คำถามของการทบทวนวรรณกรรม
ผู้ประพันธ์ Cochrane ทบทวนหลักฐานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของสามเทคนิคการเตรียมสเปิร์มที่แตกต่างกัน (การไล่ระดับ การว่ายน้ำขึ้นและเทคนิคการล้าง) ในผลทางคลินิกหลังจากการฉีดน้ำเชื้อเข้าสู่โพรงมดลูก (Intrauterine insemination; IUI)
ความเป็นมา
เทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิจะใช้ในการช่วยการเจริญพันธุ์ในการคัดแยกสเปิร์มที่มีลักษณะปกติและเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวเองจากส่วนของเหลวของน้ำอสุจิที่สเปิร์มลอยอยู่ ประสิทธิภาพของเทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิเฉพาะสำหรับการเพิ่มอัตราการตั้งครรภ์ในคู่ที่มีภาวะมีบุตรยากอย่างอ่อนที่ทำ IUI นั้นยังไม่ชัดเจน
ลักษณะของการศึกษา
เราพบ randomised controlled trials หกเรื่อง เปรียบเทียบเทคนิคการไล่ระดับ, การว่ายน้ำขึ้นหรือการล้าง ในทั้งหมด 485 คู่ที่ทำ IUI หลักฐานที่มีอยู่เป็นปัจจุบันจนถึงเดือนมีนาคม 2019
ผลการศึกษาที่สำคัญ
เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างในการตั้งครรภ์ระหว่างสามเทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิสำหรับคู่ที่มีภาวะมีบุตรยากอย่างอ่อนที่ทำ IUI ไม่มีการศึกษาใดรายงานเกี่ยวกับอัตราการเกิดมีชีพ
การว่ายน้ำขึ้นเปรียบเทียบกับเทคนิคการไล่ระดับ
พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน (ต่ำมาก) เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิก (clinical pregnancy rates; CPR) สำหรับการว่ายน้ำขึ้นกับเทคนิคการไล่ระดับ ผลที่ได้แนะนำว่าถ้าโอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากการใช้เทคนิคการไล่ระดับเป็น 24% โอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากที่ใช้เทคนิคการว่ายน้ำขึ้น (swim-up technique) อยู่ระหว่าง 14% และ 30% เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์ต่อคู่, อัตราการตั้งครรภ์แฝด (multiple pregnancy rates; MPR) ต่อคู่หรืออัตราการแท้ง (miscarriage rates; MR) ต่อคู่เมื่อเปรียบเทียบเทคนิคการว่ายน้ำขึ้นกับเทคนิคการไล่ระดับ คุณภาพของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์นี้ต่ำมาก ไม่มีการศึกษารายงานเกี่ยวกับอัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก, ทารกในครรภ์ผิดปกติหรืออัตราการติดเชื้อ
การว่ายน้ำขึ้นเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้าง
พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน (ต่ำมาก) เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิก (CPR) หลังจากเทคนิคการว่ายน้ำขึ้นเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้างและการหมุนเหวี่ยง ผลที่ได้แนะนำว่าถ้าโอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากการใช้เทคนิคการล้างได้รับการสันนิษฐานเป็น 38% โอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากที่ใช้เทคนิคการว่ายน้ำขึ้น อยู่ระหว่าง 9% และ 41% พิจารณาหลักฐานว่ามีคุณภาพต่ำมาก เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์แฝดระหว่างเทคนิคการว่ายน้ำขึ้นกับเทคนิคการล้าง อัตราการคลอดบุตรรายงานโดยการศึกษาเรื่องเดียวเท่านั้น: ไม่มีการรายงานการแท้งในกลุ่มการรักษาทั้งสอง ไม่มีการศึกษาที่รายงานเกี่ยวกับอัตราการตั้งครรภ์ต่อเนื่อง อัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก ทารกในครรภ์ผิดปกติหรืออัตราการติดเชื้อ
การไล่ระดับเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้าง
พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน (ต่ำมาก) เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างในอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิกหลังจากเทคนิคการไล่ระดับกับเทคนิคการล้างและการหมุนเหวี่ยง ผลที่ได้แนะนำว่าถ้าโอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากการใช้เทคนิคการล้างได้รับการสันนิษฐานเป็น 13% โอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากที่ใช้เทคนิคการไล่ระดับอยู่ระหว่าง 8% และ 46% พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์แฝดต่อคู่ระหว่างกลุ่มการรักษา การพิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เรายังไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการแท้งต่อคู่ระหว่างกลุ่มรักษา ไม่มีการศึกษาที่รายงานเกี่ยวกับอัตราการตั้งครรภ์ต่อเนื่อง อัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก ทารกในครรภ์ผิดปกติหรืออัตราการติดเชื้อ
คุณภาพของหลักฐาน
คุณภาพของหลักฐานอยู่ในระดับต่ำมาก ข้อจำกัดหลัก (ไม่ชัดเจน) ความเสี่ยงของการมีอคติ, สัญญาณของความไม่แม่นยำ (จำนวนการศึกษาน้อย/ผู้เข้าร่วมรวมน้อย) และความไม่สอดคล้องกันในผลการศึกษาต่าง ๆ
หลักฐานที่มีอยู่คุณภาพต่ำมาก หมายความว่าเราไม่สามารถเชื่อมั่นเกี่ยวกับประสิทธิผลสัมพัทธ์ของเทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิที่แตกต่างกัน: การว่ายน้ำขึ้นและการไล่ระดับเทียบกับการล้างและเทคนิคการหมุนเหวี่ยง ไม่มีการศึกษาใดรายงานเกี่ยวกับอัตราการเกิดมีชีพ เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างในอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิก, อัตราการตั้งครรภ์อย่างต่อเนื่อง, อัตราการตั้งครรภ์แฝดหรืออัตราการแท้งต่อคู่ระหว่างสามเทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิ randomised trials เพิ่มเติม ควรที่จะรายงานข้อมูลการเกิดมีชีพ
เทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิสำหรับการช่วยการเจริญพันธุ์รวมทั้งการฉีดน้ำเชื้อเข้าสู่โพรงมดลูก (IUI) ได้รับการพัฒนาเพื่อเลือกสเปิร์มรูปร่างปกติที่เคลื่อนไหวได้ การได้สเปิร์มรูปร่างปกติที่เคลื่อนไหวได้อาจมีอิทธิพลต่อตัวเลือกการรักษาและผลลัพธ์
เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสามเทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิที่แตกต่างกัน (การไล่ระดับ; ว่ายน้ำขึ้น, การล้างและการหมุนเหวี่ยง) ในผลทางคลินิก (อัตราการเกิดมีชีพ; อัตราการตั้งครรภ์ของทางคลินิก) ในคู่รักที่มีภาวะมีบุตรยากอย่างอ่อนที่จะทำ IUI
เราค้นหา Cochrane Gynaecology and Fertility Group (CGFG) trials register, CENTRAL, MEDLINE, Embase, Science Direct Database, National Research Register บทคัดย่อทางชีวภาพและการศึกษาทางคลินิกในเดือนมีนาคม 2019 และตรวจสอบการอ้างอิงและ ติดต่อผู้ประพันธ์เพื่อระบุการศึกษาเพิ่มเติม
เรารวบรวม randomised controlled trials (RCTs) เปรียบเทียบประสิทธิภาพในแง่ของผลทางคลินิกของเทคนิคการเตรียมน้ำอสุจิที่ใช้สำหรับคู่รักที่มีภาวะมีบุตรยากอย่างอ่อนที่ทำ IUI
เราใช้ระเบียบวิธีวิจัยมาตรฐานในการดำเนินการศึกษาตามที่ Cochrane ได้แนะนำ ผลลัพธ์หลักคือ อัตราการเกิดมีชีพและอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิกต่อคู่
เรารวบรวม RCTS เจ็ดเรื่อง ในรีวิวนี้; เรารวมการศึกษาหกเรื่อง โดยรวม 485 คู่ ในการวิเคราะห์เมตา ไม่มีการศึกษาใดรายงานผลของการเกิดมีชีพ หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก ข้อจำกัดหลัก (ไม่ชัดเจน) ความเสี่ยงของอคติ สัญญาณของความไม่แม่นยำและความไม่สอดคล้องกันในผลการศึกษาต่าง ๆ และจำนวนการศึกษาน้อย/ผู้เข้าร่วมรวมน้อย
การว่ายน้ำขึ้นเปรียบกับเทคนิคการไล่ระดับ
พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิก (CPR) สำหรับการว่ายน้ำขึ้นกับเทคนิคการไล่ระดับ (odds ratio (OR) 0.83, 95% CI 0.51 ถึง 1.35; I² = 71%; RCTs 4 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 370 คน; หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก) ผลที่ได้แนะนำว่าถ้าโอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากการใช้เทคนิคการไล่ระดับเป็น 24% โอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากที่ใช้เทคนิคการว่ายน้ำขึ้น (swim-up technique) อยู่ระหว่าง 14% และ 30% เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างที่แท้จริงระหว่างอัตราการตั้งครรภ์ต่อคู่ (OR 0.39, 95% CI 0.19 ถึง 0.82; heterogeneity ไม่เกี่ยวข้อง; RCT 1 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 223 คน; หลักฐานคุณภาพต่ำมาก) พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์แฝด (MPR) ต่อคู่เปรียบเทียบการว่ายน้ำขึ้นกับเทคนิคการไล่ระดับ (MPR ต่อคู่ 0% เทียบกับ 0%; RCT 1 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 25 คน; หลักฐานคุณภาพต่ำมาก) พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เรายังไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการแท้ง (MR) ต่อคู่เปรียบเทียบการว่ายน้ำขึ้นกับเทคนิคการไล่ระดับ (OR 0.85, 95% CI 0.28 ถึง 2.59; I² = 44%; RCTs 3 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 330 คน; หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมาก) ไม่มีการศึกษารายงานเกี่ยวกับอัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก, ทารกในครรภ์ผิดปกติหรืออัตราการติดเชื้อ
การว่ายน้ำขึ้นเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้าง
การพิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างในอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิกหลังจากใช้เทคนิคการว่ายน้ำเปรียบเทียบกับการล้างและการหมุนเหวี่ยง (OR 0.41, 95% CI 0.15 ถึง 1.13; I² = 55%; RCTs 2 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 78 คน; หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมาก) ผลที่ได้แนะนำว่าถ้าโอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากการใช้เทคนิคการล้างได้รับการสันนิษฐานเป็น 38% โอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากที่ใช้เทคนิคการว่ายน้ำขึ้น อยู่ระหว่าง 9% และ 41% พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์แฝดระหว่างเทคนิคการว่ายน้ำขึ้นเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้าง (OR 0.49, 95% CI 0.02 ถึง 13.28; heterogeneity not applicable; RCT 1 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 26 คน; หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก) อัตราการคลอดบุตรรายงานโดยการศึกษาเรื่องเดียวเท่านั้น: ไม่มีการรายงานการแท้งในกลุ่มการรักษาทั้งสอง ไม่มีการศึกษาที่รายงานเกี่ยวกับอัตราการตั้งครรภ์ต่อเนื่อง อัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก ทารกในครรภ์ผิดปกติหรืออัตราการติดเชื้อ
การไล่ระดับเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้าง
พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างในอัตราการตั้งครรภ์ทางคลินิกหลังจากการไล่ระดับเปรียบเทียบกับเทคนิคการล้างและการหมุนเหวี่ยง (OR 1.78, 95% CI 0.58 ถึง 5.46; I² = 52%; RCTs 2 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 94 คน; หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก) ผลที่ได้แนะนำว่าถ้าโอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากการใช้เทคนิคการล้างได้รับการสันนิษฐานเป็น 13% โอกาสของการตั้งครรภ์หลังจากที่ใช้เทคนิคการไล่ระดับอยู่ระหว่าง 8% และ 46% พิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการตั้งครรภ์แฝดต่อคู่ระหว่างกลุ่มการรักษา (OR 0.33, 95% CI 0.01 ถึง 8.83; หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก) การพิจารณาคุณภาพของหลักฐาน เรายังไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างอัตราการแท้งต่อคู่ระหว่างกลุ่มการรักษา (OR 6.11, 95% CI 0.27 ถึง 138.45; หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก) ไม่มีการศึกษาที่รายงานเกี่ยวกับอัตราการตั้งครรภ์ต่อเนื่อง อัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูก ทารกในครรภ์ผิดปกติหรืออัตราการติดเชื้อ
แปลเมื่อวันที่ 8 มกราคม 2020 โดย นพ เจน โสธรวิทย์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น