موناز: " توجه به نقش بیمار در تصمیم گیری در مورد مراقبت های بهداشتی خود به طور گسترده ای به رسمیت شناخته شده است. اما بهترین راه برای اینکه این توجه به نقش بیمار اتفاق بیافتد چیست؟

 بعضی از پاسخ ها به این سوالها رو میتوانید در بررسی کاکرین به روز رسانی شده ژوئیه 2018 در مورد تصمیم گیری مشارکتی بیابید. ما ازنویسنده رهبر این بررسی دکتر فرانس لگاره از دانشگاه لاوال کبک کانادا خواستیم که به ما توضیح دهد چرا این موضوع مهم است و چه چیزی انها یافته اند."

فرانس: "من از سال 1990بزشک خانواده هستم و سالهاست که پزشکان خانواده را آموزش می دهم. من بسیاری از تصمیمات دشوار را دیده ام که بیماران هر روز در مورد همه موضوع های مختلف از غربالگری گرفته تا گزینه های درمان مواجه می شوند و همیشه متقاعد شده ام که پزشکان خانواده می توانند کارهای مختلفی را انجام دهند تا از بیماران خود در تصمیم گیری بهتر حمایت کنند. اغلب پزشکان بجای بیمار تصمیم می گیرند یا بیمار به تنهایی تصمیم می گیرد. اما این می تواند متفاوت باشد. پزشکان می توانند چگونگی توضیح دادن شواهد علمی به بیمار را تغییر دهند. آنها می توانند به بیماران کمک کنند که تشخیص بدهند چه چیزی در مورد فواید و مضرات گزینه های مختلف موجود و در دسترس برای انها مهم هست. ما این تصمیم را تصمیم گیری مشارکتی مینامیم، و من معتقدم که نه تنها پزشکان می توانند یاد بگیرند که این کار را بهتر انجام دهند بلکه این یک کار اخلاقی است. ما این بررسی را انجام دادیم تا بهترین شیوه های تشویق متخصصان مراقبت های بهداشتی برای انجام این کار را پیدا کنیم و چندین پیشنهاد را ارائه دهیم.

این دومین به روز رسانی بررسی ما از مطالعات مداخلات است که شامل موارد زیر می باشد: برنامه های آموزشی، ممیزی و بازخورد، کمپین های عمومی و ابزارهای کمک به تصمیم گیری بیماران. اولین بررسی ما در سال 2010 منتشر شد، زمانی که تنها 5 مورد مطالعه واجد شرایط وجود داشت. در سال 2014 ، 34 مطالعه بیشتر در دسترس نبود و اکنون ما 87 مطالعه یافته ایم. در پنج سال گذشته تعداد مطالعات بیش از دو برابرشده است، و این احتمالا به دلیل افزایش آگاهی از اهمیت تصمیمی گیری مشارکتی در جوامع پزشکی و دولتها است.

همچنین دلگرم کننده است میبینیم که بیش از نیمی از مطالعات گزارش از آگاهی بیمار از اینکه آیا تصمیم گیری مشارکتی به وجود آمده است یا نه داده شده ، این نشان می دهد که محققان بیشتر و بیشتر علاقه مند به پیدا کردن این هستند که چه جیزی بیشتر برای بیماران مهم است. گرچه، تنها یک مطالعه در یک کشور با درآمد پایین صورت گرفته که پیشنهاد کرده که تصمیم گیری مشارکتی همچنان بعنوان چیزی که دارای حق امتیاز ویزه هست دیده میشه..

مطالعات ، بسیاری از رویکردهای مختلف را مورد آزمایش قرار دادنده اند و بسیاری از آنها در افزایش تصمیم گیری مشارکتی بخصوص در استفاده از ابزارهای کمک به تصمیم گیری  بیمارموثر بودند.

با این حال، هنگام اعمال قوانین بسیار دقیق کاکرین درباره کیفیت شواهد،ما متوجه شدیم که مطالعات اندکی با استانداردهای بالا مطابقت دارند. به عنوان مثال، بسیاری ازمطالعات اطلاعات به اندازه کافی برای قضاوت کیفیت شواهدی که تولید کرده اند ارائه نداده اند. اما ما می توانیم بگوییم که در مقایسه با انجام هیچ فعالیت ، واضح است که برخی از مداخلات که هدف آن پیاده سازی تصمیمگیری مشارکتی در عملکردهای بالینی است، کیفیت زندگی بیماران را از لحاظ سلامت روان بهبود می بخشد، اما اثر خیلی کمی روی  کیفیت زندگی انها از لحاظ سلامت جسمی میگذارد..

پس از انجام این بروز رسانی و فکر کردن به معنای آن برای من به عنوان یک پزشک خانواده، من بیمارانم را به استفاده از ابزارهای کمک به تصمیم گیری تشویق میکنم و به عنوان یک مربی، متخصصان بهداشت و درمان را تشویق میکنم تا در مورد چگونگی استفاده از این ابزارها آموزش ببینند. همچنین به عنوان یک محقق، من به شدت سایر محققان را برای طراحی مطالعات خود تشویق  میکنم تا کیفیت شواهد بهتر شود وهمچنین تشویق میکنم که بروی یک سری معیارهای اندازه گیری تصمیم گیری مشارکتی که باعث می شود مقایسه مطالعات را راحت تر کند به توافق برسند." 

 موناز: " اگر شما یک پزشک، مربی یا محقق هستید یا  هیچکدام و می خواهید بیشتر در مورد مداخلات در بررسی فرانس بدانید، بروید به

Cochrane Library dot com

و تصمیم گیری مشارکتی را جستجو کنید تا این تحقیق را بیابید.