ใจความสำคัญ

• การใช้การสร้างภาพสีแบบเชื่อมโยงระหว่างการส่องกล้องลำไส้ใหญ่มีประสิทธิผลมากกว่าขั้นตอนแบบดั้งเดิมในการตรวจหาการเจริญเติบโตที่อาจกลายเป็นมะเร็งได้

• การถ่ายภาพสีที่เชื่อมโยงและการส่องกล้องลำไส้ใหญ่แบบดั้งเดิมทั้งสองวิธีมีโอกาสน้อยที่จะเกิดผลข้างเคียงได้เท่ากัน และปัญหาดังกล่าวเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก

• จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจว่า (1) มีผู้ใหญ่จำนวนเท่าใดที่ทำการส่องกล้องลำไส้ใหญ่ด้วยภาพสีเชื่อมโยงที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ในการติดตามผลครั้งต่อไป (2) การสร้างภาพสีเชื่อมโยงช่วยลดอัตราการเกิดมะเร็งในการติดตามผลครั้งต่อไปเมื่อเทียบกับการส่องกล้องลำไส้ใหญ่แบบมาตรฐานหรือไม่ และ (3) การสร้างภาพสีเชื่อมโยงก่อให้เกิดผลข้างเคียงร้ายแรงใดๆ ที่ต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์หรือไม่ ซึ่งเป็นสิ่งที่การศึกษาขนาดใหญ่เท่านั้นที่จะด้ข้อมูล

ความเป็นมา

การส่องกล้องลำไส้ใหญ่เป็นขั้นตอนสำคัญในการตรวจหามะเร็งลำไส้ใหญ่ การติดตามสุขภาพลำไส้ใหญ่ การตรวจสอบอาการที่เกี่ยวข้องกับลำไส้ใหญ่ และการตรวจหาและรักษาการเจริญเติบโตบางประเภท (หรือติ่งเนื้อ) ที่อาจนำไปสู่มะเร็งได้ ซึ่งรวมถึง adenomas (เนื้องอกขนาดเล็กที่ไม่ใช่เนื้อร้ายที่สามารถกลายเป็นมะเร็งได้) และ sessile serrated lesion (เนื้องอกแบนหรือนูนเล็กน้อยที่มีลักษณะเป็นฟันเลื่อย) ขั้นตอนดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการใส่ท่อแคบที่ยืดหยุ่นได้ซึ่งมีกล้องขนาดเล็กและไฟที่ปลายเข้าไปในทวารหนัก การส่องกล้องลำไส้ใหญ่ด้วยภาพสีเชื่อมโยงใช้แสงสีต่างๆ เพื่อตรวจหาเนื้องอก (การเจริญเติบโตที่ผิดปกติใดๆ ที่อาจไม่ใช่เนื้อร้าย [ไม่ร้ายแรง] หรือเป็นมะเร็ง) แพทย์ที่ทำการส่องกล้องลำไส้ใหญ่สามารถสลับระหว่างแสงสีขาวปกติและแสงสีได้ด้วยการกดปุ่ม หากใช้ระบบเฉพาะ

สิ่งที่เราต้องการทราบคืออะไร

เราต้องการทราบว่าการถ่ายภาพสีแบบเชื่อมโยงหรือการส่องกล้องลำไส้ใหญ่แบบดั้งเดิมด้วยแสงสีขาวปกติจะดีกว่าและปลอดภัยกว่าสำหรับผู้ที่ต้องส่องกล้องลำไส้ใหญ่

เราทำอะไรบ้าง

เราค้นหาการศึกษาที่เปรียบเทียบการถ่ายภาพสีที่เชื่อมโยงกับการส่องกล้องลำไส้ใหญ่แบบดั้งเดิม เราเปรียบเทียบและสรุปผลการศึกษาและให้คะแนนความเชื่อมั่นในหลักฐาน โดยพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น วิธีการศึกษาและขนาดตัวอย่างของการศึกษา เราได้ตรวจสอบอัตราการตรวจพบ adenoma (กำหนดเป็นสัดส่วนของการส่องกล้องลำไส้ใหญ่ที่ตรวจพบ adenoma อย่างน้อยหนึ่งรายการในช่วงระยะเวลาการศึกษา) สัดส่วนของผู้เข้าร่วมที่มีมะเร็งลำไส้ใหญ่ที่ได้รับการวินิจฉัยที่วันตรวจที่แนะนำครั้งต่อไปหลังจากการส่องกล้องลำไส้ใหญ่เป็นลบ และผลข้างเคียงที่ต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์ นอกจากนี้ เราได้ประเมินอัตราการตรวจพบ polyp อัตราการตรวจพบ sessile serrated lesion และจำนวน adenomas ต่อผู้เข้าร่วม

เราพบอะไร

เราพบ 16 การศึกษา ที่เกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วม 12,836 รายที่เปรียบเทียบการถ่ายภาพสีและการส่องกล้องลำไส้ใหญ่แบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์หลัก

เมื่อเปรียบเทียบกับการส่องกล้องลำไส้ใหญ่แบบดั้งเดิม การสร้างภาพสีที่เชื่อมโยงกัน:

• เพิ่มอัตราการตรวจพบ adenoma เล็กน้อย

• อาจทำให้ผลข้างเคียงที่ต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์มีความแตกต่างกันน้อยมากหรือแทบไม่มีความแตกต่างเลย

• เพิ่มอัตราการตรวจพบ polyp เล็กน้อย

• น่าจะเพิ่มอัตราการตรวจพบ sessile serrated lesion เล็กน้อย และ

• น่าจะเพิ่มจำนวน adenomas ต่อผู้เข้าร่วมเล็กน้อย

การศึกษาทั้งหมดไม่ได้ประเมินสัดส่วนของผู้เข้าร่วมที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักภายในวันตรวจที่แนะนำครั้งต่อไปหลังจากการส่องกล้องลำไส้ใหญ่เป็นผลลบ

ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร

เราเชื่อมั่นในหลักฐานเกี่ยวกับอัตราการตรวจพบ adenoma และ polyp ความเชื่อมั่นของเราในหลักฐานสำหรับผลลัพธ์อื่นๆ อยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น เนื่องจากการศึกษามีผู้เข้าร่วมไม่มากพอที่จะทำให้แน่ใจได้ว่าการถ่ายภาพสีเชื่อมโยงจะค้นหาโรคที่มีรอยโรคแบบหยักดีเพียงใด และแต่ละคนมี adenomas จำนวนเท่าใด ในทำนองเดียวกัน เนื่องจากไม่มีผู้เข้าร่วมการศึกษารายใดมีผลข้างเคียงที่ต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์ เราจึงไม่สามารถบอกได้ว่าปัญหาเช่นนี้อาจเกิดขึ้นบ่อยเพียงใด นอกจากนี้ ไม่มีการศึกษาใดที่รายงานว่ามีผู้ป่วยจำนวนเท่าใดที่เป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ในการตรวจตามคำแนะนำครั้งต่อไป ดังนั้นเราจึงไม่สามารถสรุปผลใดๆ เกี่ยวกับผลลัพธ์ดังกล่าวได้

หลักฐานเป็นปัจจุบันแค่ไหน

หลักฐานมีอยู่ในปัจจุบันถึงเดือนพฤษภาคม 2025