Pytanie badawcze

Dokonaliśmy przeglądu danych naukowych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania baklofenu u osób uzależnionych od alkoholu (ang. alcohol use disorder, AUD), którzy aktualnie pili alkohol, w celu osiągnięcia i utrzymania abstynencji (zaprzestania picia alkoholu) lub zmniejszenia jego spożycia.

AUD i zaburzenia związane z piciem alkoholu należą do najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń psychiatrycznych, które powodują specyficzne problemy fizyczne, zaburzenia nastroju, zdolności uczenia się i problemy z pamięcią oraz wpływają na ogólne samopoczucie i stan zdrowia. Nadużywanie alkoholu jest jednym z największych zagrożeń dla zdrowia na świecie, które powoduje od 20% do 30% przypadków raka przełyku, choroby wątroby, padaczkę, a także jest przyczyną wypadków komunikacyjnych, samobójstw i innych zamierzonych urazów.

Przez wiele lat głównym sposobem leczenia AUD były metody psychospołeczne, jednak stosowanie wyłącznie takich metod miało ograniczoną skuteczność. U dużego odsetka osób uzależnionych od alkoholu nie udaje się uzyskać odpowiedzi na leczenie, a te osoby, u których udaje się to osiągnąć nie pozostają abstynentami przez dłuższy czas. Leki, takie jak baklofen, mogą odgrywać istotną rolę w leczeniu osób uzależnionych od alkoholu.

Data wyszukiwania
Dane naukowe są aktualne do stycznia 2018 roku.

Charakterystyka badań

Odnaleźliśmy 12 badań z randomizacją (są to badania, w których uczestnicy przydzielani są losowo do jednej lub kilku grup leczenia albo do grupy kontrolnej), obejmujących łącznie 1128 uczestników. Interwencje w badaniach stosowano przez średnio 5 miesięcy, a uczestników obserwowano przez okres od 4 do 52 miesięcy. Pięć badań przeprowadzono w USA oraz po jednym w: Australii, we Francji, w Niemczech, w Indiach, w Izraelu, we Włoszech i w Holandii.

W badaniach podawano baklofen w różnych dawkach (w zakresie od 10 mg do 150 mg na dobę), a w niektórych przypadkach dawkę baklofenu zwiększano w trakcie leczenia. W żadnym z badań nie podawano innych leków lub jakiegokolwiek innego leczenia równocześnie z terapią baklofenem. We wszystkich badaniach porównano baklofen z placebo, z wyjątkiem jednego badania, w którym porównano baklofen z akamprozatem stosowanym w dawce 666,66 mg 3 x dobę przez 3 miesiące.

Kluczowe wyniki
W porównaniu z placebo, podanie baklofenu wiązało się z niewielką różnicą lub brakiem różnic w zakresie odsetka osób, które nie ukończyły leczenia, nie ukończyły leczenia z powodu wystąpienia objawów niepożądanych (skutków ubocznych) lub wystąpił u nich przynajmniej jeden objaw niepożądany. Stosowanie baklofenu prawdopodobnie ma niewielki wpływ na liczbę osób, które ponownie zaczynają pić alkohol oraz na to, ile i jak często go piją. Stosowanie baklofenu prawdopodobnie ma niewielki wpływ lub nie ma wpływu na odsetek dni, w których osoby nie piją alkoholu.

Stosowanie baklofenu może zwiększać ilość wypijanego alkoholu, liczonego jako liczba drinków w przeliczeniu na liczbę dni w których się go pije.

Stwierdziliśmy, że stosowanie baklofenu zwiększa częstość występowania objawów niepożądanych takich jak depresja, zawroty głowy, senność, drętwienie i sztywność mięśni, jednak nie stwierdziliśmy istotnej statystycznie różnicy między stosowaniem baklofenu i placebo w odniesieniu do ryzyka wystąpienia innych objawów niepożądanych.

Wiarygodność danych naukowych
Pewność co do wiarygodności danych naukowych (tzn. jak bardzo możemy być pewni tego, że dane naukowe są rzetelne) była wysoka dla wyników dotyczących liczby osób, u których wystąpił co najmniej jeden objaw niepożądany i odsetka osób, które nie ukończyły leczenia z jakiegokolwiek powodu lub nie ukończyły go z powodu wystąpienia objawów niepożądanych. Pewność co do wiarygodności danych naukowych była umiarkowana dla wyników dotyczących liczby osób, które powróciły do picia alkoholu i liczby dni, w których osoby te znacznie nadużywały alkoholu. Pewność co do wiarygodności danych naukowych była niska dla wyników dotyczących liczby drinków w przeliczeniu na dni, w których je wypijano oraz odsetka dni abstynencji.