در این به‌روزرسانی، 23 مطالعه جدید را اضافه کردیم. در کل، 45 مطالعه را با 88 بازوی مطالعه، شامل 12,109 شرکت‌کننده مبتلا به اختلال افسردگی اساسی یا دارای سطوح بالای نشانه‌های افسردگی، وارد کردیم.

خطر سوگیری (bias)

متداول‌ترین انواع خطر سوگیری، عبارت بودند از سوگیری تشخیص (27 مطالعه) و سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) (22 مطالعه)، هر دو برای پیامد غیبت از کار ناشی از بیماری.

مداخلات مبتنی بر محیط کار

مداخلات مبتنی بر محیط کار همراه با مداخلات بالینی

ترکیبی از یک مداخله مبتنی بر محیط کار و یک مداخله بالینی احتمالا تعداد روزهای غیبت از کار ناشی از بیماری را در سال اول پیگیری کاهش می‌دهند (SMD: -0.25؛ 95% CI؛ 0.38- تا 0.12-؛ 9 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط). این، به معنای 0.5 روز کمتر (95% CI؛ 0.7- تا 0.2-) در روزهای استفاده از مرخصی استعلاجی در دو هفته گذشته یا 25 روز کمتر در طول یک سال (95% CI؛ 37.5- تا 11.8-) است. اعمال مداخله منجر به این نمی‌شود که افراد کمتری در طول یک سال پیگیری، از محل کار خود غیبت داشته باشند (RR: 1.08؛ 95% CI؛ 0.64 تا 1.83؛ 2 مطالعه، شواهد با قطعیت بالا). مداخله ممکن است طی اولین سال پیگیری، نشانه‌های افسردگی را کاهش دهد (SMD: -0.25؛ 95% CI؛ 0.49- تا 0.01-؛ 8 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) و احتمالا تأثیر کمی بر عملکرد بیمار در محیط کار وی می‌گذارد (SMD: -0.19؛ 95% CI؛ 0.42- تا 0.06؛ 5 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط).

فقط مداخلات مبتنی بر محیط کار

اجرای یک مداخله خاص مبتنی بر محیط کار به تنهایی، در مقایسه با مراقبت معمول مبتنی بر محیط کار، ممکن است تعداد روزهای غیبت از کار را به دلیل بیماری افزایش دهد (SMD: 0.39؛ 95% CI؛ 0.04 تا 0.74؛ 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) اما احتمالا تعداد افراد غایب از کار را در سال اول پیگیری (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.77 تا 1.11؛ 1 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط) یا پس از آن (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.82 تا 1.22؛ 2 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط) بیشتر نمی‌کند. این مداخله ممکن است طی اولین سال پیگیری، تاثیری بر نشانه‌های افسردگی نداشته باشد (SMD: -0.10؛ 95% CI؛ 0.30- تا 0.10؛ 4 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط) و احتمالا اثری بر نشانه‌های افسردگی پس از سال اول نیز ندارد (SMD: 0.18؛ 95% CI؛ 0.13- تا 0.49؛ 1 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین). مداخله مذکور همچنین می‌تواند منجر به عملکرد بهتر بیمار در محیط کار، طی سال اول پیگیری نشود (SMD: -0.32؛ 95% CI؛ 0.90- تا 0.26؛ 1 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین).

مداخلات روان‌شناختی

یک مداخله روان‌شناختی، چه به صورت رو-در-رو، یا یک مداخله الکترونیکی سلامت روان، با یا بدون راهنمایی فرد متخصص، در مقایسه با مراقبت معمول، ممکن است تعداد روزهای غیبت از محل کار را کاهش دهد (SMD: -0.15؛ 95% CI؛ 0.28- تا 0.03-؛ 9 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین). این مداخله همچنین ممکن است نشانه‌های افسردگی را کاهش دهد (SMD: -0.30؛ 95% CI؛ 0.45- تا 0.15-، 8 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین). ما مطمئن نیستیم که این مداخلات روا‌نشناختی توانایی کار را در بیماران بهبود ببخشند (SMD: -0.15؛ 95% CI؛ 0.46- تا 0.57؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

مداخله روان‌شناختی همراه با داروهای ضد-افسردگی

در دو مطالعه تاثیر یک مداخله روان‌شناختی همراه با داروهای ضد-افسردگی با تجویز فقط داروهای ضد-افسردگی مقایسه شدند. یک مطالعه، درمان سایکودینامیک را با داروهای ضد-افسردگی سه‌حلقه‌ای (tricyclic antidepressant; TCA)، و مطالعه دیگر درمان شناختی رفتاری (cognitive behavioural therapy; CBT) انجام شده با تلفن را با یک مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (selective serotonin reuptake inhibitor; SSRI) ترکیب کردند. ما مطمئن نیستیم که این مداخله تعداد روزهای غیبت از کار را به دلیل بیماری کاهش دهد (SMD: -0.38؛ 95% CI؛ 0.99- تا 0.24؛ 2 مطالعه، شواهد با قطعیت بسیار پائین) اما متوجه شدیم که ممکن است هیچ تاثیری بر نشانه‌های افسردگی نداشته باشد (SMD: -0.19؛ 95% CI؛ 0.50- تا 0.12؛ 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین).

فقط داروهای ضد-افسردگی

سه مطالعه اثربخشی داروهای SSRI را با مهار کننده انتخابی بازجذب نوراپی‌نفرین (selective norepinephrine reuptake inhibitor; SNRI) در کاهش روزهای غیبت از کار به دلیل بیماری مقایسه کرده و نتایج بسیار متناقضی را به همراه داشتند.

بهبود و ارتقای مراقبت‌ها

به‌طور کلی، مداخلات برای بهبود مراقبت‌ها، در مقایسه با مراقبت معمول، منجر به تعداد روزهای کمتر غیبت از کار ناشی از بیماری نشد (SMD: -0.05؛ 95% CI؛ 0.16- تا 0.06؛ 7 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط). با این حال، در مطالعاتی که خطر پائین سوگیری دارند، مداخله مذکور احتمالا منجر به کاهش تعداد روزهای غیبت از کار به دلیل بیماری در سال اول پیگیری می‌شود (SMD: -0.20؛ 95% CI؛ 0.35- تا 0.05-؛ 2 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط). مراقبت‌های پیشرفته احتمالا منجر به کاهش نشانه‌های افسردگی می‌شوند (SMD: -0.21؛ 95% CI؛ 0.35- تا 0.07-؛ 7 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط) اما ممکن است به کاهش عملکرد بیمار در محیط کار وی بی‌انجامد (SMD: 0.5؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.66؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط).

ورزش

تمرینات قدرتی که تحت نظارت متخصص انجام شوند، در مقایسه با آرام‌سازی (relaxation)، ممکن است میزان روزهای غیبت از کار را به دلیل بیماری کاهش دهند (SMD: -1.11؛ 95% CI؛ 1.68- تا 0.54-؛ یک مطالعه، شواهد با قطعیت پائین). با این حال ، ورزش هوازی احتمالا موثرتر از آرام‌سازی یا ورزش‌های کششی نیست (SMD: -0.06؛ 95% CI؛ 0.36- تا 0.24؛ 2 مطالعه، شواهد با قطعیت متوسط). هر دو مطالعه هیچ تفاوتی را بین دو وضعیت در نشانه‌های افسردگی مشاهده نکردند.