چرا این سؤال مهم است؟
تومور مغزی گروهی از سلول‌های مغزی است که به روشی غیرعادی و غیرقابل کنترل رشد می‌کنند. دو نوع اصلی از تومور مغزی وجود دارد:
- تومورهای مغزی غیر-سرطانی (خوش‌خیم): این دسته از تومورها به آهستگی رشد می‌کنند و در سراسر بدن پخش نمی‌شوند.
- تومورهای مغزی سرطانی (بدخیم): این تومورها سریع‌تر رشد می‌کنند و می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن گسترش پیدا کنند.
تومورهای مغزی که از مغز شروع می‌شوند، به عنوان تومورهای اولیه شناخته می‌شوند. اگر این تومورها از قسمت‌های دیگر بدن به مغز سرایت کرده باشند، تومورهای ثانویه نامیده می‌شوند.
همه انواع تومور مغزی تهدیدی جدی برای سلامت به شمار می‌آیند، زیرا مغز تمام عملکردهای بدن را کنترل می‌کند. هم تومورهای مغزی خوش‌خیم و هم سرطانی می‌توانند کشنده باشند. حتی اگر کشنده هم نباشند، بسیار ناتوان کننده هستند. نشانه‌ها می‌توانند شامل این موارد باشند:
- سردردها
- تشنج‌های صرعی (غش (fits))
- حالت تهوع مداوم (احساس مریضی)، استفراغ، و خواب‌آلودگی
- تغییرات در رفتار یا شخصیت، مشکل در تفکر، مشکلات حافظه
- ضعف، یا فلج که در یک طرف بدن ایجاد می‌شود
- مشکلات گفتاری یا بینایی
تشخیص تومورهای مغزی دشوار است، زیرا نشانه‌های آنها می‌توانند در موارد کمتر جدی اشتباه گرفته شوند. ممکن است مدتی طول بکشد تا علت واقعی آنها - تومور مغزی - مشخص شود. با این حال تشخیص تومور مغزی در اسرع وقت مهم است، زیرا هرچه تومور بزرگتر شود، درمان آن دشوارتر، و احتمال آسیب جانبی ناشی از درمان بیشتر خواهد بود.
طیفی از اقدامات طراحی شده‌اند تا تشخیص تومورهای مغزی را سرعت ببخشند. این اقدامات شامل کمپین‌هایی برای افزایش آگاهی پزشکان و مردم از نشانه‌هایی است که تومورها ایجاد می‌کنند، و انتشار دستورالعمل‌های تخصصی برای تسریع در ارجاع بیمار به منظور انجام اسکن‌های تشخیصی یا ارزیابی تخصصی است. برای پی بردن به تاثیرگذاری این اقدامات، قصد داشتیم تا شواهد تحقیق را مرور کنیم. ما همچنین می‌خواستیم تا هزینه این اقدامات را بررسی کنیم.
ما چگونه به جست‌وجوی شواهد پرداختیم
تیم محققان ما، در منابع علمی پزشکی به دنبال مطالعاتی بودند که به مقایسه اثربخشی اقدامات طراحی شده برای سرعت بخشیدن به تشخیص تومورهای مغزی در برابر کار بالینی طبیعی یا اقدامات دیگر پرداختند، و شامل افرادی در هر سنی با علائم یا نشانه‌هایی بودند که ممکن بود مطرح کننده تومور مغزی باشند.
آنچه ما پیدا کردیم
ما 115 مطالعه را پیدا کردیم که تشخیص تومورهای مغزی را بررسی کردند، اما هیچ یک از آنها همه معیارهای ورود ما را نداشتند، و ما آنها را کنار گذاشتیم. ما هیچ مطالعه‌ای را حاوی اطلاعاتی در مورد هزینه اقدامات پیدا نکردیم.
این به چه معنی است
در حال حاضر، هیچ شواهدی از مطالعاتی با کیفیت خوب برای آگاهی دادن به بیماران، متخصصان سلامت، یا برنامه‌ریزان خدمات در مورد چگونگی کاهش زمان سپری شده تا تشخیص تومورهای مغزی، وجود ندارد. همچنین هیچ اطلاعاتی در مورد هزینه این اقدامات پیدا نشد. این مرور نیاز را به انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه برجسته می‌کند.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
ما آخرین جست‌وجوی شواهد را در ژانویه 2020 انجام دادیم. این مرور تحقیقاتی را که تا آن تاریخ در دسترس بودند، تحت پوشش قرار داد، اما شواهدی را در نظر نگرفت که ممکن است از آن زمان به بعد منتشر شده باشند.
در این نسخه از مرور، هیچ مطالعه‌ای را شناسایی نکردیم که مطابق با معیارهای ورود به مرور برای اثربخشی یا هزینه-اثربخشی باشد. بنابراین، علیرغم انجام تحقیقات اولیه در مورد تشخیص زودهنگام تومورهای مغزی توسط James Lind Alliance در سال 2015، هیچ شواهدی از مطالعاتی با کیفیت خوب در مورد بهترین راهکارها به منظور کاهش زمان سپری شده تا تشخیص آنها وجود ندارد.
این مرور نیاز را به انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه برجسته می‌کند.
تومورهای مغزی به عنوان یکی از دشوارترین سرطان‌ها برای تشخیص شناخته می‌شوند زیرا بروز نشانه‌هایی مانند سردرد، نشانه‌های شناختی، و تشنج‌ها، ممکن است بیشتر به دیگر وضعیت‌های خوش‌خیم نسبت داده شوند. مداخلات برای کاهش زمان سپری شده تا تشخیص تومورهای مغزی شامل اقدامات آگاهی‌رسان در سطح ملی، مسیرهای تسریع شده، و پروتکل‌هایی برای تشخیص تومورهای مغزی، براساس علائم و نشانه‌های فرد است؛ و مداخلاتی در جهت کاهش زمان‌های انتظار برای انجام مسیرهای تصویربرداری مغز. اگر چنین مداخلاتی زمان سپری شده را تا تشخیص تومور مغزی کاهش دهند، احتمال اینکه افراد دچار وخامت بالینی شوند، کمتر است، و گزینه‌های مختلف درمانی ممکن است در دسترس باشند.
ارزیابی سیستماتیک شواهد در مورد اثربخشی مداخلاتی که ممکن است این موضوع را تحت تأثیر قرار دهند: شرکت‌کنندگان علامت‌دار تا تظاهر زودهنگام نشانه‌ها (کوتاه شدن فاصله بیمار)، آستانه‌ها برای ارجاع بیمار به مراقبت‌های اولیه (کوتاه شدن فاصله مراقبت‌های اولیه)، و زمان سپری شده تا تشخیص تصویربرداری (کوتاه شدن فاصله مراقبت‌های ثانویه و فاصله تشخیصی).
تهیه یک تفسیر مختصر اقتصادی، خلاصه کردن ارزیابی‌های اقتصادی مرتبط با این مداخلات.
برای یافتن شواهدی درباره اثربخشی مداخلات، از ژانویه 2000 تا ژانویه 2020 به جست‌وجو در CENTRAL؛ MEDLINE و Embase پرداختیم؛ Clinicaltrials.gov تا می 2020، و مقالات کنفرانس از 2014 تا 2018 بررسی شدند. برای به دست آوردن شواهد اقتصادی، در پایگاه داده‌ای ارزیابی اقتصادی خدمات ملی سلامت انگلستان، از سال 2000 تا دسامبر 2014 جست‌وجو کردیم.
ما برنامه‌ریزی کردیم تا مطالعاتی را وارد کنیم که هرگونه مداخله فعال را که ممکن است مسیر تشخیصی را تحت تأثیر قرار دهد، به عنوان مثال دستورالعمل‌های بالینی، تصویربرداری با دسترسی مستقیم، کمپین‌های عمومی سلامت، اقدامات آموزشی، و دیگر مداخلاتی که ممکن است منجر به شناسایی زودهنگام تومورهای مغزی اولیه شوند، بررسی کرده باشند. هدف ما، وارد کردن مطالعات مقایسه‌ای تصادفی‌سازی و غیر-تصادفی‌سازی شده بود. مطالعات وارد شده باید شامل افرادی در هر سنی با تظاهراتی بودند، که ممکن است مطرح کننده تومور مغزی باشند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم عناوین شناسایی شده را توسط استراتژی جست‌وجو، و متن کامل مطالعات بالقوه واجد شرایط را ارزیابی کردند. ما اختلافات را از طریق بحث یا در صورت لزوم با مشورت با نویسنده دیگر مرور حل کردیم.
هیچ مطالعه‌ای را برای ورود در این مرور شناسایی نکردیم. 115 مطالعه را حذف کردیم. دلیل اصلی خارج کردن مطالعات مداخله‌ای بالقوه واجد شرایط عبارت بودند از طراحی مطالعه آنها، به دلیل عدم وجود گروه‌های کنترل. ما هیچ شواهد اقتصادی را برای تهیه یک گزارش اقتصادی مختصر در مورد این موضوع پیدا نکردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.