Leki stosowane w leczeniu bólu głowy po punkcji lędźwiowej

Nakłucie lędźwiowe wiąże się z pobraniem próbki płynu rdzeniowego za pomocą igły wprowadzonej do dolnej części pleców. Popunkcyjny ból głowy (ang. post-dural puncture headache, PDPH) to najczęstszy skutek uboczny punkcji lędźwiowej. Objawem PDPH jest ciągły ból głowy, który narasta w pozycji pionowej i zmniejsza się w pozycji leżącej. W leczeniu PDPH stosuje się wiele leków, dlatego celem niniejszego przeglądu była ocena ich skuteczności.

Jest to zaktualizowany przegląd, a nowych badań szukaliśmy w lipcu 2014 roku. Włączyliśmy 13 niewielkich badań z randomizacją (RCT) obejmujących łącznie 479 uczestników. W badaniach oceniano osiem leków: kofeinę, sumatryptan, gabapentynę, hydrokortyzon, teofilinę, hormon adrenokortykotropowy, pregabalinę i cosyntropinę. Stosowanie kofeiny było skuteczne w zmniejszaniu liczby osób cierpiących z powodu PDPH oraz liczby osób wymagających podania dodatkowych leków (2 lub 3 osoby na 10 w przypadku kofeiny, w porównaniu z 9 osobami na 10 w przypadku placebo). Gabapentyna, teofilina i hydrokortyzon również okazały się skuteczne, uśmierzając ból lepiej niż placebo czy samo leczenie konwencjonalne. Więcej osób odczuwało większą ulgę w zakresie natężenia bólu po zażyciu leków zawierających teofilinę (9 osób na 10 po zażyciu leków vs 4 osoby na 10 po zastosowaniu konwencjonalnego leczenia). Nie zgłoszono żadnych istotnych skutków ubocznych stosowania tych leków.

Trudno było ocenić jakość badań ze względu na brak dostępnych informacji. Wnioski należy interpretować z ostrożnością.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: Aleksandra Ptasińska Redakcja: Karolina Moćko

Tools
Information