پیامهای کلیدی
بر اساس ترکیب نتایج هر شش کارآزمایی، ما مطمئن نیستیم که آنتیبیوتیکهای معمول تاثیری بر خطر ابتلا به عفونت رحم پساز انجام جراحی برای مدیریت بالینی سقط جنین دارند یا خیر.
بااینحال، بر اساس نتایج حاصل از فقط کارآزماییها انجامشده معتبر (85% از کل زنان در مطالعات)، ما مطمئن هستیم که دریافت آنتیبیوتیکهای معمول، خطر ابتلا به عفونت رحم را پساز جراحی برای مدیریت بالینی سقط جنین کاهش میدهند.
ما مطمئن نیستیم که تجویز آنتیبیوتیکهای معمول تاثیری بر خطر بروز استفراغ و اسهال دارند یا خیر، اما ممکن است خطر واکنش آلرژیک را افزایش دهند. ما در مورد دیگر تاثیرات تجویز آنتیبیوتیکهای روتین، مانند درمانهای بعدی و بستری شدن در بیمارستان به دلیل عفونت رحم، مطمئن نیستیم.
سقط جنین یا از دست دادن زودهنگام بارداری چیست؟
از دست دادن زودهنگام بارداری (که قبلا سقط جنین نامیده میشد) به از دست دادن ناخواسته نوزاد پیشاز هفته 24 تا 28 بارداری گفته میشود. تقریبا از هر شش زن، یک مورد در طول زندگی خود، نوزاد خود را در دوران بارداری از دست میدهد. تخمین زده میشود که در سراسر جهان، سالانه 23 میلیون مورد از دست دادن زودهنگام بارداری رخ میدهد که معادل 44 مورد از دست دادن زودهنگام بارداری در هر دقیقه است.
از دست دادن زودهنگام بارداری را میتوان به سه روش مدیریت کرد: زنان میتوانند منتظر بمانند تا بافت باقیمانده بارداری بهخودیخود دفع شود، میتوانند برای کمک به دفع بافت دارو مصرف کنند، یا میتوانند تحت یک پروسیجر برای خارج کردن بافت بارداری از رحم قرار گیرند. اقداماتی برای مدیریت از دست دادن زودهنگام بارداری (که قبلا بهعنوان مدیریت جراحی یا تخلیه رحم شناخته میشدند) معمولا انجام میشوند، اما در مقایسه با دیگر روشهای درمان آن، خطر ابتلا به عفونت رحم را در زنان افزایش میدهند.
گزارش شده که بروز عفونت پساز این وضعیت در برخی از کشورهای کمدرآمد تا 30% افزایش مییابد. این میتواند باعث مرگومیر و ناتوانی شود. همچنین میتواند عواقب طولانیمدتی را برای باروری ایجاد کند.
آنتیبیوتیکها بهطور معمول پیشاز یا در طول انجام بسیاری از اعمال جراحی، برای پیشگیری از ایجاد عفونت (که بهعنوان پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی شناخته میشود) تجویز میشوند. این شامل روشهایی برای انجام سقط جنین (که بهعنوان ختم بارداری نیز شناخته میشود) میشود.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
ما خواستیم ارزیابی کنیم که تجویز آنتیبیوتیکها در حوالی زمان انجام پروسیجر برای مدیریت از دست دادن زودهنگام بارداری، به کاهش خطر عفونت در زنان کمک میکند یا خیر، و اینکه استفاده معمول از آنها با عوارض جانبی جدی همراه است یا خیر.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
برای پاسخ به این سوال، تمام مطالعات مرتبط را از متون علمی پزشکی جمعآوری و آنالیز کردیم. ما شش مطالعه تصادفیسازی شده را شناسایی کردیم (همه افراد شانس یکسانی برای دریافت یکی از درمانها داشتند). آنها در هشت کشور انجام شده، و شامل 4371 زن بودند که برای مدیریت از دست دادن زودهنگام بارداری تحت یک پروسیجر قرار گرفتند. به این زنان آنتیبیوتیک، یا دارونما (placebo) (آنتیبیوتیکهای تقلبی) داده شد، یا هیچ درمانی را دریافت نکردند.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
وقتی نتایج هر شش مطالعه را ترکیب کردیم، مطمئن نبودیم که آنتیبیوتیکهای معمول تفاوتی را در خطر ابتلا به عفونت رحم ایجاد کردند یا خیر. بااینحال، وقتی فقط به ترکیب یافتهها از سه مطالعه که به خوبی انجام شده بودند و شامل 85% از زنان بودند، نگاه کردیم، مطمئن هستیم که آنتیبیوتیکهای معمول، خطر بروز عفونت رحم را پساز اقدامات مربوط به مدیریت از دست دادن زودهنگام بارداری کاهش میدهند.
ما نمیتوانیم مطمئن باشیم که تجویز آنتیبیوتیکهای روتین، بستری شدن در بیمارستان را برای درمان عفونت در آینده یا نیاز به آنتیبیوتیکهای بیشتر را برای درمان عفونت کاهش میدهند یا خیر.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
نه همه زنان تا پایان درمان در گروه خود باقی نماندند؛ برخی از آنها دوره درمان خود را به پایان نرساندند. اطلاعات محدودی در مورد عوارض جانبی آنتیبیوتیکها، مانند استفراغ، اسهال و واکنشهای آلرژیک، چه خفیف و چه شدید، وجود داشت.
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا اکتبر 2023 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
مدیریت بالینی از دست دادن زودهنگام بارداری (early pregnancy loss; EPL) شامل خارج کردن هرگونه بافت باقیمانده بارداری از رحم است. شواهد و دستورالعملهای بالینی به روشنی نشان میدهند که درمان آنتیبیوتیکی برای زنان تحت EPL با علائم و نشانههای عفونت، ضروری است. بااینحال، مشخص نیست که استفاده از آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک بهطور معمول در طول مدیریت بالینی افرادی بدون علائم عفونت، مورد نیاز است یا خیر.
اهداف
ارزیابی اثربخشی پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی روتین برای زنان تحت پروسیجر تخلیه رحم در مدیریت بالینی از دست دادن زودهنگام بارداری.
روشهای جستوجو
ما در اکتبر 2023، پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه مرور مقررات باروری در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ Global Health (Ovid)؛ Scopus (فقط چکیدههای کنفرانس)، و منابع علمی خاکستری (grey literature) را جستوجو کردیم. منابع را بررسی کرده و با نویسندگان مطالعه و متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم تا مطالعات بیشتری را شناسایی کنیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای را وارد کردیم که آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک را با دارونما (placebo) یا عدم درمان مقایسه کردند. کارآزماییهایی با طراحی خوشهای (cluster)-تصادفیسازیشده و کارآزماییهایی که فقط به صورت چکیده منتشر شدند نیز واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. ما تمام انواع EPL مدیریتشده با تخلیه رحم با کمک جراحی را وارد کردیم. محدودیتی در سن بارداری وجود نداشت. ما زنانی را حذف کردیم که علائم و نشانههای عفونت را داشتند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کارآزماییها را برای ورود و خطر سوگیری (bias) ارزیابی کرده، دادهها را استخراج کرده، صحت (accuracy) آنها را بررسی کرده، و قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) ارزیابی کردند. برای دریافت اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزماییهای در حال انجام تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما شش RCT را با مجموع 4371 شرکتکننده وارد کردیم که تحت عمل تخلیه رحم برای مدیریت EPL قرار گرفتند. آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک در مقایسه با دارونما یا عدم درمان، ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر عفونت رحم پساز تخلیه رحم برای EPL داشته باشند، اما این شواهد نامشخص بود (خطر نسبی (RR): 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 1.28؛ I² = 50%؛ 6 مطالعه، 4371 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پائین).
آنالیز حساسیت (sensitivity) سه مطالعه شامل 3737 شرکتکننده (85% از کل شرکتکنندگان) نشان داد که وقتی فقط مطالعاتی با خطر پائین سوگیری متاآنالیز شدند، تاثیر مداخله، بزرگتر و با قطعیت بالا بود، و منجر به کاهش 43% در خطر ابتلا به عفونت رحم شد (RR: 0.57؛ 95% CI؛ 0.37 تا 0.86؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه، 3737 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بالا). هم نتایج تخمین کلی و هم آنالیز حساسیت که به مطالعاتی با خطر پائین سوگیری محدود شد، با کاهش عفونت رحم با آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک، همسو و سازگار بودند.
فقط یک مطالعه عوارض جانبی را گزارش کرد. آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک احتمالا منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در خطر بروز استفراغ شده (RR: 1.20؛ 95% CI؛ 0.61 تا 2.38؛ 1 مطالعه، 3404 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت متوسط)، و ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در خطر ابتلا به اسهال شوند (RR: 0.92؛ 95% CI؛ 0.51 تا 1.65؛ 1 مطالعه، 3404 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت متوسط). آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک ممکن است خطر آلرژی را افزایش دهند (RR: 3.01؛ 95% CI؛ 0.12 تا 73.76؛ 1 مطالعه، 3404 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ این مطالعه هیچ موردی را از بروز آنافیلاکسی گزارش نکرد (شواهد با قطعیت بسیار پائین).
آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک ممکن است نیاز به درمان آنتیبیوتیکی را برای درمان عفونت کاهش دهند، اما شواهد بسیار نامطمئن است (RR: 0.94؛ 95% CI؛ 0.54 تا 1.64؛ I 2 = 63%؛ 3 مطالعه، 3574 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
متاآنالیز سه مطالعه نشان داد که آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک ممکن است بستری شدن در بیمارستان را برای درمان عفونت نیز کاهش دهند، اما این تاثیر بسیار نامطمئن بود (RR: 0.76؛ 95% CI: 0.40 تا 1.46؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه، 3859 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
نتیجهگیریهای نویسندگان
هنگامیکه همه مطالعات در نظر گرفته شدند، شواهد نشان داد پروفیلاکسی روتین آنتیبیوتیکی ممکن است عفونت رحم را میان زنانی که تحت عمل تخلیه رحم برای مدیریت از دست دادن زودهنگام بارداری (EPL) قرار میگیرند، کاهش دهد، اما شواهد از قطعیت پائینی است. لازم به ذکر است که کیفیت شواهد موجود بهطور جدی تحت تاثیر پیگیری ضعیف و عدم تبعیت از پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی قرار گرفت. نتایج آنالیز حساسیت بر اساس یافتههای سه کارآزمایی با خطر پائین سوگیری (85% از کل شرکتکنندگان)، اندازه تاثیرگذاری (effect size) بزرگتری را با قطعیت بالا نشان داد، که منجر به کاهش 43% در خطر ابتلا به عفونت رحم با پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی شد.
آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک ممکن است بستری شدن در بیمارستان را برای درمان عفونت کاهش دهند، و ممکن است نیاز به دریافت یک دوره آنتیبیوتیک را برای درمان عفونت پساز عمل تخلیه رحم برای درمان EPL کاهش دهند، اما این شواهد بسیار نامطمئن است. دادهها در مورد عوارض جانبی بالقوه، مانند استفراغ، اسهال، آلرژی و آنافیلاکسی، محدود و نامطمئن بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
