วิธีการเพื่อชะลอความก้าวหน้าของสายตาสั้นในเด็ก

ใจความสำคัญ

• ยา เช่น อะโทรพีน ซึ่งใช้เป็นยาหยอดตา สามารถชะลอการเกิดภาวะสายตาสั้นหรือสายตาสั้น (สายตาสั้น) ในเด็ก และยังช่วยลดการยืดตัวของลูกตาเนื่องจากภาวะสายตาสั้น atropine ในปริมาณที่สูงจะมีประสิทธิภาพมากที่สุด เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลกระทบของ atropine ในปริมาณที่ต่ำ

• การรักษาหลายวิธี รวมทั้งเลนส์ชนิดพิเศษในแว่นสายตาและคอนแทคเลนส์ อาจชะลอการลุกลามของสายตาสั้น แต่ผลของมันยังไม่แน่นอน และมีข้อมูลไม่เพียงพอเกี่ยวกับความเสี่ยงของผลที่ไม่พึงประสงค์

• ยังไม่ชัดเจนว่าประโยชน์ของยาหรือเลนส์ที่มีรายงานเกี่ยวกับความก้าวหน้าของสายตาสั้นนั้นยังคงอยู่ในช่วงหลายปีที่ผ่านไปหรือไม่

สายตาสั้นคืออะไร

สายตาสั้น (หรือสายตาสั้นหรือสายตาสั้น) หมายถึงคนมีปัญหาในการมองเห็นวัตถุที่อยู่ห่างออกไปอย่างชัดเจน ในขณะที่วัตถุที่อยู่ใกล้ยังคงชัดเจน พบได้บ่อยทั่วโลก และส่งผลกระทบต่อเด็กมากกว่าครึ่งในจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สายตาสั้นอาจส่งผลเสียต่อชีวิตหลายๆ ด้าน รวมถึงกิจกรรมด้านการศึกษาและอาชีพ นอกจากนี้ คนสายตาสั้นจะมีลูกตาที่ยาวขึ้น ซึ่งหมายถึงจอประสาทตาถูกยืดออก สิ่งนี้ทำให้ดวงตามีความเสี่ยงสูงต่อโรคตา เช่น ต้อหิน จอประสาทตาเสื่อม และจอประสาทตาลอกในภายหลัง

สายตาสั้นรักษาอย่างไร

แม้ว่าแว่นสายตาหรือคอนแทคเลนส์ทั่วไปจะสามารถแก้ไขภาวะสายตาสั้นได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ระยะสายตาสั้นช้าลง มีการรักษาทางสายตา (แว่นตาและคอนแทคเลนส์) และยาหลายชนิดที่มีเป้าหมายเพื่อชะลอการเป็นมากขึ้นของสายตาสั้น แต่ต้องให้ในวัยเด็กซึ่งเป็นช่วงที่สายตาสั้นดำเนินไปอย่างรวดเร็วที่สุด ยา เช่น ยาหยอดตา atropine อาจได้ผล แต่อาจทำให้ความไวต่อแสงจ้าเพิ่มขึ้นและทำให้เกิดปัญหาเมื่ออ่านหนังสือ โดยเฉพาะถ้าให้ยาในปริมาณที่สูง นอกจากนี้ยังมีแว่นตาแบบพิเศษซึ่งมีกำลังโฟกัสมากกว่าหนึ่งจุดภายในเลนส์ (เลนส์มัลติโฟคอลหรือเลนส์เสริมต่อพ่วง) เหล่านี้ยังสามารถให้เป็นคอนแทคเลนส์แบบอ่อน คอนแทคเลนส์แบบอื่นที่เรียกว่า orthokeratology มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปลี่ยนรูปร่างของผิวดวงตาชั่วคราวและใส่ระหว่างการนอนหลับและถอดออกในระหว่างวัน ทั้งคอนแทคเลนส์ชนิดอ่อนและ orthokeratolog อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการติดเชื้อที่ผิวดวงตา

เราต้องการค้นหาอะไร

เรามีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาว่ายาที่ใช้เป็นยาหยอดตาและเลนส์พิเศษในแว่นตาหรือคอนแทคเลนส์สามารถชะลอการลุกลามของสายตาสั้นและการยืดตัวของลูกตาได้หรือไม่ เรายังบันทึกความเสี่ยงของผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์จากวิธีการดังกล่าว

ผู้วิจัยได้ทำอะไร

เราค้นหาการศึกษาที่ทดสอบยาและเลนส์ที่มุ่งชะลอการลุกลามของสายตาสั้นในเด็ก เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมหรือยาและเลนส์อื่นๆ กลุ่มควบคุมมักได้รับการรักษาด้วยยาหลอก (หลอกลวง) หรือแว่นสายตาชั้นเดียวหรือคอนแทคเลนส์

เราพบอะไร

• ปริมาณ atropine ที่สูงขึ้นอาจลดความก้าวหน้าของสายตาสั้น แต่ผลของ atropine ขนาดต่ำอาจมีน้อยและไม่แน่นอน

• จากการศึกษาในระยะสั้น orthokeratology เป็นวิธีการรักษาทางสายตาที่ได้ผลดีที่สุดในการชะลอการยืดตัวของลูกตา เลนส์เหล่านี้มักจะทนได้ยาก อย่างไรก็ตาม การศึกษาบางชิ้นมีเด็กมากกว่าครึ่งที่ไม่ได้รับการรักษาจนจบการศึกษา

• คอนแทคเลนส์ชนิดอื่นๆ หรือที่เรียกว่าคอนแทคเลนส์ชนิดอ่อนมัลติโฟคอล อาจช่วยลดการลุกลามของสายตาสั้นได้ แต่เรายังไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลดีของเลนส์เหล่านั้น

• ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมสายตาสั้นไม่ได้รับรายงานอย่างสม่ำเสมอ อาการไม่สบายตาในแสงจ้าและการมองเห็นไม่ชัดในระยะใกล้เป็นผลที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับการรักษาที่พบบ่อยที่สุดในการศึกษาโดยใช้ atropine atropine ในปริมาณต่ำดูเหมือนจะมีผลที่ไม่พึงประสงค์น้อยลง

• แม้ว่าการศึกษาที่ทดสอบคอนแทคเลนส์ไม่ได้รายงานผลที่ไม่พึงประสงค์ร้ายแรงใดๆ แต่ก็ไม่มีความชัดเจนว่าอัตราผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ที่แท้จริงจะเป็นอย่างไรสำหรับเด็กที่อยู่นอกการศึกษาวิจัย หรือเมื่อใส่คอนแทคเลนส์เป็นเวลานาน

ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร

หลักฐานส่วนใหญ่มาจากการศึกษาที่ดำเนินการในรูปแบบที่อาจก่อให้เกิดข้อผิดพลาดในผลลัพธ์ และผลที่ไม่พึงประสงค์ที่อาจเกิดขึ้นไม่ได้รับการรายงานอย่างดี การศึกษาส่วนใหญ่ติดตามผู้เข้าร่วมเป็นเวลา 2 ปีหรือน้อยกว่า ดังนั้นจึงไม่มีหลักฐานเพียงพอว่าจะพบผลประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นในช่วงอีกหลายปีที่ผ่านไปหรือไม่ และผลกระทบจะคงอยู่หรือไม่

หลักฐานเป็นปัจจุบันแค่ไหน

การทบทวนวรรณกรรมนี้เป็นปัจจุบันถึง กุมภาพันธ์ 2022

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

การศึกษาส่วนใหญ่เปรียบเทียบการรักษาทางเภสัชวิทยาและการรักษาทางสายตาเพื่อชะลอการลุกลามของสายตาสั้นด้วยการเปรียบเทียบที่ไม่ได้ให้การรักษา ผลกระทบใน 1 ปีแสดงหลักฐานว่าการแทรกแซงเหล่านี้อาจชะลอการเปลี่ยนแปลงการหักเหของแสงและลดการยืดตัวในแนวแกน แม้ว่าผลลัพธ์มักจะต่างกัน หลักฐานที่มีขนาดเล็กมีอยู่ในสองหรือสามปี และความไม่แน่นอนเกี่ยวกับผลที่ยั่งยืนของวิธีการเหล่านี้ยังคงอยู่ จำเป็นต้องมีการศึกษาในระยะยาวและมีคุณภาพดีกว่าโดยเปรียบเทียบวิธีการควบคุมสายตาสั้นที่ใช้เพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับวิธีอื่น และปรับปรุงวิธีการสำหรับการติดตามและรายงานผลกระทบ

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

สายตาสั้นเป็นความผิดปกติของการหักเหของแสงที่พบบ่อย ซึ่งการยืดตัวของลูกตาทำให้วัตถุที่อยู่ห่างไกลดูพร่ามัว ความชุกที่เพิ่มขึ้นของสายตาสั้นเป็นปัญหาสาธารณสุขทั่วโลกที่เพิ่มมากขึ้น ในแง่ของอัตราการหักเหของแสงผิดปกติที่ไม่ได้ถูกแก้ไข และที่สำคัญคือความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของความบกพร่องทางสายตาเนื่องจากโรคเกี่ยวกับสายตาสั้น เนื่องจากสายตาสั้นมักจะตรวจพบในเด็กก่อนอายุ 10 ปีและอาจแย่ลงได้อย่างรวดเร็ว การรักษาเพื่อชะลอการพัฒนาจึงจำเป็นต้องทำในวัยเด็ก

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินประสิทธิภาพโดยเปรียบเทียบของวิธีการทางสายตา เภสัชวิทยา และสิ่งแวดล้อมในการชะลอการเกิดภาวะสายตาสั้นในเด็กโดยใช้การวิเคราะห์อภิมานเครือข่าย (NMA) เพื่อสร้างลำดับสัมพัทธ์ของการแทรกแซงการควบคุมสายตาสั้นตามประสิทธิภาพ เพื่อจัดทำบทวิจารณ์ทางเศรษฐกิจอย่างย่อ โดยสรุปการประเมินทางเศรษฐกิจที่ประเมินมาตรการควบคุมสายตาสั้นในเด็ก เพื่อรักษาความเป็นปัจจุบันของหลักฐาน เราจะใช้วิธีการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบที่มีการอัปเดทอยู่เสมอ (living systematic review)

วิธีการสืบค้น: 

เราค้นหา CENTRAL (ซึ่งมี Cochrane Eyes and Vision Trials Register), MEDLINE; เอ็มบัปเป้ ; และทะเบียนทดลอง 3 แหล่ง วันที่ค้นหาคือ 26 กุมภาพันธ์ 2022

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCTs) ของวิธีการทางแสง เภสัชวิทยา และสิ่งแวดล้อม เพื่อชะลอการเกิดภาวะสายตาสั้นในเด็กอายุ 18 ปีหรือต่ำกว่า ผลลัพธ์ที่สำคัญคือการแย่ลงของสายตาสั้น (หมายถึงความแตกต่างของการเปลี่ยนแปลงในการหักเหสมมูลทรงกลม (SER, ไดออปเตอร์ (D)) และความยาวของแกน (มม.) ในกลุ่มแทรกแซงและกลุ่มควบคุมที่หนึ่งปีหรือนานกว่านั้น) และความแตกต่างของการเปลี่ยนแปลงใน SER และความยาวตามแนวแกนหลังการหยุดการรักษา ('การกลับเป็นซ้ำ')

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

เราปฏิบัติตามวิธีมาตรฐานของ Cochrane เราประเมินอคติโดยใช้ RoB 2 สำหรับ RCT แบบคู่ขนาน เราจัดอันดับความเชื่อมั่นของหลักฐานโดยใช้วิธี GRADE สำหรับผลลัพธ์: การเปลี่ยนแปลงของ SER และความยาวตามแนวแกนที่ 1 ปีและ 2 ปี การเปรียบเทียบส่วนใหญ่เป็นการเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่มีฤทธิ์ (inactive controls)

ผลการวิจัย: 

เรารวมการศึกษา 64 ฉบับที่สุ่มเด็ก 11,617 คน อายุระหว่าง 4 ถึง 18 ปี การศึกษาส่วนใหญ่ดำเนินการในประเทศจีนหรือประเทศอื่นๆ ในเอเชีย (การศึกษา 39 ฉบับ, 60.9%) และอเมริกาเหนือ (การศึกษา 13 ฉบับ, 20.3%) การศึกษา 57 ฉบับ (89%) เปรียบเทียบวิธีการควบคุมสายตาสั้น (แว่นตามัลติโฟคอล แว่นตาต่อพ่วงและแว่นตาเสริม (PPSL) แว่นตาชั้นเดียวที่แก้ไขต่ำกว่ามาตรฐาน (SVL) คอนแทคเลนส์ชนิดอ่อนหลายโฟกัส (MFSCL), orthokeratology (การใส่คอนแทคเลนส์ชนิดพิเศษกดตา) คอนแทคเลนส์ชนิดแข็งที่แก๊สซึมผ่านได้ (RGP) หรือการแทรกแซงทางเภสัชวิทยา (รวมถึง atropine, pirenzipine หรือ 7-methylxanthine ในขนาดสูง (HDA), ปานกลาง (MDA) และขนาดต่ำ (LDA) เทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้ทำอะไร ระยะเวลาการศึกษาคือ 12 ถึง 36 เดือน ความเชื่อมั่นของหลักฐานโดยรวมอยู่ในระดับต่ำมากถึงปานกลาง

เนื่องจากเครือข่ายใน NMA มีการประสานงานกันที่ไม่ดี การประมาณค่าส่วนใหญ่เทียบกับการควบคุมจึงเหมือนหรือแม่นยำกว่าการประมาณการโดยตรงของแต่ละค่า ด้วยเหตุนี้ เราจึงรายงานการประมาณการตามการเปรียบเทียบโดยตรง (แบบคู่) ด้านล่างเป็นส่วนใหญ่

ที่ 1 ปี ในการศึกษา 38 ฉบับ (ผู้เข้าร่วมการวิเคราะห์ 6525 คน) การเปลี่ยนแปลงค่ามัธยฐานของ SER สำหรับกลุ่มควบคุมคือ −0.65 D วิธีการต่อไปนี้อาจลดความก้าวหน้าของ SER เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม: HDA (ความแตกต่างของค่าเฉลี่ย (MD) 0.90 D, ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.62 ถึง 1.18), MDA (MD 0.65 D, 95% CI 0.27 ถึง 1.03), LDA (MD 0.38 D, 95% CI 0.10 ถึง 0.66), pirenzipine (MD 0.32 D, 95% CI 0.15 ถึง 0.49), MFSCL (MD 0.26 D, 95% CI 0.17 ถึง 0.35), PPSLs (MD 0.51 D, 95% CI 0.19 ถึง 0.82) และแว่นสายตาหลายจุด (MD 0.14 D, 95% CI 0.08 ถึง 0.21) ในทางตรงกันข้าม มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยที่แสดงว่า RGP (MD 0.02 D, 95% CI −0.05 ถึง 0.10), 7-เมทิลแซนทีน (MD 0.07 D, 95% CI −0.09 ถึง 0.24) หรือ undercorrected SVL (MD −0.15 D, 95% CI −0.29 ถึง 0.00) ลดความก้าวหน้า

ที่ 2 ปี ในการศึกษา 26 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 4949 คน) การเปลี่ยนแปลงค่ามัธยฐานใน SER สำหรับกลุ่มควบคุมคือ −1.02 D วิธีการต่อไปนี้อาจลดความก้าวหน้าของ SER เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม: HDA (ความแตกต่างของค่าเฉลี่ย 1.26 D, 95% CI 1.17 ถึง 1.36), MDA (MD 0.45 D, 95% CI 0.08 ถึง 0.83), LDA (MD 0.24 D, 95% CI 0.17 ถึง 0.31), pirenzipine (MD 0.41 D, 95% CI 0.13 ถึง 0.69), MFSCL (MD 0.30 D, 95% CI 0.19 ถึง 0.41) และแว่นสายตาแบบหลายจุด (MD 0.19 D, 95% CI 0.08 ถึง 0.30) PPSLs (MD 0.34 D, 95% CI −0.08 ถึง 0.76) อาจลดการลุกลาม แต่ผลลัพธ์ไม่สอดคล้องกัน สำหรับ RGP การศึกษาหนึ่งพบว่ามีประโยชน์และอีกการศึกษาพบว่าไม่มีความแตกต่างกับการควบคุม เราไม่พบความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลง SER สำหรับ undercorrected SVL (MD 0.02 D, 95% CI −0.05 ถึง 0.09)

ที่ 1 ปี ในการศึกษา 36 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 6263 คน) การเปลี่ยนแปลงค่ามัธยฐานของความยาวแกนสำหรับกลุ่มควบคุมคือ 0.31 มม. วิธีการต่อไปนี้อาจลดการยืดตัวตามแนวแกนเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม: HDA (MD −0.33 มม., 95% CI −0.35 ถึง 0.30), MDA (MD −0.28 มม., 95% CI −0.38 ถึง −0.17), LDA (MD −0.13 มม., 95% CI −0.21 ถึง −0.05), orthokeratology (MD −0.19 mm, 95% CI −0.23 ถึง −0.15), MFSCL (MD −0.11 mm, 95% CI −0.13 ถึง −0.09), pirenzipine (MD −0.10 mm, 95% CI −0.18 ถึง −0.02) , PPSLs (MD −0.13 มม., 95% CI −0.24 ถึง −0.03) และแว่นสายตาหลายโฟกัส (MD −0.06 มม., 95% CI −0.09 ถึง −0.04) เราพบหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยที่แสดงว่า RGP (MD 0.02 มม., 95% CI −0.05 ถึง 0.10), 7-เมทิลแซนทีน (MD 0.03 มม., 95% CI −0.10 ถึง 0.03) หรือ undercorrected SVL (MD 0.05 มม., 95% CI − 0.01 ถึง 0.11) ลดความยาวแกน

ที่ 2 ปี ในการศึกษา 21 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 4169 คน) การเปลี่ยนแปลงค่ามัธยฐานของความยาวแกนสำหรับกลุ่มควบคุมคือ 0.56 มม. วิธีการต่อไปนี้อาจลดการยืดตัวตามแนวแกนเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม: HDA (MD −0.47 มม., 95% CI −0.61 ถึง −0.34), MDA (MD −0.33 มม., 95% CI −0.46 ถึง −0.20), orthokeratology (MD −0.28 มม., (95% CI −0.38 ถึง −0.19 ), LDA (MD −0.16 มม., 95% CI −0.20 ถึง −0.12), MFSCL (MD −0.15 มม., 95% CI −0.19 ถึง −0.12) และแว่นสายตาหลายโฟกัส (MD −0.07 มม., 95% CI −0.12 ถึง −0.03) PPSL อาจลดการลุกลาม (MD −0.20 mm, 95% CI −0.45 ถึง 0.05) แต่ผลลัพธ์ไม่สอดคล้องกัน เราพบหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยที่แสดงว่า SVL ที่แก้ไขต่ำกว่าความเป็นจริง (MD -0.01 มม., 95% CI −0.06 ถึง 0.03) หรือ RGP (MD 0.03 มม., 95% CI −0.05 ถึง 0.12) ลดความยาวแกน

มีหลักฐานที่สรุปไม่ได้ว่าการหยุดการรักษาจะเพิ่มความก้าวหน้าของสายตาสั้นหรือไม่ เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์และการปฏิบัติตามการรักษาไม่ได้รับการรายงานอย่างสม่ำเสมอ และมีเพียงการศึกษาเดียวเท่านั้นที่รายงานคุณภาพชีวิต

ไม่มีการศึกษาใดรายงานการแทรกแซงด้านสิ่งแวดล้อมที่รายงานความก้าวหน้าในเด็กที่มีสายตาสั้น และไม่มีการประเมินทางเศรษฐกิจที่ประเมินการแทรกแซงเพื่อควบคุมสายตาสั้นในเด็ก

บันทึกการแปล: 

แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว โรงพยาบาลมะเร็งอุบลราชธานี Edit โดย ผกากรอง 2 มิถุนายน 2023

Tools
Information