Pytanie badawcze

Czy urządzenia do treningu chodzenia wspomagane komputerowo i za pomocą robotów wpływają na poprawę chodzenia u osób po udarze mózgu?

Wprowadzenie

Wiele osób po udarze mózgu ma problemy z chodzeniem, a poprawa tej umiejętności jest jednym z głównych celów rehabilitacji. Zautomatyzowane urządzenia do treningu pomagają w ćwiczeniu chodzenia.

Okres wyszukiwań

Przegląd jest aktualny do sierpnia 2016 roku.

Charakterystyka badań

Do przeglądu włączyliśmy 36 badań obejmujących łącznie 1472 osoby powyżej 18 roku życia z ostrym, podostrym lub przewlekłym niedokrwiennym udarem mózgu lub udarem krwotocznym. Średni wiek uczestników we włączonych badaniach wynosił od 48 do 76 lat. Większość badań została przeprowadzona w warunkach szpitalnych.

Główne wyniki

Znaleźliśmy średniej jakości dane naukowe wskazujące, że trening chodu wspomagany elektromechanicznie połączony z fizjoterapią w porównaniu z samą fizjoterapią może poprawić powrót do samodzielnego chodzenia u osób po udarze mózgu.

Ustaliliśmy, że na każdych siedmiu pacjentów leczonych urządzeniami do treningu chodu wspomaganymi elektromechanicznie lub przy pomocy robota u jednej osoby można zapobiec niesamodzielności w poruszaniu się.

Wydaje się, że najwięcej korzyści z tego typu interwencji odnoszą w szczególności pacjenci w okresie pierwszych trzech miesięcy po udarze i osoby, które nie są w stanie chodzić. Pozostaje niejasne, czy rodzaj urządzenia ma jakieś znaczenie. W kolejnych badaniach powinno się odpowiedzieć na pytanie, jaka byłaby najbardziej efektywna częstotliwość lub długość treningu i jak długo utrzymują się korzyści. Ciągle pozostaje niejasne, w jaki sposób urządzenia takie powinny być używane w rutynowej rehabilitacji.

Jakość danych naukowych

Jakość danych dotyczących poprawy chodzenia po udarze przy użyciu zautomatyzowanych urządzeń do treningu chodu wspomaganych elektromechanicznie i robotem jest średnia. Jakość danych była niska w przypadku oceny szybkości chodzenia, bardzo niska dla oceny zdolności chodu i niska w przypadku zdarzeń niepożądanych oraz liczby osób przerywających leczenie.