سوال مطالعه مروری
ما شواهد موجود را در مورد تأثیرات کوتاه‌مدت دوزهای مختلف نوشیدنی‌های الکلی در مقایسه با نوشیدنی‌های غیر-الکلی بر فشار خون و ضربان قلب در بزرگسالان (18 ≥ سال) با فشار خون طبیعی و فشار خون بالا بررسی کردیم.
پیشینه
نوشیدن بیش از حد الکل یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش فشار خون تلقی می‌شود. ما می‌خواستیم اثرات مصرف یک دوز الکل را بر فشار خون و ضربان قلب طی 24 ساعت پس از مصرف کمّی‌سازی کنیم.
ویژگی‌های مطالعه
ما 32 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را شامل 767 شرکت‌کننده وارد کردیم که تا مارچ 2019 منتشر شدند. اگرچه این کارآزمایی‌ها شامل بزرگسالان 18 تا 96 سال با شرایط مختلف سلامت بودند، بیشتر شرکت‌کنندگان مطالعه مردان جوان و سالم بودند. منبع تامین مالی در اکثر مطالعات گزارش نشد.
نتایج کلیدی
برای دوزهای پائین الکل، متوجه شدیم که نوشیدن یک لیوان الکل تأثیری اندک یا عدم تاثیر بر فشار خون دارد و ضربان قلب را طی شش ساعت پس از نوشیدن افزایش می‌دهد.
ما اطمینان متوسطی داریم که الکل با دوز متوسط طی شش ساعت پس از مصرف، فشار خون را کاهش داده و ضربان قلب را افزایش می‌دهد. پس از آن تغییر قابل توجهی را در فشار خون یا ضربان قلب مشاهده نکردیم، اما شواهد محدود بود.
همچنین اطمینان متوسطی داریم که الکل با دوز بالا در عرض شش ساعت فشار خون را کاهش داده، و اثر آن تا 12 ساعت طول کشید. پس از آن، فشار خون افزایش یافت. ضربان قلب پس از مصرف الکل به‌طور قابل توجهی افزایش یافت و در هر زمانی که اندازه‌گیری شد، افزایش یافته بود.
بنابراین الکل فشار خون را در ابتدا کاهش می‌دهد (تا 12 ساعت پس از مصرف) و پس از آن فشار خون را افزایش می‌دهد. الکل به‌طور مداوم طی 24 ساعت پس از مصرف ضربان قلب را در همه زمان‌ها افزایش می‌دهد.
الکل با دوز بالا تاثیر دو فازی بر BP دارد؛ BP را تا 12 ساعت پس از مصرف کاهش داده و > 13 ساعت پس از مصرف افزایش می‌دهد. الکل با دوز بالا HR را در تمام زمان‌ها تا 24 ساعت افزایش می‌دهد. یافته‌های این مرور عمدتا مربوط به مردان سالم است، زیرا فقط تعداد کمی از زنان در این کارآزمایی‌ها وارد شدند.
بیش از 2 میلیارد نفر در سراسر جهان الکل مصرف می‌کنند. این یک ماده شایع برای سوءمصرف است و استفاده از آن می‌تواند منجر به وقوع بیش از 200 مورد اختلال از جمله هیپرتانسیون شود. الکل، اثرات حاد و مزمن بر فشار خون دارد. این مرور با هدف تعیین کمّی‌سازی اثرات حاد دوزهای مختلف الکل در طول زمان بر فشار خون و ضربان قلب در یک جمعیت بزرگسال انجام شد.
هدف اولیه
تعیین اثرات کوتاه‌مدت مرتبط با دوز الکل در مقابل دارونما (placebo) بر فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک در بزرگسالان سالم هیپرتانسیو بالای 18 سال.
هدف ثانویه
تعیین اثرات کوتاه‌مدت مرتبط با دوز الکل در مقابل دارونما بر میزان ضربان قلب در بزرگسالان سالم هیپرتانسیو بالای 18 سال.
متخصص اطلاعات گروه هیپرتانسیون در کاکرین برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده به جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی زیر تا مارچ 2019 پرداخت: پایگاه ثبت تخصصی گروه هیپرتانسیون در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2019، شماره 2)، در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE (از 1946)؛ Embase (از 1974)؛ پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت؛ و ClinicalTrials.gov. همچنین برای یافتن کارهای منتشر شده و منتشر نشده بیشتر، با نویسندگان مقالات مرتبط تماس گرفتیم. جست‌وجوها هیچ‌گونه محدودیتی را از نظر زبان مطالعه نداشتند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که به مقایسه اثرات یک دوز تکی از مصرف الکل در مقابل دارونما (placebo) بر فشار خون (blood pressure; BP) یا ضربان قلب (heart rate; HR) در بزرگسالان (≥ 18 سال) پرداختند.
دو نویسنده مرور (ST و CT) به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت مطالعات وارد شده را ارزیابی کردند. برای یافتن اطلاعات از دست‌رفته یا نامشخص با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم. تفاوت میانگین (MD) از دارونما با 95% فاصله اطمینان (CI) معیار پیامد بود، و یک مدل اثر ثابت برای ترکیب اندازه‌های تاثیرگذاری در سراسر مطالعات استفاده شد.
ما 32 RCT را شامل 767 شرکت‌کننده وارد کردیم. بیشتر شرکت‌کنندگان مطالعه، مرد (642 = N) و سالم بودند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان 33 سال، و میانگین وزن بدن آنها 78 کیلوگرم گزارش شد.
دوز کم الکل (کمتر از 14 گرم) طی شش ساعت (2 RCT؛ N = 28) بر BP تاثیر نمی‌گذارد اما HR را تا 5.1 ضربان در دقیقه (bpm) (95% CI؛ 1.9 تا 8.2) افزایش می‌دهد (شواهد با قطعیت متوسط).
الکل با دوز متوسط (14 تا 28 گرم) طی شش ساعت (10 RCT؛ N = 149) باعث کاهش فشار خون سیستولیک (systolic blood pressure; SBP) به میزان 5.6 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 8.3- تا 3.0-) و فشار خون دیاستولیک (diastolic blood pressure; DBP) به میزان 4.0 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 6.0- تا 2.0-) شد و HR را تا 4.6 ضربان در دقیقه (95% CI؛ 3.1 تا 6.1) افزایش داد (شواهد با قطعیت متوسط برای همه).
دوز متوسط الکل طی 7 تا 12 ساعت (4 RCT؛ N = 54) تاثیری بر BP یا HR نداشت.
دوز متوسط الکل طی > 13 ساعت پس از مصرف (4 RCT؛ N = 66) تاثیری بر BP یا HR نگذاشت.
الکل با دوز بالا (> 30 گرم) طی شش ساعت (16 RCT؛ N = 418) SBP را تا 3.5 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 6.0- تا 1.0-)، DBP را تا 1.9 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 3.9- تا 0.04) افزایش داد، و باعث کاهش HR تا 5.8 ضربان در دقیقه (95% CI؛ 4.0 تا 7.5) شد. قطعیت شواهد برای SBP و HR در حد متوسط، و برای DBP پائین بود.
الکل با دوز بالا طی 7 تا 12 ساعت پس از مصرف (3 RCT؛ N = 54) SBP را تا 3.7 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 7.0- تا 0.5-) و DBP را تا 1.7 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 4.6- تا 1.8) افزایش داد، و باعث کاهش HR تا 6.2 ضربان در دقیقه (95% CI؛ 3.0 تا 9.3) شد. قطعیت شواهد برای SBP و HR در حد متوسط، و برای DBP در سطح پائین بود.
الکل با دوز بالا ≥ 13 ساعت پس از مصرف (4 RCT؛ N = 154) SBP را تا 3.7 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 2.3 تا 5.1)، DBP را تا 2.4 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 0.2 تا 4.5) و HR را تا 2.7 ضربان در دقیقه (95% CI؛ 0.8 تا 4.6) افزایش داد (شواهد با قطعیت متوسط برای همه).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.