ما 29 مطالعه را در این مرور وارد کردیم (19 کارآزمایی تصادفی‌سازی شده، 1 مطالعه کنترل شده قبل و بعد و 9 مطالعه سری زمانی منقطع). بیش‌تر مطالعات (20 مطالعه) در کشورهای با سطح درآمد بالا صورت گرفتند و هیچ مطالعه‌ای در کشورهای کم‌درآمد انجام نشد. این مطالعات جمعیت مخلوطی را از زنان باردار به کار گرفتند، از جمله زنان نولی‌پار (نخست‌زا)، زنان مولتی‌پار (چندزا)، زنان با ترس از زایمان، زنان دارای سطح بالایی از اضطراب و زنان دارای سابقه زایمان سزارین.

به‌طور کلی، ما شواهدی را با قطعیت پائین، متوسط یا بالا پیدا کردیم که نشان دادند مداخلات زیر تاثیر مثبتی بر حداقل یک معیار پیامد اولیه دارد و شواهدی را با قطعیت متوسط یا بالا در مورد عوارض جانبی نیافتیم.

مداخلات هدفمند مربوط به زنان یا خانواده‌ها

کارگاه‌های آموزشی زایمان فقط برای مادران، به تنهایی ممکن است زایمان سزارین را کاهش دهد (خطر نسبی (RR): 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33 تا 0.89) و ممکن است زایمان خودبه‌خودی از راه واژن را افزایش دهد (RR: 2.25؛ 95% CI؛ 1.16 تا 4.36). کارگاه آموزشی زایمان برای زوج‌ها ممکن است زایمان سزارین را کاهش دهد (RR: 0.59؛ 95% CI؛ 0.37 تا 0.94) و تولد خودبه‌خودی از راه واژن را افزایش دهد (RR: 2.13؛ 95% CI؛ 1.09 تا 4.16). برای پیامدهای بالا، ما این یک مطالعه را با 60 شرکت‌کننده دارای شواهد با قطعیت پائین قضاوت کردیم.

برنامه‌های آموزشی آرام‌سازی تحت رهبری پرستار (RR: 0.22؛ 95% CI؛ 0.11 تا 0.43؛ 104 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین) و برنامه‌های پیشگیری روانی‌اجتماعی مبتنی بر زوج‌ها (RR: 0.53؛ 95% CI؛ 0.32 تا 0.90؛ 147 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین) ممکن است زایمان سزارین را کاهش دهند. آموزش روانی ممکن است زایمان خودبه‌خودی از راه واژن را افزایش دهد (RR: 1.33؛ 95% CI؛ 1.11 تا 1.61؛ 371 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). گروه کنترل، مراقبت‌های معمول زایمان را در تمام مطالعات دریافت کردند.

داده‌های کافی در مورد تاثیر چهار مداخله بر مرگ‌ومیر یا موربیدیتی مادران و نوزادان وجود نداشت.

مداخلات هدفمند مربوط به متخصصان مراقبت سلامت

اجرای دستورالعمل‌های کار بالینی همراه با دومین نظر اجباری برای اندیکاسیون زایمان سزارین، خطر کلی زایمان سزارین را اندکی کاهش می‌دهد (تفاوت میانگین در تغییر نرخ: 1.9-%؛ 95% CI؛ 3.8- تا 0.1-؛ 149,223 شرکت‌کننده). اجرای دستورالعمل‌های کار بالینی همراه با رسیدگی و بازخورد نیز خطر زایمان سزارین را اندکی کاهش می‌دهد (تفاوت خطر (RD): 1.8-%؛ 95% CI؛ 3.8- تا 0.2-؛ 105,351 شرکت‌کننده). آموزش پزشکان توسط راهنمای فکری محلی (ماما - متخصص زنان و زایمان) خطر زایمان سزارین انتخابی را به 53.7% از 66.8% کاهش داد (آموزش رهبری فکری: %53.7؛ 95% CI؛ 46.5 تا 61.0%؛ کنترل: %66.8؛ 95% CI؛ 61.7 تا 72.0%؛ 2496 شرکت‌کننده). متخصصان مراقبت سلامت در گروه‌های کنترل در این مطالعات مراقبت معمول دریافت کردند. تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مرگ‌ومیر و موربیدیتی مادران و نوزادان بین گروه‌های مطالعه وجود داشت. قطعیت شواهد را بالا قضاوت کردیم.

مداخلات هدفمند مربوط به سازمان‌ها یا تسهیلات مراقبت سلامت

مراقبت مشارکتی انجام زایمان توسط ماما (که در آن متخصص زنان و زایمان، 24 ساعت در روز، عمل زایمان را در منزل، بدون دخالت وظایف بالینی فراهم می‌کند)، در برابر یک مدل مراقبت خصوصی، می‌تواند نرخ سزارین اولیه را کاهش دهد. در یک مطالعه سری زمانی منقطع، نرخ زایمان سزارین تا 7% در سال پس از مداخله و پس از آن تا 1.7% در سال کاهش یافت (1722 شرکت‌کننده)؛ نرخ زایمان از راه واژن پس از زایمان سزارین از 13.3% پیش از مداخله به 22.4% پس از مداخله افزایش یافت (684 شرکت‌کننده). مرگ‌ومیر مادران و نوزادان گزارش نشد. قطعیت شواهد را پائین قضاوت کردیم.

مداخلات زیر را مورد مطالعه قرار دادیم و آنها تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نرخ زایمان سزارین ایجاد کردند یا تاثیرات نامطمئنی داشتند.

شواهد با قطعیت متوسط تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در نرخ زایمان سزارین بین مراقبت معمول و: برنامه‌های آموزشی پیش از تولد برای زایمان فیزیولوژیک؛ آموزش پیش از تولد در زمینه آمادگی زایمان طبیعی با آموزش تکنیک‌های تنفس و آرام سازی؛ کمک‌کننده‌های تصمیم‌گیری مبتنی بر کامپیوتر؛ برنامه‌های آموزشی و حمایتی پره‌ناتال فردی شده (در برابر اطلاعات نوشتاری به صورت جزوه) نشان می‌دهند.

شواهد با قطعیت پائین تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در نرخ زایمان سزارین بین مراقبت معمول و: تمرینات آموزشی عضلات کف لگن با پیگیری تلفنی (در برابر آموزش عضلات کف لگن بدون پیگیری تلفنی)؛ گروه‌درمانی شدید (درمان شناختی رفتاری و روان‌درمانی زایمان)؛ آموزش پرستاران سلامت عمومی ‌در کلاس‌های زایمان؛ نقش بازی (در برابر آموزش استاندارد با استفاده از سخنرانی)؛ کمک‌کننده‌های‌ تصمیم‌گیری تعاملی (در برابر بروشورهای آموزشی)؛ مدل کارورزان (لیبریست‌های) مراقبت‌های زایمان (در برابر مدل سنتی مراقبت‌های زایمان) نشان می‌دهند.

از آن‌جایی که قطعیت شواهد بسیار پائین است، ما در مورد تاثیر سایر مداخلات شناسایی شده بر نرخ زایمان سزارین بسیار نامطمئن هستیم.