هفت کارآزمایی با مجموع 590 نوزاد پره‌ترم شناسایی شدند. اغلب شرکت‌کنندگان نوزادان نارس پایدار از نظر بالینی با وزن هنگام تولد کم‌تر از 1850 گرم بودند. تعداد کمی از شرکت‌کنندگان به‌شدت نارس، با وزن بسیار پائین هنگام تولد یا دارای محدودیت رشد در زمان تولد بودند. کارآزمایی‌ها بیش از 30 سال قبل انجام شدند، از صنعت تولید فرمولا بودجه گرفتند، و با حجم نمونه کوچک همراه با ضعف‌های روش‌شناختی (از جمله فقدان کورسازی) بودند که سوگیری (bias) می‌تواند برآوردها را تحت تاثیر قرار دهد. متاآنالیز پارامترهای رشد درون بیمارستانی به‌وسیله ناهمگونی آماری محدود شدند. هیچ شواهدی از تاثیر بر زمان سپری شده تا بازیابی وزن هنگام تولد وجود نداشت (MD؛ 1.48- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.73- تا 1.77) و شواهدی با قطعیت پائین نشان می‌دهد که تغذیه با فرمولای غنی‌شده با مواد مغذی، نرخ‌های درون بیمارستانی افزایش وزن (MD؛ 2.43 گرم/کیلو‌گرم/روز؛ 95% CI؛ 1.60 تا 3.26) و رشد دور سر (MD؛ 1.04 میلی‌متر/هفته؛ 95% CI؛ 0.18 تا 1.89) را بالا می‌برد. متاآنالیز، بیانگر تاثیر بر متوسط نرخ افزایش قد (MD؛ 0.22 میلی‌متر/هفته؛ 95% CI؛ 0.70- تا 1.13) نبود. داده‌های کم‌تری برای ارزیابی پیامدهای رشد و تکامل پس از دوره نوزادی در دسترس هستند و آن‌ها اثرات سازگاری را از تغذیه با فرمولای غنی‌شده با مواد مغذی نشان نمی‌دهند. اطلاعات حاصل از دو کارآزمایی حاکی از تاثیر بر نمرات شاخص تکامل روانی بیلی (Bayley Mental Developmental Index) طی 18 ماه بعد از زایمان نیست (MD: 2.87؛ 95% CI؛ 1.38- تا 7.12؛ شواهد با قطعیت متوسط). نوزادانی که فرمولای غنی‌شده با مواد مغذی دریافت کرده بودند، نمرات شاخص رشد روانی بیلی بالاتری طی 18 ماه بعد از زایمان داشتند (MD: 6.56؛ 95% CI؛ 2.87 تا 10.26؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ اما هیچ شواهدی نمایانگر تاثیر بر فلج مغزی نبود (RR معمول: 0.79؛ 95% CI؛ 0.30 تا 2.07؛ 2 مطالعه؛ 377 نوزاد). داده‌های موجود بیانگر هیچ مزایا یا مضرات دیگری نیستند و شواهدی را با قطعیت پائین درباره اثر تغذیه با فرمولای غنی‌شده با مواد مغذی بر خطر انتروکولیت نکروزان در نوزادان پره‌ترم فراهم کردند (RR معمول: 0.72؛ 95% CI؛ 0.41 تا 1.25؛ 3 مطالعه؛ 489 نوزاد).