Pytanie badawcze

Czy leki i inne metody leczenia u dzieci z nieprawidłowo szybkim oddechem (tzw. przemijającym szybkim oddechem u noworodka) poprawiają czynność płuc i zmniejszają potrzebę wspomagania oddychania (tj. wentylacji mechanicznej) i/lub czas trwania objawów?

Wprowadzenie

Przemijający szybki oddech u noworodka (ang. transient tachypnoea of the newborn, TTN) charakteryzuje się szybkim oddychaniem (ponad 60 oddechów na minutę) i zaburzeniami oddychania (trudnościami w oddychaniu). Zwykle pojawia się w ciągu pierwszych 2 godzin życia u dzieci urodzonych po 34 tygodniu ciąży. Mimo, że TTN zazwyczaj ustępuje bez konieczności leczenia, to może się wiązać z występowaniem świszczącego oddechu w późniejszym dzieciństwie. W niniejszym przeglądzie Cochrane przedstawiono i poddano krytycznej analizie dostępne dane dotyczące korzyści i szkód związanych z różnymi metodami leczenia TTN.

Charakterystyka badań

Uwzględniliśmy 6 przeglądów Cochrane. W 4 z nich porównywano leki (salbutamol, epinefrynę, kortykosteroid i diuretyki) z placebo, a w pozostałych 2 oceniano skutki podawania mniejszej ilości płynów i różnych metod wspomagania oddychania bez intubowania pacjenta. Salbutamol, epinefryna i kortykosteroidy usuwają nadmiar płynu z płuc, natomiast diuretyki są lekami, który wspomagają wydzielanie płynu z płuc do moczu.

Dane są aktualne do lipca 2021 roku.

Wyniki

Ze względu na bardzo ograniczoną liczbę dostępnych danych naukowych nie byliśmy w stanie odpowiedzieć na pytanie zawarte w naszym przeglądzie. Salbutamol może skrócić czas trwania szybkiego oddechu w porównaniu z placebo. Badania dotyczące epinefryny i kortykosteroidów nie dostarczyły informacji na temat tego wyniku. Dane dotyczące działania leków moczopędnych w porównaniu z placebo są bardzo niepewne. Badania dotyczące podawania mniejszej ilości płynów nie dostarczyły informacji na temat tego wyniku.

Dane dotyczące wpływu różnych rodzajów wspomagania oddychania na czas trwania szybkiego oddechu bez intubowania pacjenta, w porównaniu z podawaniem tlenu, są bardzo niepewne. Nie mamy pewności co do wpływu stosowania salbutamolu, epinefryny i kortykosteroidów na zmniejszenie ryzyka konieczności wentylacji mechanicznej (zastosowania urządzenia pomagającego choremu oddychać przez rurkę wprowadzoną do płuc). Badania dotyczące diuretyków nie dostarczyły informacji na temat tego wyniku. Nie mamy pewności, czy wspomaganie oddychania bez wprowadzania rurki do płuc (intubacji) i podawanie mniejszej ilości płynów zmniejszy ryzyko konieczności wentylacji mechanicznej.

Wiarygodność danych naukowych

Pewność danych była niska dla salbutamolu w odniesieniu do czasu trwania szybkiego oddychania i bardzo niska dla wszystkich innych wyników i metod leczenia. W tych badaniach albo nie podano informacji, które byłyby przydatne do wykorzystania, albo przedstawiono wyniki o bardzo niskiej wiarygodności. Badania te były niewielkie i zastosowano w nich metody, które mogły spowodować błędy w wynikach.