پزشکان و محققان اعمال چندین تغییر را در محیط کار برای بهبود وضعیت شاغلین مبتلا به آسم شغلی، که در اثر مواجهه شغلی شروع می‌شود، پیشنهاد کرده‌اند. این تغییرات در محل کار، مداخلات نیز نامیده می‌شوند و برای آسم شغلی عبارتند از حذف زودهنگام مواجهه شغلی و کاهش آن. با این حال، منافع واقعی این مداخلات هنوز مشخص نیست.
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
تعیین اثربخشی مداخلات محیط کار در درمان آسم شغلی.
پیام‌های کلیدی
ما یک مرور سیستماتیک از مداخلات محیط کار برای درمان آسم شغلی انجام دادیم. علائم آسم و عملکرد ریه ممکن است زمانی بهبود یابد که افراد مبتلا به آسم شغلی به جای مواجهه مداوم با همان کار، با پایان دادن به کار خود، در مواجهه شغلی قرار نگیرند. علائم آسم ممکن است پس از کاهش مواجهه، برای مثال از طریق تعلیم و آموزش، در مقایسه با مواجهه مداوم بهبود یابد، اما در عملکرد ریه هیچ بهبودی مشاهده نشد. حذف مواجهه ممکن است علائم و عملکرد ریه را بیش از کاهش مواجهه در میان کارگرانی بهبود ببخشد که در معرض مواجهه با عوامل دارای وزن مولکولی کم قرار دارند، اما از طرفی حذف مواجهه ممکن است خطر بیکاری را افزایش دهد. تمامی شواهد از کیفیت بسیار پایین برخوردار بوده و بنابراین نیاز به مطالعات بهتر برای بررسی اثربخشی مداخلات محیط کار برای آسم شغلی وجود دارد.
چه چیزی در این مطالعه مروری بررسی شد؟
این مرور مبتنی بر 26 مطالعه و شامل 1695 شرکت‌کننده مبتلا به آسم شغلی است. حساس‌کننده‌ها مسبب تقریبا همه موارد بودند. ما بر مداخلات حذف مواجهه شغلی و کاهش مواجهه شغلی برای مقایسه با مواجهه مداوم متمرکز شدیم. پیامدها عبارت بودند از تغییرات در علائم آسم، عملکرد ریه، و واکنش‌های بیش از حد غیراختصاصی برونشیال یا راه‌های هوایی بین خط پایه و پیگیری.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
هم حذف مواجهه شغلی و هم کاهش مواجهه شغلی ممکن است علائم آسم را در مقایسه با مواجهه مداوم بهبود ببخشند. حذف مواجهه ممکن است عملکرد ریه را در مقایسه با مواجهه مداوم بهبود ببخشد، اما با کاهش مواجهه هیچ بهبودی مشاهده نشد. حذف مواجهه ممکن است علائم و عملکرد ریه را بیش از کاهش مواجهه میان بیمارانی که در معرض مواجهه با عواملی با وزن مولکولی کم قرار دارند، بهبود ببخشد، اما از طرفی حذف مواجهه ممکن است خطر بیکاری را افزایش دهد. در نتیجه، باید منفعت بهبودی بهتر در برابر پتانسیل خطر بالاتر از دست دادن شغل مورد سنجش قرار بگیرد.
انجام تحقیقات بیشتر برای تعیین اثربخشی مداخلات در کاهش تاثیر آسم شغلی مورد نیاز است.
این مطالعه مروری چقدر به‌روز است؟
ما برای یافتن مطالعاتی که تا 31 جولای 2019 منتشر شده بودند، به جست‌وجو پرداختیم.
هم حذف مواجهه و هم کاهش مواجهه ممکن است علائم آسم را در مقایسه با مواجهه مداوم بهبود ببخشند. حذف مواجهه ممکن است عملکرد ریه را در مقایسه با مواجهه مداوم بهبود ببخشد، اما در کاهش مواجهه هیچ بهبودی مشاهده نشد. حذف مواجهه در مقایسه مستقیم با کاهش مواجهه، ممکن بود علائم و عملکرد ریه را در میان بیماران در معرض مواجهه با عواملی با وزن مولکولی کم، بیشتر بهبود ببخشد. اما از طرفی حذف مواجهه ممکن است خطر بیکاری را افزایش دهد. ارائه‌دهندگان مراقبت باید بین منافع بالینی بالقوه حذف مواجهه یا کاهش مواجهه با اثرات بالقوه مضر بیکاری تعادل برقرار کنند. برای بررسی اثربخشی مداخلات محیط کار برای آسم شغلی، مطالعات بیشتری با کیفیت بالا مورد نیاز هستند.
تاثیر مداخلات محیط کار بر پیامد آسم شغلی به خوبی شناخته نشده است.
تعیین اثربخشی مداخلات محیط کار بر آسم شغلی.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE (PubMed)؛ EMBASE(Ovid)؛ NIOSHTIC-2؛ و CISILO (CCOHS) را تا 31 جولای 2019 جست‌وجو کردیم.
ما تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده واجد شرایط، مطالعات کنترل‌شده قبل و بعد و سری زمانی منقطع را از مداخلات محل کار برای آسم شغلی وارد کردیم.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم از هم قابلیت ورود مطالعه و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند.
ما 26 مطالعه کنترل‌شده غیرتصادفی‌‌سازی شده قبل و بعد را با 1695 شرکت‌کننده وارد کردیم که سه مقایسه را گزارش دادند: حذف کامل مواجهه و کاهش مواجهه در مقایسه با مواجهه مداوم، و حذف کامل مواجهه در مقایسه با کاهش مواجهه. کاهش مواجهه با محدود کردن استفاده از عامل ایجاد کننده آسم، بهبود ونتیلاسیون، یا استفاده از تجهیزات حفاظتی در همان شغل، بوسیله تغییر شغل با مواجهه متناوب و با فاصله؛ یا با اجرای برنامه‌های آموزشی به دست آمد. برای ادامه مواجهه، 56 کارگر به ازای هر 1000 کارگر عدم وجود علائم را در پیگیری گزارش کردند، کاهش حجم بازدمی اجباری در یک ثانیه به عنوان درصدی از مقدار مرجع (درصد FEV1) معادل 5.4% در طول پیگیری بود، و تغییر استانداردشده در واکنش‌های بیش از حد غیراختصاصی برونشیال یا راه‌های هوایی (NSBH) معادل 0.18- گزارش شد.
در 18 مطالعه، نویسندگان حذف مواجهه را با مواجهه مداوم مقایسه کردند. حذف مواجهه ممکن است احتمال گزارش عدم وجود علائم آسم را با خطر نسبی (RR) معادل 4.80 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.67 تا 13.86) افزایش دهد، و ممکن است علائم آسم را با RR معادل 2.47 (95% CI؛ 1.26 تا 4.84)، در مقایسه با مواجهه مداوم، بهبود ببخشد. تغییر در درصد FEV1 ممکن است با حذف مواجهه، با تفاوت میانگین (MD) معادل 4.23% (95% CI؛ 1.14 تا 7.31) در مقایسه با مواجهه مداوم بهتر باشد. NSBH ممکن است با حذف مواجهه، با تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) معادل 0.43 (95% CI؛ 0.03 تا 0.82) بهبود یابد.
در هفت مطالعه، نویسندگان کاهش مواجهه را با مواجهه مداوم مقایسه کردند. کاهش مواجهه ممکن است احتمال گزارش عدم وجود علائم را با RR معادل 2.65 (95% CI؛ 1.24 تا 5.68) افزایش دهد. ممکن است تفاوت قابل توجهی در درصد FEV1 بین کاهش مواجهه و مواجهه مداوم، با MD معادل 2.76% (95% CI؛ 1.53- تا 7.04) وجود نداشته باشد. هیچ مطالعه‌ای تغییر را در NSBH گزارش نکرد یا قادر به محاسبه آن نبود.
در ده مطالعه، نویسندگان حذف مواجهه را با کاهش مواجهه مقایسه کردند. پس از حذف مواجهه ممکن است هیچ افزایشی در احتمال گزارش عدم وجود علائم، با RR معادل 6.05 (95% CI؛ 0.86 تا 42.34)، و بهبود علائم، با RR معادل 1.11 (95% CI؛ 0.84 تا 1.47)، و همچنین تغییر قابل توجهی در درصد FEV1 با MD معادل 2.58% (95% CI؛ 3.02- تا 8.17) وجود نداشته باشد. با این حال، با هر سه پیامد، ممکن است نتایج بهتری برای حذف مواجهه در زیر مجموعه‌ای از بیمارانی که در معرض مواجهه با عوامل با وزن مولکولی کم قرار دارند، وجود داشته باشد. هیچ مطالعه‌ای تغییر را در NSBH گزارش نکرد یا قادر به محاسبه آن نبود.
در دو مطالعه، نویسندگان گزارش دادند که خطر بیکاری پس از حذف مواجهه ممکن است در مقایسه با کاهش مواجهه با RR معادل 14.28 (95% CI؛ 2.06 تا 99.16) افزایش یابد. چهار مطالعه کاهش 20% تا 50% درآمد را پس از حذف مواجهه گزارش کردند.
کیفیت شواهد برای همه پیامدها بسیار پایین بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.