در مراکز مراقبت از نوزادان و واحدهای مراقبت ویژه نوزادان، با هدف پیشگیری از گسترش عفونت، اغلب کارکنان و ملاقاتکنندگان ملزم به پوشیدن اوورگان‌ها هستند. همچنین تصور می‌شود که پوشیدن اوورگان، به افراد یادآوری می‌کند تا دست‌های خود را بشویند، که این خود اهمیت ثابت‌شده‌ای در پیشگیری از گسترش عفونت دارد. مروری بر متون علمی پزشکی، هشت کارآزمایی بالینی انجام شده را از پوشیدن گان در این محیط‌ها شناسایی کرد، که شامل 3811 نوزاد بودند. نرخ عفونت، نرخ مرگ‌ومیر، یا طول مدت بستری نوزادان به‌طور قابل‌توجهی تحت تاثیر پوشیدن گان‌ها قرار نداشتند. فقط دو مورد از کارآزمایی‌ها با کیفیت خوب در نظر گرفته شدند، و تفاوت‌هایی میان کارآزمایی‌ها در مورد سیاست‌های پوشیدن گان وجود داشت. پوشیدن گان، نرخ شست‌و‌شوی دست‌ها را افزایش نداد. هیچ شواهدی برای حمایت از پوشیدن گان توسط کارکنان، برای پیشگیری از گسترش عفونت وجود ندارد. بر اساس این مطالعات، پوشیدن گان ممکن است یک سیاست مقرون‌به‌صرفه نباشد.
هیچ شواهدی از این مرور سیستماتیک و متاآنالیز وجود ندارد که نشان دهد اوورگان‌ها در محدود کردن مرگ‌ومیر، عفونت یا کلونیزاسیون باکتریایی در نوزادان تحت مراقبت در مراکز مراقبت نوزادان تاثیرگذار است.
روپوش‌های بلند (اوورگان‌ها (overgowns))، به‌طور گسترده‌ای در مراکز مراقبت از نوزادان و واحدهای مراقبت‌های ویژه نوزادان استفاده می‌شوند. چنین به نظر می‌رسد که استفاده از گان‌ها می‌تواند به پیشگیری از گسترش عفونت‌های بیمارستانی کمک کرده و به عنوان یادآوری برای کارکنان و ملاقاتکنندگان جهت شست‌و‌شوی دست‌های خود قبل از تماس با نوزادان، تلقی شود.
هدف از انجام این مطالعه مروری، ارزیابی تاثیرات پوشیدن اوورگان (روپوش) توسط مراجعه‌کنندگان و ملاقاتکنندگان بر بروز عفونت و مرگ‌ومیر در نوزادان بستری در مراکز مراقب از نوزادان است.
از روش‌های استاندارد سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) و گروه مرور نوزادان در کاکرین استفاده شد. پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ کتابخانه کاکرین؛ شماره 1؛ سال 2009)؛ MEDLINE (1950 تا ژانویه 2009)؛ Embase (1950 تا ژانویه 2009) و CINAHL (1982 تا ژانویه 2009) را جست‌وجو کردیم.
این جست‌وجو در دسامبر 2010 به‌روزرسانی شد.
این مرور شامل تمام کارآزمایی‌های منتشر شده با استفاده از تخصیص تصادفی یا شبه-تصادفی بیمار است، که در آنها پوشیدن اوورگان‌ها (روپوش‌ها) توسط مراجعه‌کنندگان یا ملاقاتکنندگان، با عدم استفاده از اوورگان‌ها، مقایسه شدند.
از روش‌های استاندارد سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) و گروه مرور نوزادان در کاکرین استفاده شد. استخراج داده‌ها و کیفیت مطالعه، به‌طور مستقل توسط دو نویسنده مرور مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات ازدست‌رفته از سه نویسنده درخواست شدند، اما فقط یکی از آنها پاسخ داد. یافته‌ها به صورت نسبت خطر (relative risk) یا تفاوت میانگین (MD)، با 95% فاصله اطمینان بیان شدند.
هشت کارآزمایی گنجانده شدند، که پیامدها را برای 3,811 نوزاد گزارش کردند. کیفیت کارآزمایی متفاوت بود، و فقط دو مورد به عنوان کارآزمایی با کیفیت خوب ارزیابی شدند. عدم استفاده از اوورگان‌ها (روپوش‌ها) در مقایسه با پوشیدن آنها، با روند کاهشی در نرخ مرگ‌ومیر نوزادان همراه بود (RR تیپیکال: 0.84؛ 95% CI؛ 0.70 تا 1.02)؛ اما این نتایج از نظر آماری معنی‌دار نبودند. هیچ تاثیری با اهمیت آماری در مورد سیاست پوشیدن گان بر بروز عفونت سیستمیک بیمارستانی وجود نداشت (RR تیپیکال: 1.24؛ 95% CI؛ 0.90 تا 1.71). تجزیهوتحلیل کلی، تاثیرات قابل‌توجهی را از سیاست پوشیدن گان بر بروز کلونیزاسیون باکتریایی، طول مدت بستری در بیمارستان یا دفعات شست‌و‌شوی دست‌ها نشان نداد. هیچ کارآزمایی‌ای از پوشیدن گان توسط ملاقاتکنندگان پیدا نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.