آیا استفاده از روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری خطر ابتلا به HIV را در زنان افزایش میدهد؟
پیامهای کلیدی
-
تزریق DMPA (دپو مدروکسیپروژسترون استات) در مقایسه با دستگاه داخل رحمی مسی (IUD) احتمالا منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در خطر ابتلا به HIV میشود.
-
ایمپلنت لوونورژسترول (LNG) در مقایسه با IUD مسی، احتمالا تفاوتی اندک تا عدم تفاوت را در خطر ابتلا به HIV ایجاد میکند.
-
تزریق DMPA در مقایسه با ایمپلنت LNG، احتمالا خطر ابتلا به HIV را اندکی افزایش میدهد.
-
ما در مورد تاثیر DMPA در مقایسه با نورتیسترون انانتات (norethisterone enanthate; NET-EN) بر ابتلا به HIV مطمئن نیستیم.
HIV چیست؟
HIV ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار داده و توانایی مبارزه با عفونتها و بیماریهای روزمره را تضعیف میکند. این ویروس در مایعات بدن فرد آلوده یافت میشود. ویروس مذکور معمولا از طریق رابطه جنسی محافظتنشده از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. افراد همچنین میتوانند ویروس را از طریق اشتراک سوزن یا سرنگ دریافت کنند. نوزادان میتوانند در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی آلوده شوند.
اگرچه هیچ درمان قطعی برای HIV وجود ندارد، درمان بسیار موثر بوده و میتواند امید به زندگی و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
پیشگیری از بارداری چیست؟
روشهای پیشگیری از بارداری، درواقع روشهای کنترل بارداری هستند. هدف از استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری، جلوگیری از بارداریهای ناخواسته است. این روشها بسیار متنوع هستند. برخی از داروهای ضدبارداری حاوی هورمون هستند، درحالیکه برخی دیگر اینطور نیستند. روشهای مدرن رایج شامل تزریق، ایمپلنت، قرص و دستگاههای داخل رحمی (IUD که داخل رحم قرار میگیرند) میشوند. DMPA هر سه ماه یکبار تزریق میشود. ایمپلنت LNG زیر پوست بازو قرار میگیرد و میتواند تا پنج سال موثر باشد. NET-EN، تزریقی است که هر دو ماه یکبار انجام میشود، و حاوی پروژسترون (نوعی هورمون) است.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
هدف ما آن بود که بدانیم استفاده از روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری نسبت به استفاده از دیگر روشهای پیشگیری از بارداری، زنان را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به HIV قرار میدهد یا خیر.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما به دنبال مطالعاتی بودیم که به بررسی تاثیرات استفاده از روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری برای زنانی پرداختند که در مناطقی با خطر بالای ابتلا به HIV زندگی میکنند. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اعتماد خود را نسبت به این شواهد، براساس عواملی مانند روشهای انجام و حجمنمونه مطالعات، رتبهبندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما چهار مطالعه را یافتیم که شامل 9726 زن HIV-منفی بودند. ما به خطر ابتلای زنان به HIV و خطر باردار شدن علاقهمند بودیم.
این مرور نشان داد که استفاده از تزریق DMPA در مقایسه با IUD مسی، احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در احتمال ابتلا به HIV ایجاد میکند.
استفاده از ایمپلنت LNG در مقایسه با IUD مسی، احتمالا منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در احتمال ابتلا به HIV میشود.
استفاده از تزریق DMPA یا ایمپلنتهای LNG در مقایسه با IUDهای مسی احتمالا خطر بارداری را کاهش میدهد، اما این تاثیر ممکن است به دلیل محیط کنترلشده مطالعهای باشد که زنان را به ادامه روشهای پیشگیری از بارداری خود تشویق میکند.
ما همچنین دریافتیم که استفاده از DMPA احتمالا خطر ابتلا به عفونت HIV را در مقایسه با استفاده از ایمپلنت LNG اندکی افزایش میدهد، اما DMPA در مقایسه با LNG احتمالا منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در خطر بارداری میشود.
شواهد در مورد تاثیر DMPA در مقایسه با NET-EN بر احتمال ابتلا به HIV یا بارداری بسیار نامطمئن است.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
هیچیک از کارآزماییها خطر ابتلا به HIV را در زنانی که از روشهای پیشگیری از بارداری استفاده کردند، با زنانی مقایسه نکردند که از این روشها بهره نبردند، بنابراین ما نمیتوانیم با اطمینان بگوییم که اگر زنی از روشهای پیشگیری از بارداری استفاده نکند، خطر ابتلا به HIV در او چقدر است. این کارآزماییها فقط به چند روش خاص پیشگیری از بارداری پرداختند، نه همه روشهای موجود در بازار.
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
این مطالعه، در واقع مرور قبلی را بهروز میکند. شواهد تا 13 سپتامبر 2023 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
اهداف
تعیین تاثیرات روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری بر ابتلا به HIV در زنانی که در محیطهایی با شیوع بالای HIV زندگی میکنند.
روشهای جستوجو
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ SCOPUS؛ Global Index Medicus و پایگاههای ثبت کارآزمایی (همراه با بررسی منابع، جستوجوی استنادات و تماس با نویسندگان مطالعه) را برای شناسایی مطالعات تا 13 سپتامبر 2023 جستوجو کردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
همانطور که در محیطی با شیوع بالای HIV انتظار میرود، بروز HIV در همه گروهها، صرفنظر از نوع روش پیشگیری از بارداری مورد استفاده، بالا بود. تمام داروهای ضدبارداری مورد استفاده در مطالعات واردشده، بهطور گستردهای استفاده شده و برای پیشگیری از بارداری شناخته شدهاند. هنگام مقایسه روشهای مختلف پیشگیری از بارداری، تزریق DMPA در مقایسه با IUD مسی ممکن است منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در ابتلا به HIV شده و منجر به کاهش جزئی در بارداری شود. ایمپلنتهای LNG در مقایسه با IUDهای مسی احتمالا منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در ابتلا به HIV و کاهش جزئی در بارداری میشوند. تزریق DMPA در مقایسه با ایمپلنتهای LNG احتمالا منجر به افزایش جزئی در ابتلا به HIV شده و ممکن است به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در میزان بارداری بیانجامد. شواهد در مورد تاثیر DMPA در مقایسه با NET-EN بر ابتلا به HIV و بارداری بسیار نامطمئن است.
ابتلا به HIV و بارداری پیامدهای مهمی هستند که تاثیر طولانیمدتی دارند. دسترسی به روشهای بیخطر و موثر پیشگیری از بارداری برای زنانی که میخواهند از بارداریهای ناخواسته پیشگیری کنند، مهم است، زیرا بارداریها پیامدهای جسمانی، اجتماعی و اقتصادی طولانیمدتی دارند. شواهد حاصل از مطالعات واردشده نشان میدهد که میان گروهها، بسیاری از شرکتکنندگان حتی در محیطهایی با شیوع بالای HIV، از انجام فعالیت جنسی بدون کاندوم خبر میدهند. استفاده از روشهای پیشگیری از HIV مانند پیشگیری پیشاز مواجهه و آموزش HIV همچنان در مبارزه با HIV بسیار مهم هستند.
حمایت مالی
این مرور کاکرین، منبع حمایت مالی اختصاصی نداشت.
ثبت
پروتکل مطالعه از طریق این DOI قابل دسترس است: 10.1002/14651858.CD015701.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
