Statyny w ostrym zespole wieńcowym

Wykazano, że długotrwałe leczenie statynami (przez co najmniej rok) wpływa na zmniejszenie ryzyka zawału serca, udaru mózgu oraz umieralności ogólnej u pacjentów z lub bez rozpoznanej choroby wieńcowej. Okres bezpośrednio po ostrym zespole wieńcowym jest krytycznym stanem w chorobie wieńcowej serca charakteryzującym się wysokim ryzykiem nawrotu i zgonu. Naszym celem była ocena czy wczesne włączenie statyn poprawia istotne dla pacjenta wyniki w okresie pierwszych czterech miesięcy po wystąpieniu ostrego zespołu wieńcowego. Niniejszy przegląd jest aktualizacją przeglądu opublikowanego w 2011 roku, który obejmował 18 badań, o łącznej liczbie 14 303 pacjentów. W tej aktualizacji przeglądu nie zidentyfikowano żadnych nowych badań. Nie stwierdziliśmy istotnego zmniejszenia ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zawału serca lub udaru mózgu w okresie pierwszych czterech miesięcy. Jednak mieliśmy pewne wątpliwości w odniesieniu do ryzyka błędu systematycznego i niedokładności wyników. Ryzyko niestabilnej dusznicy bolesnej zmniejszyło się o około 25% w okresie czterech miesięcy po wystąpieniu ostrego zespołu wieńcowego. Poważne działania niepożądane związane z wczesnym leczeniem statynami były rzadkie (0,1%), a poważne uszkodzenia mięśni obserwowano głównie w przypadku przyjmowania simwastatyny w dawce 80 mg.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: Magdalena Koperny Redakcja: Joanna Zając

Tools
Information