Pytanie badawcze

Czy chorzy z niedrobnokomórkowym rakiem płuc przyjmujący gefitinib żyją dłużej?

Wprowadzenie

Niedrobnokomórkowy rak płuc (najczęściej występujący typ raka płuc) jest najczęstszą przyczyną zgonów z powodu choroby nowotworowej na całym świecie. U chorych na zaawansowanego raka płuc można stosować chemioterapię.

Niektóre nowotwory płuc związane są z występowaniem mutacji w obrębie genu, będącej zmianą w sekwencji chromosomowej wewnątrz komórek. Mutacja ta wpływa na receptor dla czynnika wzrostu naskórka (EGFR), jest to "włącznik" znajdujący się na powierzchni komórki, który prowadzi do jej niekontrolowanego wzrostu i rozprzestrzeniania się. Gefitynib to lek skierowany przeciwko komórkom ze zmutowanym EGFR, powodując zatrzymanie ich wzrostu. Badania wykazały, że mutacja ta występuje częściej u osób niepalących, kobiet, osób pochodzenia azjatyckiego i chorych na raka gruczołowego (określony typ raka płuc).

Charakterystyka badań

Szukaliśmy badań opublikowanych do 17 lutego 2017 roku. Odnaleziono łącznie 35 badań przeprowadzonych między 2000 i 2017 rokiem, oceniających 12 089 uczestników z wielu krajów, między innymi Ameryki Północnej, Europy i Azji.

Główne wyniki

W niniejszym przeglądzie wykazano, że chorzy na zaawansowanego raka płuc przyjmujący gefitynib nie żyją dłużej niż chorzy nieleczeni lub otrzymującymi chemioterapię. U osób, u których nastąpiło pogorszenie choroby po leczeniu początkowym, gefitynib może wydłużyć czas do progresji raka, ale tylko w wybranych grupach chorych pochodzenia azjatyckiego lub z mutacją EGFR. Łączne stosowanie gefitynibu i chemioterapii prawdopodobnie może wydłużyć czas do progresji raka w porównaniu ze stosowaniem samego gefitynibu lub samej chemioterapii. Wykazano, że u chorych z mutacją EGFR w stanie stabilnym po zastosowanej chemioterapii gefitynib poprawia przeżycie w porównaniu z placebo.

Poważne działania niepożądane, takie jak: zmniejszenie liczby białych i czerwonych krwinek oraz objawy ze strony układu nerwowego, występowały częściej u chorych otrzymujących chemioterapię w porównaniu z chorymi stosującymi gefitynib. Działania niepożądane spowodowane przyjmowaniem gefitynibu obejmowały wysypkę skórną, biegunkę i zaburzenia czynności wątroby.

Stosowanie gefitynibu w porównaniu z chemioterapią może poprawiać jakość życia chorych.

Jakość danych naukowych

Jakość danych naukowych dla porównania gefitynibu stosowanego w pierwszej i drugiej linii leczenia z chemioterapią obniżono do umiarkowanej w odniesieniu do oceny przeżycia całkowitego i przeżycia wolnego od progresji, ponieważ wyniki nie były dokładne i mogą nie odnosić się do wszystkich pacjentów z powodu włączenia populacji w wieku powyżej 70 lat. Jakość danych naukowych dla porównania toksyczności gefitynibu i chemioterapii była wysoka.