تحویل شیفت پرستاری چیست؟
تحویل شیفت پرستاری، زمانی اتفاق می‌افتد که یک پرستار مسوولیت مراقبت از بیمار را به پرستار دیگری واگذار می‌کند، مثلا در پایان یک شیفت پرستاری. به‌طور متوسط، تحویل پرستاری سه بار در روز برای هر بیمار انجام می‌شود.
چه سبک‌هایی از تحویل شیفت پرستاری وجود دارند؟
در عملکرد روزانه، تحویل شیفت به روش‌های مختلفی انجام می‌شود، برخی از طریق صحبت پرستاران با یکدیگر (تحویل کلامی) صورت می‌گیرد. برخی دیگر، از طریق خواندن یادداشت‌های پزشکی بیمار توسط پرستار صورت می‌گیرد یا از طریق ترکیبی از خواندن و صحبت با یکدیگر. در برخی موارد این کار در کنار بالین بیمار انجام می‌شود تا در صورت تمایل، بیمار بتواند مشارکت کند.
چرا سبک تحویل شیفت پرستاری نیاز به بررسی دارد؟
در زمان تحویل مسوولیت مراقبت بیمار از یک پرستار به پرستار دیگر، اگر همه اطلاعات پزشکی مهم، به‌طور کامل و موثر منتقل و به اشتراک گذاشته نشوند، احتمال بروز خطا وجود دارد. عدم ارائه - یا عدم درک - اطلاعات ممکن است منجر به تاخیر در درمان یا تشخیص بیمار، درمان نامناسب یا عدم ارائه مراقبت مناسب شود. در نتیجه، تحویل دقیق اطلاعات بالینی برای اطمینان از تداوم مراقبت و ایمنی بیماران، ضروری است.
هدف و یافته‌های اصلی این مرور
این مرور تلاش کرد تا دریابد که کدام سبک تحویل شیفت پرستاری بهتر عمل می‌کند.
در مارچ 2013، نویسندگان مرور، جست‌وجوی گسترده‌ای را برای یافتن مطالعات مرتبط مناسب (مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل شده) ترتیب دادند که به مقایسه سبک‌های مختلف تحویل شیفت پرستاری پرداختند. با این حال، آن‌ها قادر به شناسایی هیچ مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای نبودند که این سوال را بررسی کند، و بنابراین نتوانستند نتیجه‌گیری انجام دهند. انجام پژوهش‌های بیشتری در این حوزه به‌طور فوری مورد نیاز است.
هیچ شواهدی برای حمایت از نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی سبک‌های تحویل شیفت پرستاری برای اطمینان از تداوم اطلاعات در بیماران بستری در بیمارستان وجود نداشت، زیرا هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که معیارهای روش‌شناختی این مرور را داشته باشند. در نتیجه، عدم-قطعیت در مورد تاثیرگذارترین روش باقی می‌ماند. تلاش‌های پژوهشی باید بر تقویت شواهد در مورد اثربخشی سبک‌های تحویل شیفت پرستاری بیمار با استفاده از مطالعات دقیق و طراحی مناسب متمرکز باشد. با توجه به دانش فعلی، اصول راهنمای زیر را می‌توان در طراحی مجدد فرآیند تحویل شیفت پرستاری به کار برد: ارتباط چهره-به-چهره، اسناد ساختار-یافته، مشارکت بیمار و استفاده از فناوری IT برای پشتیبانی از این فرآیند.
تحویل دقیق اطلاعات بالینی برای تداوم و بی‌خطری (safety) مراقبت، از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر اطلاعات بالینی مرتبط به‌طور دقیق و به موقع به اشتراک گذاشته نشوند، ممکن است منجر به بروز عوارض جانبی، تاخیر در درمان و تشخیص، درمان نامناسب و حذف مراقبت شود. در طول دهه گذشته، درخواست مداخلات برای بهبود تحویل شیفت‌های مراقبت از بیمار افزایش یافته است. هدف از این مداخلات، کاهش خطر خطاهای ارتباطی، سوء‌تفاهم و حذف اطلاعات حیاتی بیماران است.
تعیین اثربخشی مداخلات طراحی‌شده برای بهبود تحویل شیفت مراقبت پرستاری در بیمارستان، به ویژه:
شناسایی اینکه کدام سبک(های) تحویل شیفت پرستاری، با بهبود پیامدها در بیماران بستری در بیمارستان و کدام سبک(های) تحویل شیفت پرستاری با بهبود فرآیند پیامدهای پرستاری مرتبط است.
بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر را برای یافتن مطالعات اولیه جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه EPOC کاکرین (تا 19 سپتامبر2012)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (تا 1 مارچ 2013)؛ MEDLINE (1950 تا 1 مارچ 2013) OvidSP؛ EMBASE (1947 تا 1 مارچ 2013) OvidSP؛ CINAHL (Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature) (1980 تا 1 مارچ 2013)؛ EbscoHost and ISI Web of Knowledge (Science Citation Index and Social Sciences Citation Index) (تا 9جولای 2012). بانک اطلاعاتی خلاصه مرورها (Database of Abstracts of Reviews; DARE) را برای مرورهای مرتبط جست‌وجو کردیم. فهرست منابع مطالعات وارد شده و مرورهای مرتبط را نیز جست‌وجو کردیم. هم‌چنین پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت http://www.who.int/ictrp/en و Current Controlled Trials www.controlled-trials.com/mrct را جست‌وجو کرده و جست‌وجویی را در وب‌سایت‌های منابع علمی خاکستری انجام دادیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs یا cluster-RCTs) که هر سبک تحویل شیفت پرستاری را میان پرستاران در سیستم بیمارستانی با هدف پیشگیری از بروز عوارض جانبی یا بهینه‌سازی انتقال دقیق اطلاعات ضروری مورد نیاز برای تداوم مراقبت، یا هر دو، ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند.
جست‌وجوی انجام شده در منابع به شناسایی 2178 مورد استناد (citation) انجامید، که از میان آن‌ها 28 مورد به‌طور بالقوه با موضوع مورد نظر این مطالعه مرتبط بودند. پس از مرور مستقل متن کامل این مطالعات، هیچ مطالعه واجد شرایطی برای گنجاندن در این مرور شناسایی نشد، زیرا هیچ‌یک دارای طراحی مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل شده نبودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.