การฝึกสติเพื่อพัฒนาทางจิตใจในนักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่

ทำไมการทบทวนวรรณกรรมนี้จึงมีความสำคัญ

วิชาชีพแพทย์เป็นที่ยอมรับในด้านความท้าทายและความต้องการ นักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่ได้รับการระบุว่ามีความเครียดส่วนบุคคลและเครียดจากวิชาชีพเพิ่มขึ้นในช่วงหลายปีของการฝึกอบรม เป็นผลให้พวกเขาเผชิญกับความเครียดที่เพิ่มขึ้นในสภาพจิตใจของพวกเขา เป็นสิ่งสำคัญที่กลุ่มนี้จะต้องได้รับการสนับสนุนให้มีสุขภาพจิตที่ดี เพื่อสร้างสมดุลโดยรวมในด้านสุขภาพ รวมทั้งช่วยดูแลรับผิดชอบในการดูแลผู้ป่วยและความปลอดภัยของผู้ป่วย นอกจากนี้ นักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่มักไม่ค่อยมีเวลา ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องแสดงให้เห็นว่าการฝึกสติเป็นการแทรกแซงที่มีประสิทธิผลซึ่งควรแก่การอุทิศเวลาหรือไม่ ไม่มี Cochrane Reviews ก่อนหน้านี้ที่ตรวจสอบการฝึกสติในกลุ่มเป้าหมายของเรา

ใครที่จะมีความสนใจในการทบทวนวรรณกรรมนี้

นักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่ ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์อื่น ๆ ในระดับการฝึกอบรมและความเชี่ยวชาญที่แตกต่างกัน และสถาบันเช่นมหาวิทยาลัยและโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและฝึกอบรมนักศึกษาแพทย์

การทบทวนวรรณกรรมนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบคำถามอะไร

วิธีการทางจิตวิทยาที่อาศัยสติมีผลอะไรต่อความผาสุกทางจิตของนักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่?

การศึกษาใดที่นำเข้าในการทบทวนวรรณกรรม

เราค้นหาฐานข้อมูลเพื่อค้นหาการศึกษาเรื่องฝึกสติทั้งหมดในนักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่ที่เผยแพร่จนถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 เพื่อที่จะรวมอยู่ในการทบทวนนี้ การศึกษาจะต้องเป็นแบบ การทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (ประเภทของการศึกษาที่ผู้เข้าร่วมถูกกำหนดให้เป็นกลุ่มโดยใช้วิธีการสุ่ม) การศึกษาจำเป็นต้องรวมนักศึกษาแพทย์จากทุกระดับชั้นปีหรือแพทย์จบใหม่ในปีที่หนึ่ง สอง หรือสาม เราไม่ได้ยกเว้นการศึกษาใดๆ ตามอายุ สัญชาติ หรือภาวะสุขภาพที่มีอยู่ก่อนของผู้เข้าร่วม เรารวมการศึกษา 10 ฉบับโดยมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 731 คนในการวิเคราะห์

หลักฐานจากการทบทวนวรรณกรรมนี้บอกอะไรเราบ้าง

โดยรวมแล้ว เราไม่ได้ระบุหลักฐานใดๆ ของผลกระทบของการแทรกแซงการฝึกสติต่ออาการวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้า อย่างไรก็ตาม การแทรกแซงที่เน้นการมีสติดูเหมือนจะมีผลในเชิงบวกเล็กน้อยต่อความเครียดและส่งผลในเชิงบวกต่อความเหนื่อยหน่าย เราไม่สามารถรายงานได้ว่าการฝึกสติมีผลใดๆ ต่อการทำร้ายตนเองโดยเจตนา ความคิดฆ่าตัวตาย หรือพฤติกรรมฆ่าตัวตายหรือไม่ เนื่องจากไม่มีการศึกษาใดที่ตรวจสอบผลลัพธ์เหล่านี้ สุดท้ายนี้ เนื่องจากการศึกษาจำนวนมากขาดการติดตามผู้เข้าร่วมในระยะยาว จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ความเห็นเกี่ยวกับผลกระทบระยะยาวของสติในนักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่

เราให้คะแนนความแน่นอนของหลักฐานโดยรวมว่า 'ต่ำ' หรือ 'ต่ำมาก'

อะไรที่ควรจะเกิดขึ้นต่อไป

แม้ว่าจะไม่พบผลในเชิงบวกที่ชัดเจนจากการทบทวนนี้ แต่ผลลัพธ์บางอย่างเกี่ยวกับผลการฝึกสติและความเครียดชี้ให้เห็นว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการฝึกสติ การวิจัยในอนาคตควรได้รับการออกแบบมาอย่างเข้มงวด และในอุดมคติแล้ว ให้รวมการประเมินผลกระทบระยะยาวของการฝึกสติด้วย

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

ประสิทธิภาพของการฝึกสติในกลุ่มเป้าหมายของเรายังไม่ได้รับการยืนยัน มีการศึกษาเกี่ยวกับการฝึกสติค่อนข้างน้อยสำหรับแพทย์จบใหม่และนักศึกษาแพทย์ การศึกษาที่มีอยู่มีขนาดเล็ก และเรามีข้อกังวลบางประการเกี่ยวกับความเสี่ยงของการมีอคติ ดังนั้นจึงไม่มีหลักฐานมากนักที่จะสรุปเกี่ยวกับผลกระทบของการแทรกแซงทางสติในประชากรกลุ่มนี้ ไม่มีหลักฐานบ่งชี้ผลของสติในระยะยาว

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

การฝึกสติเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นเพื่อช่วยพัฒนาด้านจิตใจ จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มี Cochrane Review ที่ตรวจสอบประสิทธิผลของการฝึกสติในนักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่ ดังนั้น ยังคงมีคำถามเกี่ยวกับประสิทธิภาพของการฝึกสติเพื่อเป็นการป้องกันในประชากรกลุ่มนี้ ซึ่งมีความเสี่ยงสูงที่จะมีสุขภาพจิตที่ไม่ดี

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินผลของการแทรกแซงทางจิตวิทยาโดยเน้นที่การฝึกสติในสุขภาพจิตและผลการเรียนของนักศึกษาแพทย์และแพทย์จบใหม่เป็นหลัก

วิธีการสืบค้น: 

เราค้นหา Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL), MEDLINE, Embase และฐานข้อมูลอื่นๆ อีก 5 แห่ง (จนถึงเดือนตุลาคม 2021) และทำการค้นหาวรรณกรรมสีเทา

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวมการทดลองการฝึกสติแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมซึ่งศึกษาในนักศึกษาแพทย์ทุกระดับชั้นปีและแพทย์เพิ่งจบในปีหลังปริญญาตรีที่หนึ่ง สอง หรือสาม เรารวมการแทรกแซงทางจิตวิทยาโดยเน้นการสอนพื้นฐานของการฝึกสติเป็นการแทรกแซงเชิงป้องกัน ผลลัพธ์หลักของเราคือความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า และผลลัพธ์รอง ได้แก่ ความเครียด ความเหนื่อยหน่าย ผลการเรียน ความคิดฆ่าตัวตาย และคุณภาพชีวิต

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

เราใช้วิธีการมาตรฐานตามที่แนะนำโดย Cochrane ซึ่งรวมถึงเครื่องมือความเสี่ยงของอคติ 2 (RoB2) ของ Cochrane

ผลการวิจัย: 

เรารวมการศึกษา 10 เรื่องทีผู้เข้าร่วมศึกษา 731 คน ในการวิเคราะห์เชิงปริมาณ

เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมรายการรอหรือกลุ่มไม่มีการแทรกแซง การฝึกสติไม่ได้ส่งผลในทันทีหลังการแทรกแซงสำหรับความวิตกกังวล (ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยมาตรฐาน (SMD) 0.09, 95% CI -0.33 ถึง 0.52; P = 0.67, I 2 = 57 %; การศึกษา 4 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 255 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) การแปลง SMD กลับไปเป็นมาตรวัดภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล และความเครียด แบบรายงานด้วยตนเอง 21 ข้อ (DASS-21) แสดงให้เห็นขนาดผลโดยประมาณซึ่งไม่น่าจะมีความสำคัญทางคลินิก ในทำนองเดียวกัน ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในทันทีหลังการแทรกแซงสำหรับภาวะซึมเศร้า (SMD 0.06, 95% CI -0.19 ถึง 0.31; P = 0.62, I 2 = 0%; การศึกษา 4 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 250 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ) การแปลง SMD กลับเป็น DASS-21 แสดงให้เห็นขนาดผลโดยประมาณซึ่งไม่น่าจะมีความสำคัญทางคลินิก ไม่มีการศึกษารายงานการประเมินระยะยาวเกี่ยวกับผลกระทบของการแทรกแซงการมีสติต่อผลลัพธ์เหล่านี้

สำหรับผลลัพธ์รอง การวิเคราะห์เมตาแสดงให้เห็นความแตกต่างเล็กน้อยในทันทีหลังการแทรกแซงสำหรับเรื่องความเครียด โดยสนับสนุนการฝึกสติ (SMD -0.36, 95% CI -0.60 ถึง -0.13; P < 0.05, I 2 = 33%; การศึกษา 8 เรื่อง ผู้เข้าร่วม 474 คน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ); อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างนี้ไม่น่าจะมีความสำคัญทางคลินิก การวิเคราะห์เมตาพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในทันทีหลังการแทรกแซงสำหรับภาวะหมดไฟ (SMD -0.42, 95% CI -0.84 ถึง 0.00; P = 0.05, I² = 0%; การศึกษา 3 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 91 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) การวิเคราะห์เมตาพบความแตกต่างเล็กน้อยในทันทีหลังการใช้วิธีการเกี่ยวกับผลการเรียน (SMD -0.60, 95% CI -1.05 ถึง -0.14; P < 0.05, I² = 0%; 2 การศึกษา, ผู้เข้าร่วม 79 คน; ความแน่นอนต่ำมาก หลักฐาน); อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างนี้ไม่น่าจะมีความสำคัญทางคลินิก สุดท้าย ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในทันทีหลังการใช้วิธีการเกี่ยวกับคุณภาพชีวิต (MD) 0.02, 95% CI -0.28 ถึง 0.32; 1 การศึกษา, ผู้เข้าร่วม 167 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) ไม่มีข้อมูลสำหรับผลลัพธ์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าสามประการของการทบทวนวรรณกรรมนี้: เจตนาทำร้ายตนเอง ความคิดฆ่าตัวตาย และพฤติกรรมฆ่าตัวตาย

เราประเมินความแน่นอนของหลักฐานตั้งแต่ต่ำถึงต่ำมากในทุกผลลัพธ์ ในทุกผลลัพธ์ เรามักตัดสินความเสี่ยงของการมีอคติว่ามี 'ข้อกังวลบางประการ' เราตัดสินว่าไม่มีการศึกษาใดที่มีความเสี่ยงต่ำในการเกิดอคติสำหรับทุกขอบเขต

บันทึกการแปล: 

บันทึกการแปล CD013740.pub2

Tools
Information