پیامهای کلیدی
-
شواهد هنوز در حال توسعه هستند، و مطالعات آینده ممکن است نتیجهگیریهای ما را تغییر دهند.
-
ما مطمئن نیستیم که یک رویکرد جراحی (روش دسترسی به مفصل ران) در مقایسه با رویکرد دیگر، منجر به پیامدهای متفاوتی برای انجام کارهای روزانه، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، وضعیت تحرک یا عملکرد، مرگومیر یا درد، طی چهار ماه نخست پساز جراحی شود.
همیآرتروپلاستی مفصل ران چیست؟
همیآرتروپلاستی مفصل ران (hip hemiarthroplasty) یا تعویض قسمتی از مفصل ران، نوعی جراحی است که در آن گوی استخوان ران (فمور) با یک مفصل مصنوعی جایگزین شده و کاسه استخوان دستنخورده باقی میماند.
چرا این موضوع برای افراد مبتلا به شکستگیهای مفصل ران مهم است؟
شکستگی مفصل ران، بهویژه در افراد مسن، شایع است. آنها میتوانند بسیار دردناک بوده و راه رفتن یا زندگی مستقل را دشوار کنند. تعویض قسمتی از مفصل ران راهی برای تثبیت این شکستگیها، کاهش درد و بازگرداندن سریعتر افراد به حالت عادی است. روشهای مختلفی برای دسترسی به مفصل ران حین انجام جراحی (رویکردها) وجود دارند. هرکدام مزایا و معایب خاص خود را نشان میدهند.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
ما خواستیم بدانیم که رویکردهای مختلف جراحی برای انجام تعویض قسمتی از مفصل ران چه تاثیری بر فردی که در حال بهبودی از جراحی است، میتواند داشته باشد.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما به دنبال یافتن مطالعاتی بودیم که رویکردهای مختلف را برای تعویض قسمتی از مفصل ران مقایسه کردند. مطالعات میبایست افراد را بهصورت تصادفی (یا با استفاده از تاریخ تولد یا روشهای جایگزین) برای هر رویکرد انتخاب کرده و سپس روند بهبودی آنها را پساز جراحی پیگیری میکردند. مطالعات شامل بزرگسالان مبتلا به شکستگی مفصل ران بودند. نتایج مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده، و سطح اطمینان خود را نسبت به شواهد، بر اساس عواملی مانند روشهای انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبهبندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
تعداد 27 مطالعه را با 3369 نفر شناسایی کردیم. مطالعات در سراسر اروپا و آسیا انجام شدند. بزرگترین مطالعه شامل 843 نفر و کوچکترین آن شامل 29 نفر بودند. مطالعات از 40 روز تا پنج سال به طول انجامیدند.
رویکردهای قدامی در مقابل خلفی: ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت میان این دو رویکرد در میزان توانایی افراد در انجام کارهای روزانه، وضعیت عملکردی آنها، مرگومیر یا درد در سه ماه پساز جراحی وجود داشته باشد، اما در مورد نتایج بسیار نامطمئن هستیم. هیچ مطالعهای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را طی چهار ماه پساز جراحی بررسی نکرد.
رویکردهای قدامی در مقابل جانبی: ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت میان این دو رویکرد در میزان توانایی افراد در انجام کارهای روزانه، یا در وضعیت عملکردی یا درد آنها در سه ماه پساز جراحی وجود داشته باشد، اما در مورد نتایج بسیار نامطمئن هستیم. ما دریافتیم که رویکرد قدامی ممکن است وضعیت لنگیدن را سه ماه پساز جراحی اندکی کاهش دهد. هیچ مطالعهای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را طی چهار ماه پساز جراحی بررسی نکرد. ما از تاثیر مداخله بر مرگومیر طی چهار ماه پساز جراحی مطمئن نیستیم.
رویکردهای جانبی در مقابل خلفی: ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت میان این دو روش در میزان توانایی افراد در انجام کارهای روزانه، یا در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، وضعیت عملکردی یا درد در سه ماه پساز جراحی وجود داشته باشد، اما در مورد نتایج بسیار نامطمئن هستیم. همچنین ممکن است هیچ تفاوتی میان روشها در خطر مرگ بیمار ظرف سه ماه پساز جراحی وجود نداشته باشد.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
بهطور کلی، ما به سطح فعلی شواهد اطمینان پائین یا بسیار پائین داریم. دو عامل اصلی باعث کاهش اعتماد ما به شواهد شدند. نخست آنکه، تعداد افراد شرکتکننده در این مطالعات برای اطمینان از یافتههایشان کافی نبود، و نتایج در مطالعات مختلف بسیار متناقض بودند. دوم، حجم نمونه اندک مطالعات، توانایی تشخیص عوارض جانبی نادر اما از نظر بالینی مهم را محدود ساخت، که اغلب گزارش نشده یا بهطور کافی توصیف نشده بودند.
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا 1 نوامبر 2024 بهروز است. مطالعات بین سالهای 1981 و 2024 منتشر شدند.
مطالعه چکیده کامل
اهداف
ارزیابی تاثیرات رویکردهای مختلف جراحی برای همیآرتروپلاستی در درمان شکستگیهای مفصل ران.
روشهای جستوجو
در نوامبر 2024 به جستوجو در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و شش بانک اطلاعاتی دیگر پرداختیم. ما دو پایگاه ثبت کارآزمایی، نه مجموعه خلاصهمقالات کنفرانسها، فهرست منابع مطالعات واردشده و مرورهای سیستماتیک منتشرشده را در پنج سال گذشته نیز جستوجو کردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
برای افرادی که تحت جراحی همیآرتروپلاستی برای شکستگی داخل کپسولی مفصل ران قرار میگیرند، شواهد در مورد تاثیر رویکرد جراحی بر فعالیتهای روزمره زندگی و درد در عرض چهار ماه بسیار نامشخص است. شواهدی اندک یا هیچ شواهدی مبنی بر وجود تفاوت در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، وضعیت عملکردی، یا مرگومیر میان رویکردها وجود ندارد. در حال حاضر شواهد کافی برای تعیین اینکه رویکردهای قدامی، جانبی یا خلفی گزینه مناسبتری برای همیآرتروپلاستی شکستگی مفصل ران با توجه به این پیامدها هستند یا خیر، وجود ندارد.
انجام تحقیقات بیشتری برای بهبود سطح قطعیت شواهد مورد نیاز است، که مستلزم انجام کارآزماییهایی با قدرت بهتر، پایبندی به استانداردهای گزارشدهی، ثبت کارآزماییهای آیندهنگر، مشارکت جراحان باتجربه، و ارزیابی کورسازیشده پیامد برای کاهش سوگیری است. حصول اطمینان از گنجاندن مجموعه پیامد اصلی برای شکستگیهای مفصل ران و پیگیری حداقل چهار ماه در تمام RCTها همچنان ضروری است.
حمایت مالی
این مرور کاکرین، منبع حمایت مالی اختصاصی نداشت.
ثبت
شماره ثبت: Prospero CRD42024498914
نسخه قبلی در آدرس زیر موجود است: https://doi.org/10.1002/14651858.CD001707
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.