پیشینه
آسیب بلانت تروماتیک آئورت توراسیک (blunt traumatic thoracic aortic injury; BTAI) به علت تصادف با وسایل نقلیه و ضربه به قفسه سینه ایجاد می‌شود و ترومای بلانت توراسیک یک اورژانس جراحی با نرخ مرگ‌ومیر بالا است. اکثر بیماران آنقدر زنده نمی‌مانند تا به بیمارستان منتقل شوند. دو روش اصلی درمانی برای BTAI عبارتند از جراحی باز و ترمیم اندوواسکولار توراسیک (thoracic endovascular; TEVAR).
ویژگی‌های مطالعه و نتایج کلیدی
مروری را در منابع علمی (تا 20 آگوست 2018) انجام دادیم تا مشخص شود استفاده از TEVAR در مقابل ترمیم باز ارتباطی با کاهش مرگ‌ومیر و بیماری در اثر این وضعیت دارد یا خیر. هیچ کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را برای این موضوع شناسایی نکردیم.
کیفیت شواهد
هیچ مطالعه‌ای را در ارتباط با موضوع مورد نظرمان پیدا نکردیم؛ بنابراین قادر به ارزیابی کیفیت شواهد نیستیم.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را برای این موضوع شناسایی نکردیم. عمدتا به دلیل ماهیت طبیعی BTAL، که اغلب در ترکیب با دیگر صدمات تهدید کننده زندگی دیده می‌شود، همچنین نیاز به مداخله فوری و مشکلات بالقوه برای اخذ رضایت، انجام یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده برای مشخص کردن مدیریت بهینه آن کاری بسیار چالش‌برانگیز برای تکمیل آن خواهد بود. علی‌رغم فقدان شواهد حاصل از RCT، و فقط بر اساس متاآنالیزهای مطالعات کوهورت و سری‌های بالینی بزرگ، پزشکان در حال پیشرفت به سوی استفاده از درمان اندوواسکولار BTAI هستند.
هیچ RCTای را پیدا نکردیم تا مشخص شود استفاده از TEVAR در مقایسه با ترمیم باز مرسوم برای درمان BTAI با کاهش مرگ‌ومیر و موربیدیتی همراه است یا خیر. از این رو، نمی‌توانیم شواهدی را برای هدایت انتخاب گزینه درمانی در این وضعیت تهدید کننده زندگی ارائه کنیم. به دلیل ماهیت طبیعی این وضعیت، انجام یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده برای روشن شدن مدیریت بهینه BTAI بسیار دشوار خواهد بود. علی‌رغم فقدان شواهد حاصل از RCT، و فقط بر اساس متاآنالیزهای مطالعات کوهورت و سری‌های بالینی بزرگ، پزشکان در حال پیشرفت به سوی استفاده از درمان اندوواسکولار BTAI هستند.
آسیب بلانت تروماتیک آئورت توراسیک (blunt traumatic thoracic aortic injury; BTAI) یک اورژانس جراحی تهدید کننده زندگی است که در سال بیش از 8000 مورد مرگ‌ومیر در اثر آن رخ می‌دهد، و اغلب ناشی از صدمه در اثر شتاب/کاهش سریع سرعت پایدار با وسایل نقلیه موتوری و/یا با آسیب بلانت توراسیک است. بروز BTAI به دنبال آسیب اولیه با مرگ‌ومیر بالایی پیش از رسیدن به بیمارستان همراه است، به‌طوری که فقط 10% تا 15% از بیماران به اندازه منتقل شدن به بیمارستان زنده می‌مانند. ترمیم جراحی باز (open surgical repair) به عنوان گزینه درمان استاندارد برای BTAI از سال 1959 به‌طور موفقیت‌آمیزی معرفی شده است. با وجود این، با پیشرفت‌های تکنولوژی، ترمیم اندوواسکولار توراسیک (thoracic endovascular; TEVAR) یک گزینه جایگزین درمانی را برای BTAI پیشنهاد می‌دهد. EVAR یک روش جراحی کمتر تهاجمی برای مدیریت این گروه از بیماران بدحال است؛ بسیاری از گزارش‌ها پیامدهای اولیه مطلوبی را برای آن توصیف کرده‌اند.
ترمیم اندوواسکولار توراسیک ممکن است بهتر از ترمیم باز برای درمان BTAI به نظر برسد. با این وجود، نتایج بلند-مدت و اثربخشی آن ناشناخته است. هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) شواهدی را برای حمایت از برتری رویکرد اندوواسکولار در مقابل ترمیم باز در درمان BTAI ارائه نکرده است. هدف این مرور بررسی این موضوع است. این مطالعه به‌روزرسانی مروری است که نخستین‌بار در سال 2015 منتشر شد.
تعیین اینکه استفاده از ترمیم اندوواسکولار توراسیک (TEVAR) در مقایسه با عمل جراحی مرسوم باز برای درمان آسیب بلانت تروماتیک آئورت توراسیک (BTAI) با کاهش مرگ‌ومیر (mortality) و موربیدیتی (morbidity) ارتباط دارد یا خیر.
متخصص اطلاعات عروقی کاکرین در پایگاه ثبت تخصصی عروق کاکرین، بانک‌های اطلاعاتی CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL؛ و AMED و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی ClinicalTrials.gov تا 20 آگوست 2018 جست‌وجو کرد.
تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) منتشر شده و منتشر نشده‌ای را در نظر گرفتیم که TEVAR را با جراحی باز برای BTAI مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم تمام RCTهای شناسایی شده را توسط متخصصین اطلاعات عروق کاکرین مرور کردند.
ما هیچ RCTای را پیدا نکردیم که معیارهای ورود را برای این مرور داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.