Pytanie przeglądu: Czy stosowanie salbutamolu skraca czas tlenoterapii oraz zmniejsza ryzyko konieczności wspomagania oddychania u noworodków z przejściowymi zaburzeniami oddychania?

Wprowadzenie: Przejściowe zaburzenia oddychania (przyspieszenie częstości oddechów) u noworodków charakteryzuje się zwiększoną liczbą oddechów (powyżej 60 oddechów na minutę) oraz występowaniem objawów niewydolności oddechowej (problemów z oddychaniem) i najczęściej pojawia się w ciągu 2 pierwszych godzin po porodzie u noworodków urodzonych w 34 tygodniu ciąży lub później. Mimo, że przejściowe zaburzenia oddychania u noworodków zazwyczaj ustępują bez konieczności leczenia, to wiąże się to z występowaniem świszczącego oddechu w późniejszym dzieciństwie. Koncepcja stosowania salbutamolu w leczeniu przejściowego zaburzenia oddechowego u noworodków oparta jest na wynikach badań, które wskazują, że stosowanie tzw. leków β-adrenergicznych, takich jak epinefryna (znana również jako adrenalina) może przyspieszać usuwanie płynu z małych jamek w płucach zwanych pęcherzykami płucnymi. Przegląd ten obejmuje krytyczną ocenę dostępnych danych naukowych dotyczących skuteczności stosowania salbutamolu w leczeniu przejściowych zaburzeń oddychania u noworodków.

Charakterystyka badania: W wyniku wyszukiwania medycznej literatury w marcu 2020 r., zidentyfikowaliśmy i włączyliśmy do przeglądu trzy badania kliniczne obejmujące łącznie 498 noworodków, w których porównano skuteczność stosowania salbutamolu i placebo. W sześciu badaniach oceniano stosowanie pojedynczej dawki leku w nebulizacji (lek podawany w postaci delikatnej mgiełki), a w jednym badaniu oceniano stosowanie dwóch różnych dawek leku. Znaleźliśmy pięć dodatkowych badań, które jeszcze nie zostały zakończone.

Najważniejsze wyniki: Nie mamy pewności, czy podawanie salbutamolu skraca czas tlenoterapii, czas trwania przejściowych zaburzeń oddychania, konieczność stosowania stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych i wentylacji mechanicznej. Salbutamol może nieznacznie skrócić pobyt w szpitalu.

Zaufanie do wyników było niskie, jeśli chodzi o czas pobytu w szpitalu, czas trwania tlenoterapii i przejściowych zaburzeń oddychania, potrzebę stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych i wentylacji mechanicznej. Ze względu na ograniczoną i małą pewność do dostępnych danych naukowych, nie można było ustalić, czy salbutamol jest bezpieczny lub skuteczny w leczeniu przejściowych zaburzeń oddychania u noworodków.