Adenoidektomia w wysiękowym zapaleniu ucha środkowego (WZUŚ lub tzw. „klejące ucho”) u dzieci

Najważniejsze informacje

Nie jesteśmy pewni, czy wycięcie przerośniętego migdałka gardłowego (adenoidektomia) poprawia słuch u dzieci z WZUŚ, ponieważ dane naukowe nie są silne.

Adenoidektomia może nieznacznie zmniejszyć liczbę dzieci, które cierpią na WZUŚ po 1 roku do 2 lat obserwacji, ale nie znamy wpływu wykonania tego zabiegu na słuch lub jakość życia.

Wiemy, że zabieg operacyjny może wiązać się ze szkodami, na przykład z ryzykiem krwawienia. Jednak w badaniach nie odnaleziono wystarczających informacji, aby wiedzieć, jak często może się to zdarzać.

Czym jest WZUŚ?

WZUŚ (nazywane również „klejącym uchem” [od ang. glue ear – przyp. tłum.]) jest stosunkowo częstym schorzeniem dotykającym małe dzieci. W uchu środkowym gromadzi się płyn, co może powodować upośledzenie słuchu. W efekcie osłabienia słuchu dzieci mogą doświadczać opóźnienia w rozwoju mowy i trudności w szkole.

Jak leczy się WZUŚ?

W większości przypadków WZUŚ nie wymaga żadnego leczenia, a objawy z czasem ustępują. U dzieci z uporczywym WZUŚ stosowano różne metody leczenia, w tym farmakoterapię lub zabiegi chirurgiczne (zakładanie drenu, z adenoidektomią lub bez niej). Migdałki to grudki tkanki, które znajdują się w tylnej (nosowej) części gardła i pomagają organizmowi zwalczać zakażenia.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy ustalić, czy adenoidektomia była lepsza niż niestosowanie leczenia albo inne metody leczenia (takie jak leki) u dzieci z WZUŚ.

Chcieliśmy również sprawdzić, czy istnieją jakiekolwiek działania niepożądane związane z adenoidektomią.

Co zrobiliśmy?

Szukaliśmy badań, w których porównywano adenoidektomię z niestosowaniem leczenia lub z innym leczeniem u dzieci z WZUŚ. Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki badań i oceniliśmy pewność względem otrzymanych danych naukowych w oparciu o takie czynniki, jak metodyka badań i liczebność badanej grupy.

Czego się dowiedzieliśmy?

Uwzględniliśmy 10 badań, w których wzięło udział 1785 dzieci. Nie zidentyfikowaliśmy żadnych badań, w których porównywano adenoidektomię z leczeniem farmakologicznym – jedynie badania, w których porównywano adenoidektomię z niewykonywaniem adenoidektomii. Wszystkie dane naukowe, które znaleźliśmy, uznano za niepewne ze względu na kwestie związane ze sposobem prowadzenia badań i stosunkowo niewielką liczbą uczestników.

Dla dzieci i opiekunów powrót prawidłowego słuchu jest prawdopodobnie ważny, ale w niewielu badaniach oceniano ten wynik, więc nie mamy pewności co do wpływu adenoidektomii na słuch.

Adenoidektomia może zmniejszyć liczbę dzieci z przetrwałym WZUŚ po 1 roku do 2 lat obserwacji, ale różnica może być niewielka.

Nie znaleźliśmy żadnych danych naukowych dotyczących jakości życia, więc nie wiemy, czy adenoidektomia ma na nią jakikolwiek wpływ.

Niewiele badań zawierało informacje na temat możliwych szkód związanych z leczeniem. Wiemy, że w przypadku każdej operacji istnieje ryzyko krwawienia. W ramach tego przeglądu ustaliliśmy, że 2 spośród 416 dzieci, u których wykonano adenoidektomię, cierpiało z powodu znacznego krwawienia, w porównaniu z żadnym dzieckiem (spośród 375), u którego nie wykonano adenoidektomii.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Ponieważ dane naukowe były niepewne, nie możemy mieć pewności, czy adenoidektomia przynosi jakiekolwiek korzyści dzieciom z WZUŚ. Znaleźliśmy również bardzo niewiele informacji na temat szkodliwości adenoidektomii, chociaż wiemy, że prawdopodobnie istnieje pewne ryzyko związane z poddaniem się operacji.

Jak aktualne są te dane naukowe?

Dane naukowe są aktualne do stycznia 2023 r.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: tłumaczenie maszynowe Redakcja: Karolina Moćko

Tools
Information