بودن نوزاد اتفاق افتد، اما ممکن است با عفونت‌ها یا سطح پائین اکسیژن بدتر شود. در صورت عدم درمان، باعث کمبود اکسیژن و کند شدن ضربان قلب خواهد شد، که ممکن است نیاز به پشتیبانی تنفسی را ایجاد کند. آپنه می‌تواند به دلیل نارس بودن مغز باشد که منجر به عدم ارسال سیگنال به عضلات ریه برای تنفس (central) شده، یا به دلیل نارس بودن راه هوایی که منجر به انسداد (obstructive) شده، یا هر دو (مختلط، شایع‌ترین نوع) باشد. CPAP نوعی دستگاه تنفسی کمکی است که به نوزادان کمک می‌کند ریه‌هایشان را باز نگه دارند. متیل‌گزانتین‌ها (methylxanthines)، مانند تئوفیلین، داروهایی هستند که به تحریک تنفس کمک می‌کنند. هر دو درمان اغلب برای درمان آپنه نوزادان نارس استفاده می‌شوند، اما عملکرد متفاوتی دارند و ممکن است عوارض جانبی متفاوتی را ایجاد کنند.

چرا این موضوع برای درمان آپنه در نوزادان نارس مهم است؟

مهم است که این درمان‌ها را مستقیما با هم مقایسه کنیم تا مزایا و معایب آن‌ها بهتر درک شوند. در کشورهایی با درآمد پائین و متوسط، ممکن است دسترسی به فشار مثبت مداوم راه هوایی یا برخی از متیل‌گزانتین‌ها، مانند کافئین، محدود باشد. مقایسه این درمان‌ها می‌تواند به ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت سلامت در کشورهایی با منابع محدود کمک کند تا در مورد بهترین گزینه موجود، تصمیمات آگاهانه‌ای را بگیرند.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟

ما ‌خواستیم بدانیم که کدام درمان مزایای بیشتر و مضرات کمتری را برای مدیریت آپنه نوزادان نارس دارد. این مقایسه، به‌ویژه برای هدایت مراقبت در شرایطی با منابع محدود، که در آن‌ها دسترسی به این درمان‌ها ممکن است متفاوت باشد، مهم است.

ما چه‌کاری را انجام دادیم؟

این مطالعه دومین به‌روزرسانی از مروری است که نخستین‌بار در سال 1998 منتشر شد و CPAP و تئوفیلین را با هم مقایسه ‌کرد. در این به‌روزرسانی، با گنجاندن انواع جدیدتر CPAP و دیگر متیل‌گزانتین‌ها فراتر از تئوفیلین، دامنه بررسی را گسترش می‌دهیم تا منعکس‌کننده عملکرد بالینی فعلی باشیم و بدانیم که یافته‌های اصلی هم‌چنان در مراقبت‌های امروزی نوزادان قابل اجرا هستند یا خیر. ما مطالعاتی را جست‌وجو و انتخاب کردیم که CPAP را با متیل‌گزانتین‌ها (مانند تئوفیلین، کافئین یا آمینوفیلین) برای درمان آپنه در نوزادان نارس متولدشده پیش‌از هفته 34 مقایسه کردند. ما فقط مطالعاتی را وارد کردیم که در آن‌ها درمان‌ها به صورت جداگانه و نه ترکیبی (مثلا CPAP و متیل‌گزانتین‌ها با هم) استفاده شدند. ما مطالعات را با دقت بررسی کردیم تا مطمئن شویم که معیارهای ما را برآورده می‌کنند و پیش‌از خلاصه کردن نتایج، کیفیت آن‌ها را ارزیابی کردیم. در نهایت، میزان اطمینان خود را به یافته‌ها براساس کیفیت و قابلیت اطمینان شواهد ارزیابی کردیم.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

ما فقط یک مطالعه را یافتیم که 40 سال پیش در بریتانیا انجام شد، و شامل 32 نوزاد متولدشده پیش‌از هفته 34 بارداری بود. براساس این داده‌های محدود، ما هنوز نمی‌دانیم که CPAP به کاهش یا افزایش احتمال عدم موفقیت درمان در طول مدت بستری در بیمارستان، خطر مرگ‌ومیر در سال اول زندگی، یا احتمال ایجاد ضربان قلب سریع بلافاصله پس‌از شروع درمان، کمک می‌کند یا خیر. ما هم‌چنین هیچ اطلاعاتی را در مورد مقایسه درمان‌ها در مورد چگونگی تاثیر آن‌ها بر رشد مغز، یادگیری، یا رشد نوزادان در طولانی‌مدت یا خطر ابتلا به بیماری‌های جدی مانند بیماری ریه (دیسپلازی برونکوپولمونری) پیدا نکردیم.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟

ما فقط یک مطالعه کوچک را از سال 1981 یافتیم که شامل 32 نوزاد نارس بود که پیش‌از ۳۴ هفته بارداری در یک کشور با درآمد بالا متولد شدند. درمان‌های مقایسه‌شده در این مطالعه، امروزه به‌طور معمول به همان شیوه استفاده نمی‌شوند. CPAP با استفاده از ماسک صورت و در فشارهای پائین‌تر از آنچه در حال حاضر استفاده می‌شود، ارائه شده و به جای کافئین، از تئوفیلین استفاده شد که نشان داده شده نسبت به تئوفیلین مزایایی دارد و اکنون در بسیاری از مکان‌ها استفاده می‌شود. این مطالعه اطلاعات روشنی را در مورد برخی از پیامدهای مهم، مانند چگونگی تاثیر درمان‌ها بر رشد مغز، تغذیه نوزادان، یا خطر عوارض جدی مانند آسیب ریه یا آسیب به سوراخ‌های بینی، ارائه نداد. تعداد کم نوزادان در این مطالعه، نتایج را نامطمئن می‌کند. علاوه‌بر این، نوزادانی که در گروه CPAP قرار گرفتند، در شروع مطالعه بیمارتر بودند و بنابراین ممکن است به درمان کمتر پاسخ داده باشند.

این یافته‌ها به چه معنا هستند؟

اگرچه مرورهای قبلی نشان دادند که تئوفیلین بهتر از ماسک CPAP است، در این مرور، که در آن ارزیابی دقیق‌تری را از کیفیت مطالعه انجام داده‌ایم، نمی‌دانیم که تفاوتی میان استفاده از CPAP و متیل‌گزانتین برای درمان آپنه نوزادان نارس وجود دارد یا خیر.

شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟

شواهد تا 28 آگوست 2024 به‌روز است.

اهداف

ارزیابی مزایا و معایب CPAP در مقایسه با متیل‌گزانتین‌ها برای آپنه ناشی از نارس بودن در نوزادان نارس.

روش‌های جست‌وجو

ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL، سه بانک اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی و مجموعه مقالات کنفرانس‌ها را جست‌وجو کردیم. منابع موجود در مطالعات واردشده و مرورهای سیستماتیک مرتبط را تا آگوست 2024 بررسی کردیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

براساس تنها مطالعه کوچک واردشده که بیش‌از 40 سال پیش انجام شد، ما اصلا مطمئن نیستیم که تفاوت بالینی معنی‌داری در تاثیر CPAP و تئوفیلین بر آپنه در نوزادان نارس وجود دارد یا خیر. ارائه CPAP از طریق شاخک بینی و کافئین یا آمینوفیلین تا حد زیادی جایگزین هر دو مداخله، CPAP و تئوفیلین، در مراقبت‌های مدرن نوزادان جایگزین شده‌اند، که کاربرد این یافته‌ها را در شیوه درمانی فعلی محدود می‌کنند. بااین‌حال، از آنجا که کافئین در برخی از کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط به راحتی در دسترس نیست، و دسترسی به CPAP در برخی مناطق محدود است، ممکن است انجام تحقیقات بیشتر هم‌چنان الزامی باشد. اگر کارآزمایی‌های بیشتری انجام شوند، باید از روش‌های مدرن ارائه CPAP و کافئین به جای تئوفیلین استفاده شود.

این مطالعه دومین نسخه به‌روز شده از مروری است که نخستین‌بار در سال 1998 منتشر شد.

حمایت مالی

این مرور کاکرین، حمایت مالی اختصاصی نداشت.

ثبت

این مطالعه، به‌روزرسانی از مرور موجود «فشار مثبت مداوم راه هوایی در مقایسه با تئوفیلین برای درمان آپنه در نوزادان نارس» است که ابتدا در کتابخانه کاکرین ، دیسک 2، 1998 (Henderson-Smart d) منتشر شده و در دیسک 4، 2001 (Henderson-Smart e) به‌روز شد. نسخه‌های قبلی از طریق DOI در دسترس هستند: 10.1002/14651858.CD001072.

عنوان این مطالعه در ماه می 2024 از «فشار مثبت مداوم راه هوایی در مقایسه با تئوفیلین برای درمان آپنه در نوزادان نارس» به «فشار مثبت مداوم راه هوایی در مقایسه با متیل‌گزانتین برای درمان آپنه در نوزادان نارس» تغییر یافت.

یادداشت‌های ترجمه

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

استناد
Muhd Helmi MA, Subramaniam P, Ho JJ, Fiander M, Van Rostenberghe H, supported by Cochrane Neonatal Review Group. Continuous positive airway pressure versus methylxanthine for apnoea in preterm infants. Cochrane Database of Systematic Reviews 2025, Issue 7. Art. No.: CD001072. DOI: 10.1002/14651858.CD001072.pub2.

استفاده ما از cookie‌ها

ما برای کارکردن وب‌گاه از cookie‌های لازم استفاده می‌کنیم. ما همچنین می‌خواهیم cookie‌های تجزیه و تحلیل اختیاری تنظیم کنیم تا به ما در بهبود آن کمک کند. ما cookie‌های اختیاری را تنظیم نمی کنیم، مگر این‌که آنها را فعال کنید. با استفاده از این ابزار یک cookie‌ روی دستگاه شما تنظیم می‌شود تا تنظیمات منتخب شما را به خاطر بسپارد. همیشه می‌توانید با کلیک بر روی پیوند «تنظیمات Cookies» در پایین هر صفحه، تنظیمات cookie‌ خود را تغییر دهید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد cookie‌هایی که استفاده می‌کنیم، صفحه cookie‌های ما را ملاحظه کنید.

پذیرش تمامی موارد
پیکربندی کنید