سوال مطالعه مروری: ما می‌خواستیم بدانیم که استفاده از تخت مشترک با افزایش طول دوره و فراوانی شیردهی در نوزادانی که پس از هفته 37 بارداری متولد می‌شوند (که به آنها نوزادان ترم (term) نیز گفته می‌شود) و در بدو تولد سالم هستند، رابطه دارد یا خیر.

پیشینه: «استفاده از تخت مشترک» نوعی روش خوابیدن است که در آن محل خوابیدن (به عنوان مثال تخت‌خواب، کاناپه یا صندلی راحتی، یا برخی دیگر از موارد) بین نوزاد و شخص دیگری به‌ اشتراک گذاشته می‌شود. دلایل احتمالی که خانواده‌ها استفاده از تخت مشترک را انتخاب می‌کنند، عبارتند از: سهولت در شیردهی؛ تنظیم دما (اجتناب از بروز هیپوترمی)؛ گذراندن وقت با کیفیت با نوزاد؛ کمک به خوابیدن نوزاد و در صورت تحریک شدن نوزاد می‌توان به راحتی او را آرام کرد؛ در صورت بروز هرگونه اتفاق ناگهانی می‌توان به سرعت در موقعیت حضور یافت؛ مراقبت از نزدیک در طول بیماری و تقویت ارتباط با نوزاد. با این حال، برای بسیاری از خانواده‌ها در سراسر جهان، روش استفاده از تخت مشترک یک انتخاب نیست. در کشورهایی با سطح درآمد بالا، استفاده از تخت مشترک یک روش بحث‌برانگیز است، و با توجه به نقش آن در بروز سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (sudden infant death syndrome; SIDS) توجه ویژه‌ای را به خود جلب کرده است. اما در کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط، استفاده از تخت مشترک برای بسیاری از گروه‌هایی که توانایی تهیه سطوح مختلف خواب را ندارند، یک روش استاندارد به شمار می‌رود. اعتقاد بر این است که در جوامعی که کمتر ثروتمند هستند، استفاده از تخت مشترک منجر به موارد زیر می‌شود: شیردهی طولانی‌تر؛ افزایش زمان و طول دوره تحریک شدن کودک؛ کاهش زمان و دوره سپری شده در خواب عمیق؛ و افزایش آگاهی مادر از وضعیت نوزاد.

ویژگی‌های مطالعه: برای یافتن مطالعات تا 23 جولای 2020 به جست‌وجو پرداختیم. هدف از این مرور وارد کردن مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) بود. RCTها مطالعات بالینی هستند که در آنها شرکت‏‌کنندگان به‌طور تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمان جای داده می‌شوند. ما قصد داشتیم RCTهای انجام شده را روی نوزادان ترمی که ظرف مدت 24 ساعت پس از تولد در کنار مادر خود خوابیدند (و این استفاده از تخت مشترک با مادر در چهار هفته اول زندگی ادامه داشته و پس از آن در یک دوره زمانی متغیر پیگیری شدند)، وارد مرور کنیم. هدف ما مقایسه گروه «استفاده از تخت مشترک» با گروه «عدم-استفاده از تخت مشترک» بود. هنگام استفاده از تخت مشترک، تماس نزدیکی بین مادر و نوزاد وجود دارد. از مزایای احتمالی فیزیولوژیکی می‌توان به تنظیم دمای بهتر همراه با خطر کمتر بروز هیپوترمی، و شیردهی موفق طولانی‌تر اشاره کرد. آسیب‌های آن عبارتند از مرگ‌ومیر ناگهانی نوزاد به دلیل دراز کشیدن مادر روی نوزاد، و استفاده از بالش و روتختی.

نتایج کلیدی: شش مطالعه را برای وارد کردن در این مرور ارزیابی کردیم. آنها را به دلایل زیر از مرور خارج کردیم: تجزیه‌وتحلیل داده‌های ثانویه از RCTهای اولیه (دو مطالعه)؛ بررسی نکردن استفاده از تخت مشترک (دو مطالعه)؛ RCT نبودند (یک مطالعه)؛ و پیامدهای مورد نظر مرور را مورد مطالعه قرار ندادند (یک مطالعه).

قطعیت شواهد: ما نتوانستیم قطعیت شواهد مربوط به استفاده از تخت مشترک را در نوزادان ترم سالم مورد قضاوت قرار دهیم؛ به این دلیل که هیچ مطالعه وارد شده‌ای واجد شرایط نبود. نیاز به انجام RCTهایی در زمینه استفاده از تخت مشترک در نوزادان ترم سالم وجود دارد که به‌طور مستقیم کارآیی (یعنی انجام مطالعاتی در یک محیط کنترل شده مانند بیمارستان) یا اثربخشی (یعنی انجام مطالعاتی در سطح جامعه جامعه یا منزل) و ایمنی آن را ارزیابی کنند. آنها هم‌چنین باید شامل نوزادانی از کشورهایی با سطح درآمد بالا و کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط، به ویژه کشورهایی باشند که به دلیل اقدامات فرهنگی استفاده از تخت مشترک در آنها شایع‌تر است (به عنوان مثال کشورهای آسیایی).