پیام‌های کلیدی

• مشخص نیست که قطره‌های چشمی برای کاهش پاسخ‌های ایمنی سطح چشم، مانند کورتیکواستروئیدهای موضعی و سیکلوسپورین، چه تاثیری بر علائم و نشانه‌های بلفاریت در 4 تا 12 هفته دارند. شواهد محدودی وجود دارد که کورتیکواستروئیدهای موضعی به‌همراه آنتی‌بیوتیک‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها به‌تنهایی احتمالا منجر به کاهش بیشتری در رنگ‌آمیزی قرنیه می‌شوند.

• برای ارزیابی مزایا و خطرات بلندمدت این داروهای چشمی به شیوه‌ای استاندارد برای علائم و نشانه‌های بلفاریت، انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

بلفاریت (blepharitis) چیست؟
بلفاریت یک بیماری شایع چشمی است، که به تورم و خارش پلک‌ها در اثر التهاب اشاره دارد. نشانه‌های بلفاریت شامل احساس وجود شن‌ریزه در چشم، درد، خارش و اشک‌ریزش است، که شایع‌ترین شکایات مراجعه‌کنندگان به کلینیک‌های چشم پزشکی محسوب می‌شوند. بلفاریت می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله عفونت، انسداد غدد چربی، یا بیماری‌های پوستی.

بلفاریت چگونه درمان می‌شود؟
بهداشت پلک، درمان اولیه بلفاریت است، که شامل گرم کردن پلک و مالش پلک‌ها می‌شود. گرم کردن پلک را می‌توان با یک حوله گرم یا کیسه آب گرم که روی چشمان بسته قرار می‌گیرد، انجام داد. در برخی موارد، پزشکان ممکن است قطره یا پماد آنتی‌بیوتیک را برای کاهش یا ریشه‌کن کردن باکتری‌های سطح چشم تجویز کنند. اگر التهاب شدید باشد، پزشکان ممکن است داروهایی را تجویز کنند که التهاب را کاهش می‌دهند، مانند کورتیکواستروئیدها و سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی که دوز مصرفی استروئیدها را کاهش می‌دهند (داروهایی که مانع از مبارزه سیستم ایمنی با التهاب می‌شوند)، مانند سیکلوسپورین (cyclosporine) و تاکرولیموس (tacrolimus). از آنجایی‌که بلفاریت نوعی التهاب است، قطره‌های چشمی که پاسخ ایمنی را کاهش می‌دهند، می‌توانند به عنوان یک درمان نقش داشته باشند. بااین‌حال، در حال حاضر هیچ دستورالعمل روشنی در مورد موارد مصرف، طول دوره درمان، و بهترین غلظت یا محصولات این داروهای چشمی وجود ندارد.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
ما ‌خواستیم بدانیم داروهای چشمی که التهاب سطح چشم را کاهش می‌دهند، چگونه می‌توانند بلفاریت را درمان کنند.

ما چه‌کاری را انجام دادیم؟
ما به دنبال مطالعاتی بودیم که داروهای چشمی را برای درمان بلفاریت بررسی کرده، و آن را با یک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی موضعی متفاوت، دوز متفاوتی از همان دارو، دارونما (placebo) (یک درمان ساختگی که حاوی هیچ دارویی نیست اما شبیه داروی مورد آزمایش به نظر می‌رسد)، درمان مرسوم مانند بهداشت پلک (تمیز کردن پلک‌ها) یا اشک مصنوعی، آنتی‌بیوتیک‌ها، یا عدم درمان مقایسه کردند. هر مطالعه‌ای که داروهای مختلف را در دو چشم یک شرکت‌کننده آزمایش کردند، حذف شد.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما 12 مطالعه را با مجموع 2752 شرکت‌کننده (2802 چشم) وارد کردیم که کورتیکواستروئیدهای موضعی (که مستقیما روی چشم‌ها استعمال ‌شدند) را با یا بدون آنتی‌بیوتیک‌ها، سیکلوسپورین موضعی، و تاکرولیموس موضعی به عنوان عوامل سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بررسی کردند. شش مورد از این کارآزمایی‌ها در ایالات متحده انجام شدند. نقطه زمانی ارزیابی و طول دوره درمان از 2 تا 12 هفته متغیر بودند.

نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
تاثیرات طولانی‌مدت داروهای چشمی بر علائم و نشانه‌های بلفاریت پس‌از 12 هفته نامشخص بودند. ما نمی‌دانیم که کورتیکواستروئیدهای موضعی (با یا بدون آنتی‌بیوتیک‌ها)، از جمله سیکلوسپورین، در مقایسه با دارونما یا آنتی‌بیوتیک‌ها به‌تنهایی، چه تاثیری بر نمرات نشانه‌های ترکیبی دارند.

هیچ‌یک از مطالعاتی که کورتیکواستروئیدهای موضعی (با یا بدون آنتی‌بیوتیک) را با دارونما مقایسه کردند، زمان تجزیه لایه اشکی (زمان لازم برای ظاهر شدن اولین لکه خشک روی چشم پس‌از پلک زدن) را ارزیابی نکردند. کورتیکواستروئیدهای موضعی به‌همراه آنتی‌بیوتیک‌ها در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌ها به‌تنهایی، احتمالا زمان تجزیه لایه اشکی را بهبود نمی‌بخشند. مشخص نیست که سیکلوسپورین موضعی در مقایسه با دارونما، چه تاثیری بر زمان تجزیه لایه اشکی دارد.

ما نمی‌دانیم که کورتیکواستروئیدهای موضعی (با یا بدون آنتی‌بیوتیک‌ها)، از جمله سیکلوسپورین، در مقایسه با دارونما، چه تاثیری بر رنگ‌آمیزی قرنیه (تغییر رنگ سطح چشم) دارند. بااین‌حال، کورتیکواستروئید موضعی به‌همراه آنتی‌بیوتیک‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها به‌تنهایی احتمالا منجر به کاهش بیشتری در رنگ‌آمیزی قرنیه می‌شوند.

کورتیکواستروئید موضعی در مقایسه با دارونما یا آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است باعث افزایش سوزش چشم و پلک نشود. هیچ‌یک از مطالعاتی که سیکلوسپورین را با دارونما مقایسه کردند، به ارزیابی عوارض جانبی نپرداختند.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
فقدان یک مقیاس جهانی یا استاندارد برای ارزیابی علائم و/یا نشانه‌های بلفاریت، دلیل اصلی تفاوت زیاد در طراحی این ابزارها در مطالعات مختلف است. آسیب‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت مرتبط با استفاده از استروئیدهای موضعی و دیگر سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی، باید در کارآزمایی‌های آینده به‌طور کامل ارزیابی شوند تا پیش‌از تدوین برنامه درمانی توسط پزشکان، راهنمایی‌های لازم ارائه شوند. انجام کارآزمایی‌هایی با کیفیت بالا مورد نیاز است، زیرا اعتماد ما به شواهد در این مرور به دلیل تعداد کم مطالعات برای اکثر مقایسه‌ها، محدود است، و به این دلیل که همه مطالعات داده‌های مربوط به همه مواردی را که مدنظر ما بودند، ارائه نکردند.

این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا 6 اپریل 2025 به‌روز است.