پیامهای کلیدی
در حال حاضر، پرسشنامههای کوتاهتری برای غربالگری اختلالات اضطرابی در بزرگسالان وجود دارند، که ممکن است پیشاز استفاده از پرسشنامه اضطراب بِک (Beck Anxiety Inventory; BAI) ارزش بررسی داشته باشند. در حال حاضر، هنوز مشخص نیست که باید از BAI برای تشخیص اختلالات اضطرابی در بزرگسالان استفاده شود یا خیر، زیرا:
-
تعداد مطالعاتی که در آنالیزهای ما وارد شدند، کم بود؛
-
کیفیت مطالعات محدود بود؛ و
-
بیشتر مطالعات شامل جمعیتهایی از مراکز بالینی تخصصی متنوع با بیماریهای همزمان مختلف بودند.
چرا تشخیص زودهنگام اختلالات اضطرابی مهم است؟
اختلالات اضطرابی بسیار شایع هستند، اما اغلب حتی در افرادی که از درمان سود میبرند، تشخیص داده نمیشوند. به همین دلیل، برخی از متخصصان غربالگری اضطراب را پیشنهاد میکنند. دیگر متخصصان از غربالگری حمایت نمیکنند، زیرا میتواند به اشتباه اختلال اضطرابی را نشان دهد، درحالیکه اصلا وجود ندارد (که به عنوان «مثبت کاذب» شناخته میشود)، یا افراد مبتلا به اضطراب را از دست بدهد (که به عنوان «منفی کاذب» شناخته میشود). نتایج مثبت کاذب میتوانند منابع را از کسانی که بیشترین نیاز را به آنها دارند، بگیرند و ممکن است باعث نگرانی غیرضروری، آزمایش و درمان بیشتر شوند، درحالیکه نتایج منفی کاذب میتوانند درمان را به تاخیر اندازند. اصطلاح «هرگونه اختلال اضطرابی» (any anxiety disorder; AAD)، اختلالات مختلف سلامت روان را پوشش میدهد. اینها، میان دیگر موارد، عبارتند از: اختلال اضطراب فراگیر (generalised anxiety disorder; GAD) و اختلال هراس (panic disorder; PD).
پرسشنامه اضطراب بِک چیست؟
پرسشنامه اضطراب بِک (BAI) یک پرسشنامه است. در ابتدا، ابداعکنندگان آن را برای اندازهگیری شدت اضطراب ایجاد کردند، اما در مطالعات غربالگری نیز استفاده میشود. افراد به 21 سوال پاسخ میدهند، که هر کدام از 0 تا 3 امتیاز دارند. پساز پاسخ به تمام سوالات، نمرات با هم جمع میشوند تا نمره کل از 0 تا 63 به دست آید. نمره کل مساوی یا بالاتر از یک مقدار مشخص (به اصطلاح نقطه برش (cut-off)) نشان میدهد که اختلال اضطرابی احتمالا وجود دارد. برای BAI، نقطه برش ≥ 16 اغلب استفاده میشود. استفاده از BAI نتایج ساده و سریعی را فراهم میکند. افرادی که امتیاز BAI بالایی دارند، میتوانند برای اقدامات بیشتر ارجاع داده شوند.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
ما خواستیم بدانیم که BAI تا چه اندازه میتواند تشخیص دهد که یک بزرگسال مبتلا به اختلال اضطرابی است یا خیر.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما به دنبال مطالعاتی بودیم که از BAI برای تشخیص اضطراب استفاده کردند. سپس نتایج حاصل از این مطالعات را با هم ترکیب کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
این مرور شامل نتایج ده مطالعه حاوی اطلاعاتی در مورد BAI در تشخیص AAD (مهمترین آنالیز)، هشت مطالعه در مورد GAD و چهار مطالعه در مورد PD بودند. در مجموع، 14 مطالعه با 6232 شرکتکننده در این مرور وارد شدند. نه مطالعه در مراکز بالینی تخصصی متنوع، دو مطالعه در مراکز غیربالینی و سه مطالعه در مراکز مختلط انجام شدند.
•
نتایج ترکیبی نشان دادند که اگر BAI در گروهی متشکل از 1000 نفر انجام شود و 270 نفر از آنها مبتلا به AAD تائیدشده باشند: • از 241 نفری که تست AAD آنها مثبت بود، 95 نفر به اشتباه مبتلا به AAD (مثبت کاذب) تشخیص داده میشوند. • از 759 نفری که تست آنها منفی بود، 124 نفر به اشتباه مبتلا به AAD (منفی کاذب) تشخیص داده میشوند.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
مطالعات بسیار متنوع بودند، و در هر آنالیز فقط چند مطالعه حضور داشتند، و کیفیت مطالعه محدود بود، به این معنی که ما به نتایج اطمینان نداشتیم. همچنین، برخی از افراد در این مطالعات پیشاز پر کردن فرم BAI مبتلا به اضطراب بودند، یا این اطلاعات در دسترس قرار نداشتند. بنابراین، برخی از مطالعات شامل افرادی بودند که در مطالعه شرکت کردند اما نماینده افرادی که باید غربالگری شوند، نبودند.
این یافتهها به چه معنا هستند؟
از آنجا که دادههای مطالعه محدود بودند، ما نتوانستیم مطمئن باشیم که BAI یک تست غربالگری خوب است یا خیر. نتایج عمدتا منعکسکننده استفاده از BAI در مراکز بالینی تخصصی متنوع است. با این حال، ما کاملا نمیدانیم که BAI برای افراد خاص یا در شرایط خاص بهتر عمل میکند یا خیر. در حال حاضر، پرسشنامههای کوتاهتری برای غربالگری اختلالات اضطرابی تهیه شدهاند که ممکن است در ابتدا ارزش بررسی داشته باشند.
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا 12 جولای 2024 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
علیرغم اینکه اختلالات اضطرابی از مشکلات بسیار شایع سلامت روان هستند، اغلب تشخیص داده نمیشوند. پرسشنامه اضطراب بِک (Beck Anxiety Inventory; BAI) یک مقیاس پرکاربرد برای اندازهگیری شدت اضطراب است که توسط خود بیماران گزارش میشود، و برای غربالگری اضطراب نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
اهداف
ارزیابی صحت (accuracy) پرسشنامه اضطراب بِک (BAI) در بزرگسالان در مقایسه با مصاحبههای تشخیصی ساختاریافته یا نیمه-ساختاریافته برای بررسی شرایط هدف زیر: هرگونه اختلال اضطرابی (any anxiety disorder; AAD)، اختلال اضطراب فراگیر (generalised anxiety disorder; GAD) و اختلال هراس (panic disorder; PD).
اهداف ثانویه:
- بررسی منابع ناهمگونی (heterogeneity) براساس شرایط، شیوع اختلالات اضطرابی، استاندارد مرجع و خطر سوگیری (risk of bias).
- بررسی چگونگی تغییر صحت تست با حد آستانه (threshold) تست.
روشهای جستوجو
ما در Embase؛ MEDLINE؛ زیرمجموعه PubMed نه MEDLINE و PsycINFO، از سال 1990 تا 12 جولای 2024، جستوجو کردیم. فهرست منابع مطالعات و مقالات مروری واردشده را بررسی کردیم. به جستوجوی مقالات دارای اشتباه (errata) یا سلباعتبار شده (retractions) در مطالعات واردشده از طریق PubMed یا Embase پرداختیم. ما همچنین وبسایتهای ناشران مجلات مرتبط را بررسی کرده و جستوجویی را در بانک اطلاعاتی Retraction Watch (retractiondatabase.org) انجام دادیم.
معیارهای انتخاب
مطالعاتی واجد شرایط این مرور بودند که در آنها، بزرگسالان به دلایلی غیرمرتبط با پریشانی روانی مراجعه کردند. این مطالعات شامل اجرای BAI در کنار مصاحبههای تشخیصی ساختاریافته یا نیمه-ساختاریافته بودند، که امکان ایجاد جداول 2 در 2 را فراهم کردند. ما مطالعات مورد-شاهدی و مطالعاتی را که فاصله زمانی میان اجرای تست شاخص و استاندارد مرجع بیشاز چهار هفته بود، حذف کردیم.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
حداقل دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم در مورد واجد شرایط بودن مقالات تصمیم گرفتند، دادهها را استخراج کرده، و کیفیت روششناسی (methodology) مطالعات واردشده را با استفاده از ابزار ارزیابی کیفیت مطالعات صحت تشخیصی (Quality Assessment of Diagnostic Accuracy Studies; QUADAS-2) بررسی کردند. برای هریک از شرایط هدف، حساسیت (sensitivity) و اختصاصیت (specificity) هر مطالعه را همراه با 95% فاصله اطمینان (CI) ارائه میدهیم. از مدل حد آستانههای چندگانه برای به دست آوردن جمعبندی از برآوردهای صحت تست تمام نقاط برش (cut off) موجود استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 14 مطالعه را شناسایی کردیم، که شامل دادههای 6232 شرکتکنندهای بودند که برای آنالیز در دسترس قرار داشتند. ده مطالعه در آنالیز BAI برای تشخیص AAD، هشت مطالعه برای GAD و چهار مطالعه برای PD مشارکت داشتند. میانه (median) شیوع AAD؛ GAD و PD، به ترتیب، 0.27، 0.12 و 0.10 بودند. نه مطالعه در مراکز بالینی تخصصی متنوع، دو مطالعه در مراکز غیربالینی، و سه مطالعه در مراکز مختلط انجام شدند.
تعداد قابل توجهی از مطالعات، خطر بالا یا نامشخص سوگیری را در حوزههای انتخاب بیمار (n = 7)، تست شاخص (n = 8) و جریان و زمانبندی (n = 8) نشان دادند. یکی از نگرانیهای عمده در مورد قابلیت کاربرد نتایج، وجود اضطراب از پیش تشخیص داده شده پیشاز انجام BAI، یا این واقعیت که ممکن است این اطلاعات جمعآوری نشده بودند.
طبق مدل حد آستانههای چندگانه، BAI در تشخیص AAD در نقطه برش ≥ 16، جمعبندی حساسیت برابر با 0.54 (95% CI؛ 0.43 تا 0.64) و اختصاصیت معادل 0.87 (95% CI؛ 0.78 تا 0.92) داشت. جمعبندی حساسیت برای تشخیص GAD برابر با 0.72 (95% CI؛ 0.65 تا 0.78) و اختصاصیت آن 0.80 (95% CI؛ 0.71 تا 0.87) بود، و برای تشخیص PD، جمعبندی حساسیت معادل 0.72 (95% CI؛ 0.50 تا 0.87) و اختصاصیت آن 0.77 (95% CI؛ 0.55 تا 0.90) گزارش شد. سطح زیر منحنی خلاصه ویژگی عملکرد گیرنده حد آستانههای چندگانه (multiple thresholds summary receiver operating characteristic; mtsROC) برای تشخیص AAD برابر با 0.76 (95% CI؛ 0.72 تا 0.80)، برای GAD برابر با 0.83 (95% CI؛ 0.80 تا 0.86) و برای PD معادل 0.80 (95% CI؛ 0.74 تا 0.87) بودند. به دلیل تعداد محدود مطالعات واردشده، بررسی رسمی ناهمگونی امکانپذیر نبود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
به دلیل وجود ناهمگونی بالینی و کیفیت و کمیّت محدود مطالعات واردشده، نتیجهگیریهایی که میتوان از این مرور استخراج کرد، محدود هستند. علاوهبر این، منابع ناهمگونی هنوز بهطور کامل شناخته نشدهاند. با توجه به این محدودیتها و وجود پرسشنامههای کوتاهتر توسعهیافته (بهویژه برای اهداف غربالگری)، کاربرد BAI برای تشخیص اختلالات اضطرابی در حال حاضر نامشخص است.
حمایت مالی
این مرور کاکرین توسط وزارت آموزش و تحقیقات فدرال آلمان حمایت مالی شد (شماره کمک هزینه: 01KG2105).
ثبت
پروتکل (2022): doi.org/10.1002/14651858.CD015292
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
ین مرور کاکرین در ابتدا به زبان انگلیسی منتشر شد. مسوولیت صحت ترجمه بر عهده تیم ترجمه است که آن را تهیه کرده است. روند ترجمه با دقت انجام شده و از فرآیندهای استاندارد برای تضمین کنترل کیفیت پیروی میکند. با این حال، در صورت عدم تطابق، ترجمههای نادرست یا نامناسب، متن اصلی انگلیسی معتبر است.
