پیامهای کلیدی ارائه واکسیناسیون آنفلوآنزا برای افراد شاغل در مراکز مراقبتی، در مقایسه با افراد ساکن در مراکز مراقبتی که در آنها واکسیناسیون ارائه نمیشود، ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در تعداد ساکنان مبتلا به آنفلوآنزا یا بستری در بیمارستان به دلیل عفونت قفسه سینه، ایجاد کند.
اگرچه ما دریافتیم که انجام برنامههای واکسیناسیون برای کارکنان مراقبتهای سلامت منجر به کاهش مرگومیر به هر دلیلی در ساکنان خانههای سالمندان شد، نتوانستیم این نتایج را از نظر کاهش ابتلا به آنفلوآنزا یا عوارض ناشی از عفونتهای قفسه سینه توضیح دهیم.
آنفلوآنزا چیست؟
آنفلوآنزا یک بیماری تنفسی است. این بیماری توسط خانوادهای از ویروسها منتقل شده و میتواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. ساکنان مراکز مراقبتی طولانیمدت (long-term care institutions; LTCI) به دلیل ضعیفتر بودن سیستم ایمنی بدنشان نسبت به افرادی که در منزل خود زندگی میکنند، در معرض خطر ابتلا به آنفلوآنزا هستند. افرادی که در LTCIها کار میکنند، مانند پزشکان، پرستاران، دیگر متخصصان سلامت، نظافتچیها و باربرها، ممکن است در فصول شیوع آنفلوآنزا در معرض ابتلا به آنفلوآنزا قرار بگیرند. آنها اغلب وقتی به ویروسهای تنفسی مختلف آلوده میشوند، به کار خود ادامه میدهند. این امر احتمال سرایت ویروسها را به افراد تحت مراقبتشان افزایش میدهد. علائم و نشانههای آنفلوآنزا مشابه بسیاری از بیماریهای تنفسی دیگر است. بنابراین، برای اثبات ابتلای ساکنان LTCIها به آنفلوآنزا یا دیگر بیماریهای تنفسی از طریق تستهای آزمایشگاهی که بسیار دقیق هستند، بررسی تاثیرات واکسیناسیون آنفلوآنزا مهم است.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
ما خواستیم بدانیم که واکسیناسیون کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت در برابر آنفلوآنزا، خطر ابتلا به آنفلوآنزا و عوارض آن را در ساکنان مسنتر LTCIها، کاهش میدهد یا خیر.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما تحقیقات موجود را جمعبندی کردیم که استراتژیهای مختلف را برای کاهش آنفلوآنزا در LTCIها مقایسه کردند. ما به دنبال مطالعات پژوهشی بودیم که بهصورت تصادفی، مراکز مراقبتی مختلف را برای دعوت از کارکنان آنها جهت دریافت واکسن آنفلوآنزا در شروع فصل آنفلوآنزا یا عدم دریافت آن اختصاص دادند.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما چهار مطالعه را شناسایی کردیم که شامل دادههای 8468 نفر از ساکنان بودند. واکسن آنفلوآنزا بهصورت تصادفی به کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت از خانههای سالمندان در فرانسه و بریتانیا تزریق شد. این مطالعات اطلاعاتی را در مورد آنفلوآنزا، عفونتهای قفسه سینه، بستری شدن در بیمارستان به دلیل عفونت قفسه سینه، و مرگ افراد، ارائه دادند. ما نتوانستیم اطلاعاتی را در مورد عوارض جانبی در مطالعات شناسایی کنیم. میانگین سنی ساکنان خانه سالمندان بین 77 و 86 سال، و اکثریت آنها زن بودند (بین 70% و 77%).
ارائه واکسن آنفلوآنزا به کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت که از افراد 60 سال یا بالاتر در LTCIها مراقبت میکنند، ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر ابتلا به آنفلوآنزا داشته باشد. ما اطمینان کمی به تاثیرات برنامههای واکسیناسیون برای کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت بر تعداد ساکنان مبتلا به عفونتهای قفسه سینه یا تعداد ساکنان بستریشده در بیمارستان به دلیل عفونتهای قفسه سینه داریم. ما اعتماد بسیار کمی به شواهد مربوط به تعداد ساکنانی داریم که در اثر عفونتهای قفسه سینه فوت کردند. اگرچه تعداد ساکنینی که به هر دلیلی فوت کردند، پساز واکسیناسیون کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت کمتر بود، کاهشی از 9% به 6%، ما نتوانستیم این اثر را از نظر تغییرات در تعداد افراد مبتلا به آنفلوآنزا یا عوارض ناشی از عفونت قفسه سینه توضیح دهیم.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
ما عمدتا نگران نحوه پیگیری افراد، تاثیر آگاه بودن افراد در مطالعات از واکسینه شدنشان، استفاده از مداخلات در گروههای کنترل، و میزان پائین واکسیناسیون در مطالعات بودیم. در دو مطالعه، دادهها از همه افراد شرکتکننده قابل استفاده نبودند و این موضوع میزان اعتماد ما را به نتایج حاصل از آن مطالعات کاهش داد. این مرور اطلاعاتی را در مورد تاثیر دیگر مداخلاتی که همزمان با واکسیناسیون به کارکنان بخش مراقبتهای سلامت ارائه شدند، در اختیار ما قرار نداد (مثل شستن دستها، استفاده از ماسکهای صورت، تشخیص زودهنگام آزمایشگاهی آنفلوآنزا، قرنطینه، اجتناب از پذیرش موارد جدید، استفاده از آنتیویروسها، درخواست از کارکنانی که بیماری شبه-آنفلوانزا دارند برای سر کار نیامدن).
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا 22 آگوست 2024 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
یک مرور سیستماتیک اعلام کرده که 3% از کارکنان بزرگسالی که واکسن آنفلوانزا دریافت کرده و 5% کسانی که واکسن دریافت نکرده بودند، در هر فصل به آنفلوانزای اثبات شده در آزمایشگاه مبتلا شدهاند؛ در کارکنان بخش مراقبتهای سلامت (healthcare workers; HCWs) این میزان به این شکل است: به ترتیب 5% و 8%. از طرفی کارکنان بخش مراقبتهای سلامت میتوانند آنفلوانزا را به دیگر بیماران انتقال دهند.
اهداف
ارزیابی تاثیرات واکسیناسیون کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت در مراکز مراقبت طولانیمدت در برابر آنفلوآنزا بر پیامدها مرتبط با آنفلوآنزا در ساکنین 60 سال یا بالاتر.
روشهای جستوجو
ما تا 22 آگوست 2024 در پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (از طریق کتابخانه کاکرین)، MEDLINE (از طریق Ovid)، Embase (از طریق Elsevier)، Web of Science (Science Citation Index-Expanded و نمايهنامه استنادی مقالات کنفرانسها)، و دو پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و غیر-RCTهایی که در مورد واکسیناسیون کارکنان بخش مراقبتهای سلامت که از افراد 60 ساله و بالاتر در LTCIها مراقبت میکنند در برابر آنفلوانزا و شیوع آنفلوانزای اثبات شده در آزمایشگاه و عوارض آن (عفونت دستگاه تنفسی تحتانی یا بستری در بیمارستان یا مرگومیر به علت عفونت دستگاه تنفسی تحتانی) در افراد 60 ساله یا بالاتر مورد بررسی قرار گرفتند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم استخراج دادهها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) مطالعات را انجام دادند. تاثیرات بر پیامدهای دو-حالتی به صورت تفاوتهای خطر (RDs) با 95% فواصل اطمینان (CIs) اندازهگیری شد. ما کیفیت شواهد را با درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
چهار RCT خوشهای و یک مطالعه کوهورت (همگروهی) (12,742 = n) را در مورد واکسیناسیون آنفلوانزا برای HCWهایی که از افراد 60 ≥ در LTCIها مراقبت میکردند، شناسایی کردیم. چهار RCT خوشهای (5896 مقیم) دادههای مربوط به پیامد را که برای اهداف مرورمان مورد نیاز بود، ارائه میکردند. مطالعات از نظر جمعیت مطالعه، مداخله صورت گرفته و معیارهای پیامد قابل مقایسه بودند. در مطالعات گزارشی از حوادث جانبی ارائه نشده بود. منابع اصلی سوگیری در این مطالعات به ریزش نمونه (attrition)، عدم کورسازی، آلودگی گروه کنترل و نرخ پائین پوشش واکسیناسیون در بازوهای مداخله مربوط بود که باعث پائین آمدن کیفیت شواهد برای همه پیامدها به علت خطر سوگیری زیاد شده بود.
واکسیناسیون آنفلوانزا در HCWهای شاغل در خانههای مراقبت طولانی-مدت، ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر بروز آنفلوانزای اثبات شده در آزمایشگاه، نسبت به کسانی که واکسینه نشدهاند، داشته باشد (RD: 0؛ (95% CI؛ 0.03- تا 0.03)، دو مطالعه با 752 شرکتکننده، شواهد با کیفیت پائین). واکسیناسیون HCW احتمالا باعث کاهش عفونت دستگاه تنفسی تحتانی در افراد مقیم از 6% به 4% شد (RD: -0.02؛ (95% CI؛ 0.04- تا 0.01)، یک مطالعه با 3400 نفر؛ شواهد با کیفیت متوسط). برنامههای واکسیناسیون HCW ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر تعداد کسانی که به خاطر مشکلات تنفسی بستری شدند، داشته باشد (RD: 0؛ (95% CI؛ 0.02- تا 0.02)، یک مطالعه با 1059 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین). ما تصمیم گرفتیم که دادههای مربوط به مرگومیرهای ناشی از عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (دو مطالعه با 4459 نفر) یا مرگومیر به هر علتی (چهار مطالعه با 8468 نفر) را دخالت ندهیم. جهت و اندازه تفاوت خطر بین مطالعات متفاوت بود. به دلیل شواهد با کیفیت بسیار پائین، ما نسبت به تاثیر واکسیناسیون براین پیامدها نامطمئن هستیم. تجزیهوتحلیلهای تعدیل شده که در طراحیهای خوشهای به کار برده میشود، اساسا تفاوتی را با تجزیهوتحلیل تجمعی از دادههای تعدیل نشده نشان نداد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
تاثیرات واکسیناسیون HCWها بر پیامدهای خاص آنفلوآنزا در ساکنان مسنتر LTCIها نامشخص است. کاهش مورتالیتی به هر علتی را در افراد نمیتوان با تغییرات در پیامدهای خاص آنفلوآنزا توضیح داد. این مرور، اطلاعاتی را در مورد مداخلات همزمان با واکسیناسیون HCWها پیدا نکرد: شستن دستها، استفاده از ماسک صورت، تشخیص زودهنگام آنفلوآنزا با تائید آزمایشگاهی، قرنطینه، اجتناب از بستری شدن در بیمارستان، تجویز داروهای ضدویروسی و درخواست از HCWهای مبتلا به آنفلوآنزا یا بیماری شبه-آنفلوآنزا برای عدم حضور در محل کار. برای اطمینان بیشتر در مورد شواهد مربوط به واکسیناسیون HCWها در پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا در ساکنان 60 سال یا بالاتر در LTCIها، انجام مطالعات بهتری مورد نیاز است. برای بررسی بیشتر این مداخلات به صورت ترکیبی، باید مطالعات بیشتری انجام شوند.
حمایت مالی
این مرور هیچ بودجه اختصاصی را دریافت نکرد. نسخههای قبلی این مرور با کمکهای مالی موسسه ملی تحقیقات سلامت (National Institute of Health Research) (بریتانیا) و شورای ملی تحقیقات سلامت و پزشکی (National Health and Medical Research Council) (استرالیا) انجام شدند.
ثبت
پروتکل (2005): 10.1002/14651858.CD005187.pub
مرور اولیه (2006): 10.1002/14651858.CD005187.pub2
بهروزرسانی (2010): 10.1002/14651858.CD005187.pub3
بهروزرسانی (2013): 10.1002/14651858.CD005187.pub4
بهروزرسانی (2016): 10.1002/14651858.CD005187.pub5
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
