سوال مطالعه مروری
آیا تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها در پیشگیری از عفونت در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری که تحت جراحی کنترل ادرار قرار می‌گیرند، بی‌خطر و موثر هستند؟
پیشینه
بی‌اختیاری استرسی ادراری (stress urinary incontinence; SUI) به صورت نشت کنترل‌نشده ادرار، زمانی که فشار داخل شکم به‌طور ناگهانی افزایش می‌یابد، مانند فشار هنگام سرفه، عطسه یا خنده، تعریف می‌شود. جراحی کنترل ادرار یکی از درمان‌های SUI است. دو نوع پروسیجر در این زمینه وجود دارد: جراحی باز، مانند کولپوساسپنشن (colposuspension) (ایجاد برش در شکم برای قرار دادن بخیه واژن در دو طرف مجرای ادراری، لوله‌ای که توسط آن ادرار از مثانه شما تخلیه می‌شود)، یا پروسیجرهای کمتر-تهاجمی، مانند کولپوساسپنشن لاپاروسکوپیک (با استفاده از برش‌های کوچک برای زدن بخیه‌ها)، پروسیجر اسلینگ (sling) (استفاده از نوار یا مش برای تشکیل اسلینگ در اطراف مجرای ادراری به منظور بازگرداندن آن به وضعیت طبیعی و اتصال به دیواره شکم)، یا تزریق عامل حجیم‌کننده (به عنوان مثال کلاژن) به گردن مثانه. عفونت‌های محل جراحی یا مجاری ادراری، از عوارض شایع پس از جراحی‌های کنترل ادرار هستند. آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه پتانسیل پیشگیری از بروز عفونت زخم را پس از جراحی دارند، اما شواهد حمایتی در این باره هنوز محدود است.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs؛ هر فرد شانس یکسانی را برای دریافت درمان در حال تست دارد) و شبه-RCTها (درمان در حال تست است اما همه شانس دریافت آن را ندارند) تا 18 مارچ 2021 به جست‌وجو پرداختیم.
ویژگی‌های مطالعه
سه مطالعه (در هفت گزارش) را شامل 390 زن وارد کردیم که تحت یکی از دو جراحی مختلف کنترل ادرار قرار گرفته و در یکی از سه گروه مختلف تجویز آنتی‌بیوتیک (سفازولین) یا دارونما (placebo) یا عدم-درمان وارد شدند. حجم نمونه در کارآزمایی‌ها از 26 تا 305 زن متغیر بود. لازم به ذکر است که هیچ یک از مطالعات وارد شده به وضوح زمان‌بندی ارزیابی پیامد را مشخص نکردند. میانگین سنی زنان بین 45 و 54 سال بود.
منابع تامین مالی مطالعه
دو مطالعه هیچ بودجه‌ای را دریافت نکردند؛ مطالعه سوم اطلاعات مالی خود را ارائه نکرد.
نتایج کلیدی
تجویز آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر عفونت‌های محل جراحی، عفونت‌های مجاری ادراری یا باکتریوری (bacteriuria) (وجود باکتری در ادرار)، تب پس از جراحی یا دیده شدن نوار مصنوعی یا مش استفاده‌شده در جراحی از طریق پوست زیر مجرای ادراری داشته باشند، اما در مورد نتایج بسیار نامطمئن هستیم.
هیچ یک از مطالعات وارد شده، داده‌ای را در مورد عوارض جانبی، سپسیس یا باکتریمی (bacteraemia) مربوط به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها یا مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتریایی گزارش نکرد.
قطعیت شواهد
در مورد یافته‌های خود نامطمئن هستیم زیرا آنها فقط بر اساس سه مطالعه کوچک هستند. هر مطالعه اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه را در پروسیجرهای مختلف جراحی، دوزهای آنتی‌بیوتیک و پیامدهای مختلف ارزیابی کرد. به علاوه، هر مطالعه شامل حجم نمونه کوچکی بود و برخی به روش‌هایی انجام شدند که ممکن است نقص‌هایی در نتایج خود داشته باشند. زمانی که نتایج حاصل از RCTهای بزرگ و با کیفیت بهتر در دسترس قرار گیرند، یافته‌های ما ممکن است تغییر کنند.
فقط داده‌های محدودی از سه مطالعه وارد شده در دسترس است و به‌طور کلی، سطح قطعیت شواهد بسیار پائین بود. علاوه بر این، سه مطالعه وارد شده پروسیجرهای مختلف جراحی و دوزبندی تجویز آنتی‌بیوتیک را ارزیابی کردند.
بنابراین، شواهد کافی برای حمایت یا رد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک در پیشگیری از ابتلا به عفونت پس از جراحی ضد-بی‌اختیاری ادراری وجود ندارد. علاوه بر این، هیچ داده‌ای در مورد عوارض جانبی ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک وجود نداشت. انجام RCTهای بیشتری مورد نیاز هستند.
گزینه‌های جراحی برای درمان بی‌اختیاری استرسی ادراری (stress urinary incontinence; SUI) معمولا پس از شکست مداخلات محافظه‌کارانه مورد بررسی قرار می‌گیرند. جراحی‌ها در دو طبقه قرار می‌گیرند: روش‌های مرسوم (جراحی باز) و پروسیجرهای کم-تهاجمی، مانند پروسیجرهای لاپاروسکوپیک، اسلینگ میدیورترال (midurethral sling) و تزریق عوامل حجم‌دهنده مجاری ادراری. عفونت‌های پس از جراحی، مانند عفونت محل جراحی یا مجاری ادراری، از عوارض شایع هستند. برای به حداقل رساندن خطر عفونت‌های باکتریایی پس از جراحی، آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک ممکن است پیش یا حین جراحی تجویز شوند.
ارزیابی تاثیرات آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک برای پیشگیری از بروز عفونت پس از جراحی رفع بی‌اختیاری ادرار در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری.
در پایگاه ثبت تخصصی گروه بی‌اختیاری در کاکرین جست‌وجو کردیم که شامل کارآزمایی‌های شناسایی شده از CENTRAL؛ MEDLINE؛ MEDLINE In-Process؛ MEDLINE Epub Ahead of Print؛ CINAHL؛ ClinicalTrials.gov؛ و WHO ICTRP بودند؛ و مجلات و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را تا 18 مارچ 2021 به صورت دستی بررسی کردیم. هم‌چنین فهرست منابع مقالات مرتبط را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی را وارد کردیم که به ارزیابی تاثیر آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک در زنانی پرداختند که برای درمان SUI تحت جراحی کنترل ادرار قرار گرفتند.
دو نویسنده مرور کارآزمایی‌های بالقوه واجد شرایط را انتخاب کرده، داده‌ها را استخراج، و خطر سوگیری (bias) را در آنها ارزیابی کردند. نتایج را به صورت خطرات نسبی (RR) برای پیامدهای دو-حالتی و به صورت تفاوت‌های میانگین (MD) برای پیامدهای پیوسته، هر دو با 95% فواصل اطمینان (CIs) بیان کردیم. قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) بررسی کردیم.
یک مورد شبه-RCT و دو مورد RCT را شناسایی کردیم، که در مجموع شامل 390 زن بودند. یک مطالعه جراحی رتروپوبیک یورتروپکسی (retropubic urethropexy surgery) را انجام داد که نیاز به برش عرضی سوپراپوبیک داشت، در حالی که دو مطالعه دیگر از جراحی اسلینگ میدیورترال استفاده کردند. لازم به ذکر است که هیچ یک از مطالعات وارد شده به وضوح زمان‌بندی ارزیابی پیامد را مشخص نکردند.
مشخص نیست آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک (سفازولین (cefazolin)) تاثیری بر عفونت‌های محل جراحی (RR: 0.56؛ 95% CI؛ 0.03 تا 12.35؛ 2 مطالعه، 85 زن، شواهد با قطعیت بسیار پائین) یا عفونت‌های مجاری ادراری یا باکتریوری (bacteriuria) (RR: 0.84؛ 95% CI؛ 0.05 تا 13.24؛ 2 مطالعه، 85 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) دارند یا خیر. تاثیر آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک (سفازولین) بر موربیدیتی تب‌دار نیز نامطمئن است (RR: 0.08؛ 95% CI؛ 0.00 تا 1.29؛ 2 مطالعه، 85 زن، شواهد با قطعیت بسیار پائین). در مورد اینکه آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک (سفازولین) تاثیری بر مواجهه با مش (mesh) دارند یا خیر، بسیار نامطمئن هستیم (RR: 0.32؛ 95% CI؛ 0.01 تا 7.61؛ 1 مطالعه، 59 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). هیچ یک از سه مطالعه وارد شده، ارزیابی عوارض جانبی ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، سپسیس یا باکتریمی (bacteraemia) را در گزارش‌های خود شرح ندادند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.