پیشینه
آسم یک بیماری مزمن (مداوم) التهابی ریه‌هاست که می‌تواند با انسداد جریان هوا (ایست) باعث مشکل در تنفس شود. شیوع بالای جهانی، آسم را به یک مشکل سلامت عمومی به دلیل هزینه‌های خدمات مراقبت سلامت بالای ناشی از بستری شدن در بیمارستان و داروها تبدیل کرده است. علاوه بر این، شایع‌ترین بیماری مزمن در دوران کودکی نیز است. تمرینات تنفسی یک درمان غیر-دارویی است که به طور معمول در درمان افراد مبتلا به آسم استفاده می‌شود. هدف تمرینات تنفسی کنترل نشانه‌های هیپرونتیلاسیون (overbreathing) آسم است و می‌تواند شامل روش Papworth، روش تنفس Buteyko، یوگا یا هر روش مشابه دیگر متمرکز بر تغییر الگوی تنفس باشد.
سوال مطالعه مروری
ما می‌خواستیم به شواهد تاثیرات تمرینات تنفسی در کودکان مبتلا به آسم نگاهی بیاندازیم.
نتایج کلیدی
سه مطالعه شامل 112 کودک مبتلا به آسم خفیف تا شدید یافتیم. تمام مطالعات شامل مقایسه تمرینات تنفسی به عنوان بخشی از یک درمان پیچیده‌تر (تمرینات عضلات تنفسی، تمرینات آرامش‌بخشی، تمرینات استقامتی، تمرینات حرکات ریتمیک، ارتعاشات، پرکاشن (percussion)، تکنیک بازدم پرفشار) در برابر شیوه کنترل بود. حجم نمونه مطالعات انجام شده بین 28 تا 60 کودک متفاوت بود. نمونه‌ها از بیماران بستری و سرپایی گرفته شده بودند. گروه کنترل درمان‌های مختلف دریافت کرده بودند: درمان یک گروه دارونما (placebo) (ظاهری)، دیگری برنامه آموزشی و قرار ملاقات با پزشک، و گروه دیگر هم توصیف نشده بود. هیچ کدام از پیامدهای اولیه (معیارهای کیفیت زندگی، نشانه‌های آسم و عوارض جانبی درمان) را که به عنوان مقایسه‌ای بین گروه درمان و کنترل گزارش شده باشد، نیافتیم.
کیفیت شواهد
مطالعات وارد شده به طور کلی شامل تعداد کمی شرکت‌کننده و جلسات تمرینی بودند. هیچ مطالعه‌ای تمرینات تنفسی را به تنهایی در برابر یک شیوه کنترل مقایسه نکرده بود. در عوض، تمرینات تنفسی بخشی از یک بسته درمانی بوده و با یک شیوه کنترل مقایسه شده بودند. روش‌های مورد استفاده برای انجام مطالعات آنگونه که ما می‌خواستیم گزارش نشده بودند و به همین دلیل کیفیت کارآزمایی‌ها نامشخص بودند. به طور کلی، مطالعات وارد شده را در معرض خطر نامشخص سوگیری و کیفیت شواهد وارد شده در مرور را در سطح پائین ارزیابی کردیم.
نتیجه‌گیری
ما نمی‌توانیم در مورد استفاده از تمرینات تنفسی برای کودکان مبتلا به آسم در مطالعات بالینی نتیجه‌گیری قابل اعتمادی داشته باشیم.
ما نمی‌توانیم در مورد استفاده از تمرینات تنفسی برای کودکان مبتلا به آسم در مطالعات بالینی نتیجه‌گیری قابل اعتمادی داشته باشیم. تمرینات تنفسی بخشی از یک بسته جامع‌تر مراقبت بود، و نمی‌تواند به خودی خود ارزیابی شود. علاوه بر این، تفاوت روش‌شناسی میان سه مطالعه کوچک وارد شده و گزارش‌دهی ضعیف از جنبه‌های روش‌شناسی و نتایج در اغلب مطالعات وارد شده وجود داشت.
آسم شایع‌ترین بیماری مزمن دوران کودکی است. تکنیک‌های تمرین تنفسی به طور گسترده توسط پژوهشگران و متخصصان، به منظور یافتن درمان‌های تکمیلی برای درمان آسم استفاده شده است.
بررسی تاثیر تمرینات تنفسی در کودکان مبتلا به آسم.
برای یافتن کارآزمایی‌ها، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ PsycINFO؛ CINAHL؛ AMED را جست‌وجو کردیم، مجلات و چکیده مقالات نشست‌های مربوط به بیماری‌های تنفسی را به صورت دستی جست‌وجو کردیم. هم‌چنین با پایگاه‌های ثبت کارآزمایی و فهرست منابع مقالات وارد شده مشورت کردیم.
جست‌وجوی منابع علمی تا سپتامبر 2015 بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را در این مرور گنجاندیم که در مورد تکنیک‌های تمرین تنفس به تنهایی، در برابر گروه کنترل یا تکنیک‌های تمرین تنفس به عنوان بخشی از یک مداخله پیچیده‌تر در برابر گروه کنترل در کودکان مبتلا به آسم انجام شده بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به ارزیابی کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها پرداختند. پیامدهای اولیه شامل کیفیت زندگی، نشانه‌های آسم و عوارض جانبی جدی بودند. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از: کاهش استفاده از داروها، تعداد تشدیدهای حاد، معیارهای فیزیولوژیک (عملکرد ریه (به خصوص جریان هوای کم) و ظرفیت حیاتی)، روزهای غیبت از مدرسه و عوارض جانبی.
این مرور شامل سه مطالعه با حضور 112 شرکت‌کننده بود. تمام مطالعات وارد شده شامل مقایسه تمرینات تنفسی به عنوان بخشی از یک مداخله پیچیده‌تر در برابر گروه کنترل بودند. هیچ کارآزمایی تمرینات تنفسی به تنهایی را با شیوه کنترل مقایسه نکرده بود. شدت آسم شرکت‌کنندگان در مطالعات وارد شده، متفاوت بود. مطالعات، پیامدهایی را مانند کیفیت زندگی، نشانه‌های آسم، کاهش استفاده از دارو، تعداد تشدیدهای حاد و عملکرد ریه اندازه‌گیری کرده بودند. تکنیک‌های تمرین تنفسی استفاده شده توسط مطالعات وارد شده، شامل تنفس جانبی دنده‌ای، تنفس دیافراگمی، الگوهای دمی و لب‌غنچه‌ای بودند. یک مطالعه گنجانده شده در مرور نوع تکنیک تنفسی مورد استفاده را مشخص نکرده بود. گروه کنترل مداخلات مختلفی را دریافت کرده بودند: یک گروه درمان دارونما (placebo)، یک گروه برنامه آموزشی و ویزیت دکتر دریافت کرده بود، و در گروه دیگر شیوه کنترل توصیف نشده بود. هیچ گزارشی در مورد مقایسه بین گروهی برای پیامدهای اولیه وجود نداشت. مطالعات وارد شده را دارای خطر نامشخص سوگیری (bias) ارزیابی کردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.