رفتن به محتوای اصلی

مزایا و خطرات لیزرهای واژینال برای درمان بی‌اختیاری استرسی ادرار در زنان چیست؟

پیام‌های کلیدی

• در کوتاه‌مدت، لیزرهای واژینال ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در تعداد زنان دارای کنترل ادرار ایجاد کنند، و در حالی که لیزرهای واژینال در مقایسه با لیزرهای ساختگی ممکن است بی‌اختیاری ادرار را براساس گزارش بیمار بهبود بخشند، این میزان بهبودی اندک بوده و ممکن است تفاوت قابل توجهی را برای بیماران ایجاد نکند. ما اطمینان بسیار کمی به این نتایج داریم.

• در میان‌مدت، ممکن است تعداد زنانی بیشتری در گروه لیزرهای واژینال در مقایسه با درمان ساختگی به کنترل ادرار دست یابند؛ بااین‌حال، ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در بی‌اختیاری براساس گزارش بیمار وجود داشته باشد. ما اطمینان بسیار کمی به این نتایج داریم.

• هیچ عارضه جانبی ناخواسته عمده‌ای در زنانی که لیزرهای واژینال، درمان ساختگی یا روان‌کننده، یا استروژن موضعی را دریافت کردند، گزارش نشد.

بی‌اختیاری استرسی ادرار چیست؟

بی‌اختیاری استرسی ادرار (stress urinary incontinence; SUI)، نشت کنترل‌نشده ادرار هنگام تلاش یا فعالیت بدنی است.

درمان‌های بی‌اختیاری استرسی ادرار چه هستند؟

بی‌اختیاری استرسی ادرار به‌طور مرسوم با درمان فیزیکی کف لگن، کرم‌های موضعی استروژن، اینسرت (insert) یا پساری‌های (pessaries) داخل واژن (وسیله قابل جابه‌جایی که برای پشتیبانی از اندام‌های لگنی در واژن قرار داده می‌شود)، و جراحی‌هایی مانند تزریق در مجرای ادرار یا اسلینگ مجرای ادرار (sling) درمان می‌شود. لیزرهای واژینال یک روش درمانی است که در کلینیک انجام می‌شود و در سال‌های اخیر به‌عنوان درمانی برای بی‌اختیاری استرسی ادرار مورد بررسی قرار گرفته‌اند، اما بی‌خطری (safety) و اثربخشی آن‌ها هم‌چنان نامشخص است. برخی از جوامع پزشکی حرفه‌ای به دلیل فقدان داده‌های قوی در مورد بی‌خطری و اثربخشی این لیزرها، هشدارهایی را در مورد استفاده از دستگاه‌های مبتنی بر انرژی مانند لیزرهای واژینال برای درمان بی‌اختیاری ادرار منتشر کرده‌اند.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟

هدف ما آن بود که بدانیم لیزرهای واژینال در بهبود پیامدهای بی‌اختیاری ادرار در کوتاه‌مدت و بلندمدت، بهتر از درمان‌های ساختگی یا کنترل (مانند روان‌کننده موضعی) یا درمان موضعی (مانند استروژن موضعی) هستند یا خیر. ما هم‌چنین ‌خواستیم بدانیم که لیزرهای واژینال با عوارض جانبی ناخواسته‌ای همراه هستند یا خیر.

ما چه‌کاری را انجام دادیم؟

ما به دنبال مطالعاتی بودیم که لیزرهای واژینال را با درمان‌های ساختگی یا کنترل (مانند روان‌کننده موضعی) یا درمان موضعی (مانند استروژن موضعی) در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادرار مقایسه کردند. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را نسبت به این شواهد، براساس عواملی مانند روش‌های انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبه‌بندی کردیم.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

ما نه مطالعه را یافتیم که در مجموع شامل 689 زن مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادرار بودند. نه مطالعه، لیزرهای واژینال را با درمان ساختگی یا روان‌کننده، و یک مطالعه لیزرهای واژینال را با استروژن موضعی مقایسه کردند. هفت مطالعه داده‌های کوتاه‌مدت (کمتر از یک سال)، و دو مطالعه داده‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت (یک تا پنج سال) را ارائه دادند.

ما به نتایج زیر اطمینان بسیار کمی داریم.

• در کوتاه‌مدت، ممکن است تعداد زنانی که به کنترل ادرار خود دست یافتند (معیار عینی براساس گزارش محققان) میان لیزرهای واژینال و درمان ساختگی یا روان‌کننده مشابه باشد. در میان‌مدت، ممکن است تعداد زنانی بیشتری که تحت درمان با لیزرهای واژینال قرار گرفتند، در مقایسه با زنانی که از درمان ساختگی یا روان‌کننده استفاده کردند، به کنترل ادرار دست یابند.

• در کوتاه‌مدت، لیزرهای واژینال در مقایسه با درمان ساختگی، ممکن است میزان بهبودی در بی‌اختیاری ادرار را براساس گزارش بیمار بهبود بخشند، اما این بهبودی اندک بوده و ممکن است تفاوت قابل توجهی را برای بیماران ایجاد نکند. در میان‌مدت، ممکن است میزان بهبودی مشابهی در معیارهای کنترل ادرار براساس گزارش بیمار میان درمان با لیزرهای واژینال و درمان‌های ساختگی وجود داشته باشد.

• ممکن است میزان بهبودی مشابهی در بی‌اختیاری ادرار براساس گزارش بیمار میان زنانی که لیزرهای واژینال را دریافت کردند و زنانی که از کرم استروژن موضعی استفاده کردند، وجود داشته باشد.

• هیچ عارضه جانبی ناخواسته عمده‌ای در زنانی که لیزرهای واژینال، درمان ساختگی یا روان‌کننده، یا استروژن موضعی را دریافت کردند، گزارش نشد.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟

ما به شواهد اطمینان بسیار پائینی داریم زیرا ممکن است افراد حاضر در مطالعات از نوع درمانی که دریافت ‌کردند، آگاه بوده باشند؛ همه مطالعات داده‌هایی را در مورد همه مواردی که مدنظر ما بودند، ارائه نکردند؛ و مطالعات کافی برای اطمینان از نتایج وجود ندارد. مطالعات واردشده، موفقیت درمان را به روش‌های مختلف و در مقاطع زمانی مختلف اندازه‌گیری کردند، که ترکیب نتایج را چالش‌برانگیز ‌کرد.

شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟

شواهد تا 29 اپریل 2024 به‌روز است.

پیشینه

بی‌اختیاری استرسی ادرار (stress urinary incontinence; SUI) در زنان شایع بوده و می‌تواند تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. لیزرهای واژینال، که برای درمان آتروفی ولوواژینال طراحی شده‌اند، به‌عنوان یک گزینه درمانی که در کلینیک انجام می‌شوند، برای درمان SUI مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بااین‌حال، تاثیر لیزرهای واژینال بر SUI هم‌چنان مشخص نیست.

اهداف

ارزیابی تاثیرات استفاده از لیزرهای واژینال برای درمان SUI در زنان، و خلاصه کردن یافته‌های اصلی ارزیابی‌های اقتصادی مرتبط.

روش‌های جست‌وجو

ما یک جست‌وجوی جامع را با استفاده از پایگاه ثبت تخصصی بی‌اختیاری در کاکرین (29 اپریل 2024) انجام دادیم. این پایگاه ثبت شامل کارآزمایی‌های شناسایی‌شده از بانک‌های اطلاعاتی متعدد، از جمله پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE؛ MEDLINE In-Process؛ MEDLINE Epub Ahead of Print؛ ClinicalTrials.gov و WHO ICTRP (همگی داخل پایگاه ثبت) است. ما مجلات و مجموعه مقالات کنفرانس‌ها را به صورت دستی جست‌وجو کرده و فهرست منابع مقالات مرتبط را نیز بررسی کردیم. ما گزارش‌های منتشرشده را از ارزیابی‌های اقتصادی مرتبط از طریق جست‌وجوهای الکترونیکی در متون علمی شناسایی کرده، و جست‌وجو در متون علمی را برای یافتن تفسیر اقتصادی مختصر (brief economic commentary; BEC) انجام دادیم، اما هیچ مطالعه‌ای را در مورد ارزیابی‌های اقتصادی که لیزرهای واژینال را با درمان‌های دیگر مقایسه کرده باشد، پیدا نکردیم.

معیارهای انتخاب

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را از زنان مبتلا به SUI وارد کردیم که درمان با لیزرهای واژینال را در مقایسه با درمان‌های ساختگی یا کنترل یا درمان‌های موضعی ارزیابی ‌کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم انتخاب مطالعه، استخراج داده‌ها، و ارزیابی خطر سوگیری (bias) را انجام دادند، و در صورت نیاز، داوری توسط نویسنده سوم مرور انجام شد. آنالیزهای آماری را با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effects model) انجام دادیم. قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) ارزیابی کردیم.

نتایج اصلی

ما 227 منبع را غربالگری کرده و نه مطالعه را وارد کردیم که پیامدهای مربوط به 689 زن مبتلا به SUI را گزارش کردند. مطالعات در اروپا، آمریکای شمالی، و آمریکای جنوبی انجام شدند. پنج مطالعه از لیزر CO₂ و چهار مطالعه از لیزردرمانی Er:YAG استفاده کردند، که از یک تا سه جلسه درمانی با فاصله 28 تا 45 روز ارائه شدند. مطالعات لیزردرمانی را با درمان ساختگی یا موضعی مقایسه کردند؛ دو مطالعه سه بازوی مقایسه‌کننده داشتند. نقاط زمانی (time points) برای تمام پیامدهای گزارش‌شده از سه تا 12 ماه متغیر بود و بنابراین کوتاه‌مدت (کمتر از یک سال) یا میان‌مدت (یک تا پنج سال) در نظر گرفته شدند. به‌طور کلی، سطح قطعیت شواهد به دلیل نگرانی‌های مربوط به خطر سوگیری و عدم‌دقت (imprecision)، کاهش یافت و بسیار پائین قضاوت شد.

لیزرهای واژینال در مقایسه با درمان‌های ساختگی یا کنترل (مانند روان‌کننده موضعی)

هر نه مطالعه، که پیامدهای مربوط به 689 زن را گزارش کردند، این مقایسه را بررسی کردند.

ممکن است در کوتاه‌‌مدت تفاوتی در تعداد زنان دارای کنترل ادرار بین زنانی که تحت لیزرهای واژینال قرار گرفتند در مقایسه با زنانی که در گروه درمان‌های ساختگی یا کنترل بودند، وجود نداشته باشد؛ بااین‌حال، CI به اندازه کافی گسترده است که شامل تعداد بیشتر و کمتری از زنان دارای کنترل ادرار با لیزرهای واژینال در مقایسه با درمان ساختگی یا کنترل باشد (خطر نسبی (RR): 1.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 3.10؛ I² = 81%؛ 3 مطالعه، 196 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). ممکن است در میان‌مدت، تعداد بیشتری از زنانی که تحت لیزرهای واژینال قرار گرفتند، در مقایسه با زنانی که در گروه درمان‌های ساختگی یا کنترل بودند، به کنترل ادرار دست یابند (یک تا پنج سال، RR: 2.88؛ 95% CI؛ 1.48 تا 5.60؛ I² = قابل اجرا نیست؛ 1 مطالعه، 76 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

لیزرهای واژینال در مقایسه با درمان ساختگی یا کنترل، ممکن است در کوتاه‌مدت، معیارهای بی‌اختیاری را براساس گزارش بیمار (پرسشنامه مشاوره بین‌المللی در مورد بی‌اختیاری - فرم کوتاه بی‌اختیاری ادرار (International Consultation on Incontinence Questionnaire-Urinary Incontinence Short Form; ICIQ-UI SF)) بهبود بخشند (تفاوت میانگین (MD): 1.42- امتیاز؛ 95% CI؛ 2.41- تا 0.43-؛ I² = 54%؛ 8 مطالعه، 632 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). بااین‌حال، تخمین نقطه‌ای برای بهبودی در بی‌اختیاری ادراری، به حداقل تفاوت مهم از نظر بالینی که از پیش تعیین‌شده بود، نمی‌رسد. این نشان می‌دهد که این بهبودی ممکن است تفاوت بالینی معنی‌داری (قابل توجه) را برای بیماران ایجاد نکند. ممکن است در میان‌مدت، بهبودی مشابهی در معیارهای کنترل ادرار براساس گزارش بیمار میان لیزرهای واژینال و درمان ساختگی وجود داشته باشد (MD؛ 1.62- امتیاز؛ 95% CI؛ 5.64- تا 2.40؛ I² = قابل اجرا نیست؛ 1 مطالعه، 76 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)، اما شواهد بسیار نامطمئن است.

هیچ عارضه جانبی عمده‌ای در هیچ‌یک از گروه‌های لیزرهای واژینال یا درمان ساختگی یا کنترل مشاهده نشد.

لیزرهای واژینال در مقایسه با درمان‌های موضعی (مانند استروژن موضعی)

یک مطالعه شامل 48 زن، شواهدی را برای این مقایسه ارائه داد.

تعداد زنانی که قادر به کنترل ادرار بودند (معیار عینی براساس گزارش محققان) در کمتر از یک سال پس از درمان گزارش نشد.

ما مطمئن نیستیم که میزان بهبودی در بی‌اختیاری ادرار براساس گزارش بیمار (ICIQ-UI SF) در کمتر از یک سال، میان زنانی که تحت لیزرهای واژینال قرار گرفتند در مقایسه با زنانی که استروژن موضعی دریافت کردند، متفاوت بود یا خیر (MD: -1.61؛ 95% CI؛ 4.71- تا 1.49؛ 1 مطالعه، 48 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

در کوتاه‌مدت هیچ عارضه جانبی عمده‌ای در گروه لیزرهای واژینال یا استروژن موضعی مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

لیزرهای واژینال در کوتاه‌مدت (کمتر از یک سال) در مقایسه با درمان‌های ساختگی یا کنترل یا درمان‌های موضعی، تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر SUI داشته باشند، همانطور که هم با ارزیابی بالینی و هم با معیارهای پیامد براساس گزارش بیمار اندازه‌گیری شدند، اما شواهد بسیار نامطمئن است. در میان‌مدت ممکن است زنان بیشتری در گروه لیزرهای واژینال، در مقایسه با زنانی که درمان ساختگی را دریافت کردند، به کنترل ادرار دست یابند، اگرچه شواهد بسیار نامطمئن است؛ بااین‌حال، ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت میان گروه‌ها در بی‌اختیاری براساس گزارش بیمار دیده شود. هیچ عارضه جانبی عمده‌ای مرتبط با مداخله یا مقایسه‌کننده وجود نداشت. انجام مطالعات آینده که داده‌های میان‌مدت و بلندمدت بیشتری را دربرمی‌گیرند، داده‌ها را بر اساس نوع بی‌اختیاری (استرسی، مختلط یا فوریتی) و بر اساس شدت نشانه یا بیماری‌های همراه بیمار طبقه‌بندی می‌کنند، کیفیت شواهد را بهبود خواهند بخشید.

یادداشت‌های ترجمه

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

استناد
Ippolito GM, Crescenze IM, Sitto H, Palanjian RR, Raza D, Barboglio Romo P, Wallace SA, Orozco Leal G, Clemens JQ, Dahm P, Gupta P. Vaginal lasers for treating stress urinary incontinence in women. Cochrane Database of Systematic Reviews 2025, Issue 7. Art. No.: CD013643. DOI: 10.1002/14651858.CD013643.pub2.

استفاده ما از cookie‌ها

ما برای کارکردن وب‌گاه از cookie‌های لازم استفاده می‌کنیم. ما همچنین می‌خواهیم cookie‌های تجزیه و تحلیل اختیاری تنظیم کنیم تا به ما در بهبود آن کمک کند. ما cookie‌های اختیاری را تنظیم نمی کنیم، مگر این‌که آنها را فعال کنید. با استفاده از این ابزار یک cookie‌ روی دستگاه شما تنظیم می‌شود تا تنظیمات منتخب شما را به خاطر بسپارد. همیشه می‌توانید با کلیک بر روی پیوند «تنظیمات Cookies» در پایین هر صفحه، تنظیمات cookie‌ خود را تغییر دهید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد cookie‌هایی که استفاده می‌کنیم، صفحه cookie‌های ما را ملاحظه کنید.

پذیرش تمامی موارد
پیکربندی کنید