ما 33 مطالعه (37 مقاله) را با 8270 شرکت‌کننده وارد کردیم. اکثر مطالعات در اروپا، آسیا، آمریکای شمالی و جنوبی انجام شدند. هفت مطالعه (5572 شرکت‌کننده) که در آلمان انجام شدند، 67% از شرکت‌کنندگان را به خود اختصاص دادند. شانزده کارآزمایی طب سوزنی را با مداخله ساختگی، مراقبت معمول، یا عدم درمان مقایسه کردند. بیشتر مطالعات به دلیل عدم کورسازی متخصص طب سوزنی خطر بالای سوگیری عملکرد (performance) داشتند. مشخص شد که مطالعات معدودی دارای خطر بالای سوگیری تشخیص، ریزش نمونه (attrition)، گزارش‌دهی یا انتخاب بودند.

ما شواهدی را با قطعیت پائین پیدا کردیم (هفت کارآزمایی، 1403 شرکت‌کننده) که نشان داد طب سوزنی در مقایسه با مداخله ساختگی ممکن است درد را بلافاصله (تا هفت روز) تسکین دهد (تفاوت میانگین (MD): 9.22-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 13.82- تا 4.61-، مقیاس آنالوگ بصری (visual analogue scale; VAS) 0-100). تفاوت موجود به آستانه معنی‌دار از نظر بالینی معادل 15 امتیاز یا 30% تغییر نسبی نرسید. شواهدی با قطعیت بسیار پائین که از پنج کارآزمایی (1481 شرکت‌کننده) به ‌دست آمد، نشان داد طب سوزنی در بهبود عملکرد خاص ناحیه کمری بلافاصله پس از درمان موثرتر از درمان ساختگی نبود (تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD): 0.16-؛ 95% CI؛ 0.38- تا 0.06؛ متناظر با تغییر در پرسشنامه توانایی عملکردی هانوفر (Hannover Function Ability Questionnaire; HFAQ؛ 0 تا 100، مقادیر بالاتر بهتر) (MD؛ 3.33 امتیاز؛ 95% CI؛ 1.25- تا 7.90)). سه کارآزمایی (1068 شرکت‌کننده) شواهدی را با قطعیت پائین به دست آوردند که طب سوزنی از نظر بالینی برای کیفیت زندگی در کوتاه‌مدت موثرتر نیست (SMD: 0.24؛ 95% CI؛ 0.03 تا 0.45؛ متناظر با تغییر در فرم کوتاه 12 سوالی پرسشنامه سلامت فیزیکی (SF-12؛ 100-0، مقادیر بالاتر بهتر) (MD؛ 2.33 امتیاز؛ 95% CI؛ 0.29 تا 4.37)). دلایل کاهش سطح قطعیت شواهد به پائین تا بسیار پائین، وجود خطر سوگیری (bias)، ناهمگونی و عدم دقت بود.

شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم که طب سوزنی در مقایسه با عدم درمان بلافاصله پس از درمان از نظر بالینی منجر به تسکین درد بیشتر و مهم‌تری شد (MD: -20.32؛ 95% CI؛ 24.50- تا 16.14-؛ چهار کارآزمایی، 366 شرکت‌کننده (VAS؛ 0 تا 100) و عملکرد کمری را بهبود بخشید (SMD: -0.53؛ 95% CI؛ 0.73- تا 0.34-؛ پنج کارآزمایی، 2960 شرکت‌کننده؛ متناظر با تغییر در HFAQ (MD؛ 11.50 امتیاز؛ 95% CI؛ 7.38 تا 15.84). قطعیت شواهد به دلیل خطر سوگیری تا سطح متوسط کاهش یافت. هیچ مطالعه‌ای کیفیت زندگی در کوتاه‌مدت یا حوادث جانبی را گزارش نکرد.

شواهدی با قطعیت پائین (پنج کارآزمایی، 1054 شرکت‌کننده) نشان داد که طب سوزنی در مقایسه با مراقبت معمول ممکن است درد را کاهش داده (MD: -10.26؛ 95% CI؛ 17.11- تا 3.40-؛ در مقیاس 0 تا 100 امتیازی VAS، از نظر بالینی مهم نبود)، و عملکرد خاص ناحیه کمری را بلافاصله پس از درمان بهبود ببخشد (SMD: -0.47؛ 95% CI؛ 0.77- تا 0.17-؛ پنج کارآزمایی، 1381 شرکت‌کننده؛ متناظر با تغییر در HFAQ (MD؛ 9.78 امتیاز؛ 95% CI؛ 3.54 تا 16.02). شواهدی با قطعیت متوسط از یک کارآزمایی (731 شرکت‌کننده) نشان داد که طب سوزنی در بهبود جنبه فیزیکی کیفیت زندگی موثرتر بود (MD: 4.20؛ 95% CI؛ 2.82 تا 5.58) اما در بهبود مولفه روانی کیفیت زندگی در کوتاه‌مدت اثربخش نبود (MD: 1.90؛ 95% CI؛ 0.25 تا 3.55). به دلیل وجود خطر سوگیری، ناهمگونی و عدم دقت، قطعیت شواهد تا سطح متوسط تا پائین کاهش یافت.

شواهدی با قطعیت پائین، بروز مشابهی را از حوادث جانبی بلافاصله پس از درمان در گروه‌های طب سوزنی و مداخله ساختگی (چهار کارآزمایی، 465 شرکت‌کننده) (RR: 0.68؛ 95% CI؛ 0.46 تا 1.01) و گروه‌های طب سوزنی و مراقبت معمول (یک کارآزمایی، 74 شرکت‌کننده) (RR: 3.34؛ 95% CI؛ 0.36 تا 30.68) نشان دادند. سطح قطعیت شواهد به دلیل خطر سوگیری و عدم دقت کاهش یافت. هیچ کارآزمایی‌ای حوادث جانبی طب سوزنی را در مقایسه با عدم درمان گزارش نکرد. شایع‌ترین حوادث جانبی گزارش شده در گروه‌های طب سوزنی، درد در نقطه وارد کردن سوزن، کبودی، هماتوم، خونریزی، بدتر شدن LBP، و دردی غیر از LBP (درد در پا و شانه) بود.