การตรวจคัดกรอง COVID-19 มีประสิทธิผลเพียงใด

เหตุใดการคัดกรองจึงมีความสำคัญ

การตรวจคัดกรองมีจุดมุ่งหมายเพื่อค้นหาภาวะในผู้ที่อาจไม่แสดงอาการใด ๆ บางคนอาจมีไวรัส COVID-19 แต่ดูมีสุขภาพดีหรือมีอาการเพียงเล็กน้อย สิ่งสำคัญคือต้องค้นหาผู้ติดเชื้อ เพื่อให้พวกเขาอยู่ห่างจากผู้อื่นและได้รับการดูแลที่เหมาะสม การตรวจพบ COVID-19 ในคนที่มีสุขภาพดีอย่างไม่ถูกต้อง อาจนำไปสู่การแยกตัวเองโดยไม่จำเป็นและการทดสอบเพิ่มเติม การตรวจพบอย่างไม่ถูกต้องว่าไม่มีการติดเชื้อในผู้ที่ติดเชื้อ จะสามารถแพร่เชื้อไวรัสได้

การตรวจคัดกรอง COVID-19 อาจรวมถึงการตรวจสอบอุณหภูมิหรือการสอบถามเกี่ยวกับการเดินทางระหว่างประเทศหรือการติดต่อกับผู้ป่วย COVID-19 หรือการทดสอบอย่างรวดเร็ว การตรวจคัดกรองสามารถเกิดขึ้นได้ทางโทรศัพท์ ทางออนไลน์หรือด้วยตนเองในบ้าน คลินิก ที่ทำงาน สนามบินหรือโรงเรียน

การทบทวนวรรณกรรมศึกษาอะไร

เราต้องการที่จะรู้ว่า:

·ประโยชน์และผลลบของการตรวจคัดกรองผู้ที่มีสุขภาพแข็งแรงสำหรับการติดเชื้อ COVID-19

·การตรวจคัดกรองสามารถค้นพบผู้ที่มีและไม่มีไวรัสได้อย่างถูกต้องหรือไม่

เพื่อตอบคำถามนี้อย่างรวดเร็ว เราได้ลดขั้นตอนบางอย่างของกระบวนการทบทวนวรรณกรรมของ Cochrane ปกติ เรามั่นใจว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะไม่ส่งผลต่อข้อสรุปโดยรวมของเรา

เราทำอะไร

เรามองหาการศึกษาที่คัดกรองผู้ที่ไม่ต้องการการดูแลอาการ COVID-19 ที่อาจมี

การตรวจสอบนี้รวมถึงหลักฐานถึง พฤษภาคม 2020

ผลลัพธ์หลัก

เราพบการศึกษา 22 รายการ; 17 การศึกษาประเมินบุคคล (cohort studies) และอีก 5 การศึกษาเป็นแบบจำลองที่สร้างขึ้นด้วยคอมพิวเตอร์ (การศึกษาแบบจำลอง) การศึกษาเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา ยุโรป และเอเชีย

ประโยชน์และผลเสีย
การศึกษาแบบจำลอง 2 รายการรายงานเกี่ยวกับประโยชน์และผลเสียของการตรวจคัดกรอง รายการหนึ่งแนะนำว่า การถามอาการที่สนามบินอาจทำให้ช้าลงเล็กน้อย แต่ไม่หยุดการนำเข้าผู้ติดเชื้อ

อีกรายการหนึ่ง รายงานว่าการตรวจคัดกรองบุคลากรสุขภาพรายสัปดาห์หรือรายปักษ์อาจลดการแพร่เชื้อไปยังผู้ป่วยและบุคลากรสุขภาพอื่น ๆ ในแผนกฉุกเฉิน

ไม่มีการศึกษารายงานเกี่ยวกับผลเสียของการตรวจคัดกรอง

การวินิจฉัยผู้ติดเชื้อ
การศึกษาแบบ cohort 17 รายการและการศึกษาแบบจำลอง 3 รายการรายงานว่าการตรวจคัดกรองสามารถวินิจฉัยผู้ที่มีและไม่มีไวรัสได้อย่างถูกต้องหรือไม่ การศึกษาแตกต่างกันอย่างมากในระดับพื้นฐานของ COVID-19 บริบทและวิธีการ การศึกษาแบบ cohortทั้งหมดเปรียบเทียบกลยุทธ์การคัดกรองกับการทดสอบ 'มาตรฐานทองคำ' ที่เรียกว่า RT-PCR

การศึกษาแบบ cohort
กลยุทธ์การคัดกรองทั้งหมด
(17 การศึกษา 17,574 คน) วินิจฉัยไม่ถูกต้อง:

·ระหว่าง 20 ถึง 100 คนจาก 100 คนที่ติดเชื้อว่ามีสุขภาพแข็งแรง

·ระหว่าง 0 ถึง 38 คนจาก 100 คนที่มีสุขภาพแข็งแรงว่าเป็นผู้ติดเชื้อ

การถามอาการ (13 การศึกษา 16,762 คน) วินิจฉัยไม่ถูกต้อง:

·ระหว่าง 40 ถึง 100 คนจาก 100 คนที่ติดเชื้อว่ามีสุขภาพแข็งแรง

·ระหว่าง 0 ถึง 34 คนจาก 100 คนที่สุขภาพแข็งแรงว่าติดเชื้อ

การวัดอุณหภูมิ ถามเกี่ยวกับการเดินทางระหว่างประเทศ สัมผัสกับผู้ที่รู้ว่าติดเชื้อ และ การสัมผัสกับผู้ติดรู้ว่าติดเชื้อหรือสงสัย (6 การศึกษา 14,741 คน) วินิจฉัยไม่ถูกต้อง :

·ระหว่าง 77 ถึง 100 คนจาก 100 คนที่ติดเชื้อว่ามีสุขภาพแข็งแรง

·ระหว่าง 0 ถึง 10 คนจาก 100 คนที่สุขภาพแข็งแรงว่าติดเชื้อ

การถามอาการและการวัดอุณหภูมิ (2 การศึกษา 779 คน) วินิจฉัยไม่ถูกต้อง:

·ระหว่าง 31 ถึง 88 คนจาก 100 คนที่ติดเชื้อว่ามีสุขภาพแข็งแรง

·ระหว่าง 0 ถึง 10 คนจาก 100 คนที่มีสุขภาพแข็งแรงว่าเป็นผู้ติดเชื้อ

มีหลักฐานไม่เพียงพอจากการศึกษาขนาดเล็ก 2 รายการเกี่ยวกับการทดสอบในห้องปฏิบัติการอย่างรวดเร็วและการประเมินอาการซ้ำ เพื่อบอกว่าแม่นยำเพียงใดในการวินิจฉัย ผู้ที่มีสุขภาพดีและผู้ที่ติดเชื้อ

การศึกษาแบบจำลอง
การศึกษา 3 รายการจำลองการคัดกรองการเข้าและออกในสนามบิน การศึกษา 1 รายการพลาดผู้เดินทางที่ติดเชื้อ 70% อีก 1 รายการตรวจพบการติดเชื้อ 90% แต่ใช้สถานการณ์ที่ไม่สมจริง รายการที่ 3 ใช้วิธีการที่ไม่น่าเชื่อถือมาก ดังนั้นเราจึงไม่สามารถใช้หลักฐานจากการศึกษานี้ได้

เรามั่นใจในผลการศึกษานี้อย่างไร

ความเชื่อมั่นของเราในผลการวิจัยเหล่านี้มีจำกัด เนื่องจากการศึกษาส่วนใหญ่ไม่ได้อธิบายถึงวิธีการตรวจคัดกรองอย่างชัดเจนบางส่วนพบว่ามีผู้ติดเชื้อน้อยมาก และประเภทของผู้เข้าร่วมและบริบทแตกต่างกันอย่างมาก ทำให้ยากที่จะตัดสินว่าผลการวิจัยมีผลในวงกว้างหรือไม่

ผลสรุปจากผู้ประพันธ์

การตรวจคัดกรองเพียงครั้งเดียวในผู้ที่ดูมีสุขภาพแข็งแรงมักจะพลาดผู้ที่ติดเชื้อ เราไม่แน่ใจว่าการคัดกรองแบบรวมการประเมินอาการซ้ำ ๆ หรือการตรวจทางห้องปฏิบัติการอย่างรวดเร็วจะมีประโยชน์หรือไม่

เมื่อมีผู้ติดเชื้อมากขึ้นการตรวจคัดกรองจะพบผู้ป่วยได้มากขึ้น อย่างไรก็ตามเนื่องจากการตรวจคัดกรองอาจทำให้พลาดผู้ที่ติดเชื้อได้ มาตรการด้านสาธารณสุข เช่นการปกปิดใบหน้า การเว้นระยะห่างทางร่างกาย และการกักกันผู้ที่มีสุขภาพแข็งแรงจึงยังคงมีความสำคัญอย่างยิ่ง

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

หลักฐานสำหรับประสิทธิผลของการคัดกรองมาจากการศึกษาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ 2 รายการ และถูกจำกัดโดยสมมติฐาน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ ชี้ให้เห็นว่าการตรวจคัดกรองที่ศูนย์กลางการเดินทางอาจทำให้การนำเข้าผู้ติดเชื้อช้าลงเล็กน้อย การทบทวนวรรณกรรมนี้เน้นให้เห็นถึงความไม่แน่นอนและความแตกต่างในความแม่นยำของกลยุทธ์การคัดกรอง ผู้ติดเชื้อในสัดส่วนที่สูงอาจพลาดไปและแพร่เชื้อไปสู่ผู้อื่น และบุคคลที่มีสุขภาพดีบางคนอาจถูกระบุว่าเป็นผลบวกโดยต้องได้รับการทดสอบยืนยันและอาจนำไปสู่การแยกบุคคลเหล่านี้โดยไม่จำเป็น การศึกษาเพิ่มเติมจำเป็นต้องประเมินประโยชน์ของการทดสอบในห้องปฏิบัติการอย่างรวดเร็ว การตรวจคัดกรองแบบรวม และการตรวจคัดกรองซ้ำ จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับมาตรฐานอ้างอิงที่มีความแม่นยำมากกว่า RT-PCR

ด้วยความไวที่ไม่ดีของแนวทางที่มีอยู่ การค้นพบของเราชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการให้ความสำคัญกับวิธีการอื่น ๆ ที่อาจป้องกันการแพร่เชื้อ เช่นการปกปิดใบหน้า ระยะห่างทางกายภาพการกักกัน และอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลที่เพียงพอสำหรับพนักงานส่วนหน้า

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

โรคโคโรนาไวรัส 2019 (COVID-19) เกิดจากเชื้อเบตาโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง coronavirus-2 (SARS-CoV-2) คนส่วนใหญ่ที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 มีอาการไม่รุนแรงโดยมีอาการไม่เฉพาะเจาะจง แต่ประมาณ 5% ป่วยหนักด้วยระบบหายใจล้มเหลว ภาวะช็อกจากติดเชื้อ และอวัยวะล้มเหลว ผู้ติดเชื้อที่ไม่ทราบสัดส่วนไม่เคยพบอาการ COVID-19 แม้ว่าจะมีการติดเชื้อ กล่าวคือยังคงไม่มีอาการ ผู้ที่เป็นโรค จะต้องผ่านช่วงเวลาที่ไม่มีอาการซึ่งเป็นช่วงที่มีการแพร่เชื้อ การตรวจคัดกรองทั่วไปสำหรับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 เพื่อตรวจหาบุคคลที่ติดเชื้อก่อนที่จะมีอาการทางคลินิก จึงอาจเป็นมาตรการสำคัญในการควบคุมการแพร่กระจายของโรค

วัตถุประสงค์: 

เราได้ทำการทบทวนวรรณกรรมอย่างรวดเร็วเพื่อประเมิน (1) ประสิทธิผลของการตรวจคัดกรองแบบครอบคลุมสำหรับการติดเชื้อซาร์ส - โควี -2 เปรียบเทียบกับการไม่ตรวจคัดกรองและ (2) ความแม่นยำของการตรวจคัดกรองแบบครอบคลุมในผู้ที่ไม่ได้รับการดูแลทางคลินิกสำหรับอาการของ COVID-19

วิธีการสืบค้น: 

ผู้เชี่ยวชาญด้านข้อมูลค้นหา Ovid MEDLINE และศูนย์ควบคุมโรค (CDC) COVID-19 Research Articles Downloadable Database ถึง 26 พฤษภาคม 2020 เราสืบค้น Embase.com, CENTRAL และ Cochrane Covid-19 Study Register ในวันที่ 14 เมษายน 2020 เราค้นหา LitCovid ถึง 4 เมษายน 2020 องค์การอนามัยโลก (WHO) จัดทำบันทึกจากการค้นหารายวันในฐานข้อมูลภาษาจีนและใน PubMed ถึง 15 เมษายน 2020 นอกจากนี้เรายังสืบค้นที่เก็บโมเดล 3 แห่ง (Covid-Analytics, Models of Infectious Disease Agent Study [MIDAS] และ Society for Medical Decision Making) ในวันที่ 8 เมษายน 2020

เกณฑ์การคัดเลือก: 

การทดลอง การศึกษาเชิงสังเกต หรือการศึกษาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อประเมินประสิทธิผลการคัดกรองหรือความแม่นยำในการคัดกรอง ในกลุ่มประชากรทั่วไปที่ไม่ทราบความชุกของโรค SARS-CoV2

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

หลังจากการทดสอบนำร่องแบบฟอร์มการทบทวนวรรณกรรม ผู้เขียนการทบทวนวรรณกรรมคนหนึ่งได้คัดกรองชื่อเรื่องและบทคัดย่อ ผู้ประพันธ์ 2 คนคัดกรองการศึกษาฉบับเต็ม และแก้ไขความเห็นที่ไม่ตรงกันโดยการปรึกษากับผู้ประพันธ์คนที่สาม บทคัดย่อที่ถูกคัดออกโดยผู้เขียนการทบทวนวรรณกรรมคนแรกได้รับการตรวจสอบโดยผู้เขียนคนที่สองก่อนที่จะคัดออก ผู้ประพันธ์การทบทวนวรรณกรรม 1 คน คัดลอกข้อมูลการศึกษาโดยอิสระ ซึ่งตรวจสอบโดยผู้ประพันธ์การทบทวนวรรณกรรมคนที่สอง ผู้เขียนการทบทวนวรรณกรรม 2 คนประเมินคุณภาพของการศึกษาที่รวมไว้อย่างอิสระ โดยใช้เครื่องมือการประเมินคุณภาพของการศึกษาความแม่นยำในการวินิจฉัย (QUADAS-2) สำหรับการศึกษาความแม่นยำในการวินิจฉัย และรูปแบบที่แก้ไขซึ่งออกแบบมาสำหรับการประเมินทางเศรษฐศาสตร์สำหรับการศึกษาแบบจำลอง เราแก้ไขความแตกต่างโดยฉันทามติ เราสังเคราะห์หลักฐานในรูปแบบบรรยายและตาราง เราประเมินความเชื่อมั่นของหลักฐานสำหรับ จำนวนวันถึงการแพร่ระบาด การแพร่เชื้อ ผู้ป่วยที่วินิจฉัยไม่ได้และได้ ความแม่นยำในการวินิจฉัย (เช่นผลบวกจริง ผลบวกลวง ผลลบจริง ผลลบลวง) โดยใช้วิธี GRADE

ผลการวิจัย: 

เรารวมสิ่งตีพิมพ์ 22 รายการ การศึกษาแบบจำลอง 2 รายการรายงานประสิทธิผลของการคัดกรองแบบครอบคลุม การศึกษา 20 รายการ (17 cohort studies และการศึกษาแบบจำลอง 3 รายการ) รายงานเกี่ยวกับความแม่นยำในการทดสอบการคัดกรอง

ประสิทธิผลของการคัดกรอง

เราได้รวมการศึกษาการสร้างแบบจำลอง 2 รายการ การศึกษา 1 รายการชี้ให้เห็นว่าการตรวจคัดกรองอาการที่ศูนย์กลางการเดินทาง เช่นสนามบิน อาจทำให้การนำเข้าผู้ติดเชื้อช้าลงเล็กน้อย แต่ไม่ได้หยุด (สมมติว่ามีผู้ติดเชื้อ 10 หรือ 100 คนต่อสัปดาห์จะลดความช้าในการระบาดในพื้นที่เหลือ 8 วันหรือ 1 วันตามลำดับ) เราประเมินความเสี่ยงของการมีอคติว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือไม่มีเลย และความเชื่อมั่นของหลักฐานอยู่ในระดับต่ำโดยลดระดับลงสำหรับ very serious indirectness การศึกษาแบบจำลองรายการที่ 2 ให้หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากว่า การตรวจคัดกรองบุคลากรสุขภาพในแผนกฉุกเฉินโดยใช้การตรวจทางห้องปฏิบัติการ อาจลดการแพร่เชื้อไปยังผู้ป่วยและบุคลากรสุขภาพอื่น ๆ (สมมติว่ามีการแพร่เชื้อคงที่ 1.2 การติดเชื้อใหม่ต่อ 10,000 คน การตรวจคัดกรองรายสัปดาห์ลดการติดเชื้อลง 5.1% ภายใน 30 วัน) ความเชื่อมั่นของหลักฐานอยู่ในระดับต่ำมาก โดยลดระดับลงเนื่องจากมีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดอคติ (ข้อกังวลหลัก) และ indirectness ไม่มีการศึกษาแบบจำลองที่รายงานเกี่ยวกับอันตรายของการตรวจคัดกรอง

ความแม่นยำในการทดสอบการคัดกรอง

การศึกษาแบบ cohort 17 รายการเปรียบเทียบกลยุทธ์การคัดกรองกับการทดสอบมาตรฐาน ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรสแบบย้อนกลับ transcriptase (RT-PCR) การศึกษาทั้งหมดยกเว้น 1 รายการรายงานเกี่ยวกับความแม่นยำของการตรวจคัดกรองแบบจุดเดียวในเวลาเดียว และมีความแตกต่างกันอย่างมากในความชุกของ SARS-CoV-2 บริบทและวิธีการตรวจ

เราประเมินความเสี่ยงโดยรวมของอคติว่าไม่มีความชัดเจนในการศึกษา 16 จาก 17 การศึกษาสาเหตุหลักมาจากข้อมูลที่จำกัดของการทดสอบที่ทำและมาตรฐานอ้างอิง เราประเมินการศึกษา 1 รายการว่ามีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดอคติเนื่องจากการรวมประชากรสองกลุ่มที่แยกจากกัน ซึ่งมีแนวโน้มที่จะมีความชุกต่างกัน สำหรับกลยุทธ์การคัดกรองหลาย ๆ แบบ การประมาณความไวมาจากกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็ก

สำหรับกลยุทธ์จุดเดียวในเวลาสำหรับการประเมินอาการความไวจาก 12 cohorts (524 คน) อยู่ระหว่าง 0.00 ถึง 0.60 (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) และความจำเพาะจาก 12 cohorts (16,165 คน) อยู่ในช่วง 0.66 ถึง 1.00 ( หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) สำหรับการตรวจคัดกรองโดยใช้การวัดอุณหภูมิโดยตรง (3 cohorts, 822 คน) ประวัติการเดินทางระหว่างประเทศ (2 cohorts, 13,080 คน) หรือการสัมผัสผู้ติดเชื้อที่รู้จัก (3 cohorts, 13,205 คน) หรือผู้ที่สงสัยว่าติดเชื้อ (2 cohorts, 954 คน) ความไวอยู่ในช่วง 0.00 ถึง 0.23 (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำถึงต่ำมาก) และความจำเพาะอยู่ระหว่าง 0.90 ถึง 1.00 (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำถึงปานกลาง) สำหรับการประเมินอาการร่วมกับการวัดอุณหภูมิโดยตรง (2 cohorts, 779 คน) ความไวอยู่ระหว่าง 0.12 ถึง 0.69 (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) และความจำเพาะตั้งแต่ 0.90 ถึง 1.00 (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) สำหรับการทดสอบ PCR อย่างรวดเร็ว (1 cohort, 21 คน) ความไวเท่ากับ 0.80 (ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.44 ถึง 0.96 หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) และความจำเพาะเท่ากับ 0.73 (95% CI 0.39 ถึง 0.94 หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก ) การศึกษา 1 cohort (76 คน) รายงานเกี่ยวกับการตรวจคัดกรองซ้ำด้วยการประเมินอาการ แสดงให้เห็นถึงความไว 0.44 (95% CI 0.29 ถึง 0.59 หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) และความจำเพาะ 0.62 (95% CI 0.42 ถึง 0.79; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ)

การศึกษาแบบจำลอง 3 รายการประเมินความถูกต้องของการคัดกรองที่สนามบิน ผลลัพธ์หลักที่วัดได้คือกรณีที่พลาดหรือตรวจพบโดยการคัดกรองการเข้าหรือออกหรือทั้งสองอย่างที่สนามบิน การศึกษาชิ้นหนึ่งชี้ให้เห็นความไวต่ำมากที่ 0.30 (95% CI 0.1 ถึง 0.53) ซึ่งพลาด 70% ของผู้เดินทางที่ติดเชื้อ การศึกษาอีก 1 รายการอธิบายถึงสถานการณ์ที่ไม่เป็นจริงเพื่อให้ได้อัตราการตรวจพบ 90% โดยต้องมีการติดเชื้อที่ไม่มีอาการ 0% การศึกษาสุดท้ายให้หลักฐานที่ไม่แน่นอนเนื่องจากคุณภาพของวิธีการต่ำ

บันทึกการแปล: 

แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 8 ตุลาคม 2020

Tools
Information