آیا کنترل مواجهه با مایت‌های خانگی، آسم را بهبود می‌بخشد؟

یادداشت تحریریه

این به‌روزرسانی سال 2011 قبل از استانداردهای گزارش‌دهی فعلی و انتظارات روش‌شناسی برای مرورهای کاکرین است. نباید از آن برای تصمیم‌گیری بالینی استفاده شود.

 

آسم، یک بیماری مزمن التهابی است در راه‌های هوایی. شیوع آسم افزایش یافته و در حال حاضر، شایع‌ترین بیماری مزمن میان کودکان به حساب می‌آید. آسم توسط آلرژن‌ها (موادی که باعث واکنش آلرژیک می‌شوند) ایجاد شده و گرد و غبار خانگی در برخی از افراد مبتلا به آسم، مشکل ایجاد می‌کند. آلرژن اصلی در گرد و غبار خانگی، از مایت‌ها ناشی می‌شود و فرض بر این است که کنترل مواجهه با مایت‌های غبار خانگی، نشانه‌های آسم را در افرادی که به مایت‌های گرد و غبار خانگی حساس هستند، کاهش می‌دهد.

ما 55 کارآزمایی‌ تصادفی‌سازی شده را با حضور 3121 فرد مبتلا به آسم وارد کردیم. هم روش‌های شیمیایی (10 کارآزمایی) و هم روش‌های فیزیکی، مانند استفاده از محفظه‌های تشک (37 کارآزمایی)، برای کاهش سطوح آلرژن مایت وجود دارند و ما هر دو نوع را در این مرور گنجاندیم. همچنین، هشت کارآزمایی وجود داشت که از هر دو روش‌ فیزیکی و شیمیایی استفاده کردند. با وجود این واقعیت که بسیاری از کارآزمایی‌ها، کیفیت پائینی داشتند و به نظر می‌رسید که در میزان تاثیرگذاری گزارش‌شده اغراق کنند، هیچ تاثیری را از مداخلات پیدا نکردیم. هیچ تفاوتی در سرعت جریان ھوا در طول دم (peak flow)(معیاری برای عملکرد ریه)، نمرات نشانه‌های آسم و مصرف داروها، یا شمار بیمارانی که بهبود نشانه‌های آسم خود را گزارش کردند، وجود نداشت.

در حالی که کاهش مواجهه با مایت‌های گرد و غبار خانگی در دستورالعمل‌ها توصیه می‌شود، تاثیری را از اقدامات کنترل‌کننده در جهت کاهش مواجهه با مایت‌ها یا مواد تولید شده توسط آنها نیافتیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

نمی‌توان استفاده از روش‌های شیمیایی و فیزیکی را، با هدف کاهش مواجهه با آلرژن‌های مایت غبار خانگی، توصیه کرد. مشخص نیست که انجام مطالعات بیشتری مشابه آنچه در مرور ما انجام شدند، ارزشمند باشند یا خیر. اگر انواع دیگری از مطالعات در نظر گرفته شوند، باید از نظر روش‌شناسی سخت‌گیرانه بوده و از روش‌های دیگری به جز آنهایی که تاکنون استفاده شده‌اند، همراه با پایش دقیق مواجهه با مایت و پیامدهای بالینی مرتبط، بهره ببرند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

آلرژن عمده در گرد و غبار خانگی، از مایت‌ها ایجاد می‌شود. هدف روش‌های شیمیایی، فیزیکی و ترکیبی کاهش سطوح آلرژن مایت، کاهش نشانه‌های آسم در افراد حساس به مایت‌های موجود در غبار خانگی هستند.

اهداف: 

ارزیابی تاثیرات کاهش مواجهه با آنتی‌ژن‌های مایت گرد و غبار خانگی در افراد مبتلا به آسم حساس به مایت.

روش‌های جست‌وجو: 

ما PubMed و پایگاه ثبت گروه راه‌های هوایی در کاکرین را جست‌وجو کردیم (آخرین جست‌وجو در جولای 2011 انجام شد). هیچ محدودیتی از نظر زبان انتشار اعمال نشد.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده را در زمینه مقایسه اقدامات کنترل‌کننده مایت در برابر دارونما (placebo) یا عدم-درمان در افراد مبتلا به آسم که به مایت‌های غبار خانگی حساس بودند، وارد کردیم.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده، معیارهای ورود کارآزمایی را اعمال کرده و داده‌ها را ارزیابی کردند. برای شفاف‌سازی اطلاعات، با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم.

نتایج اصلی: 

تعداد 55 کارآزمایی (3121 بیمار) وارد شدند. سی-هفت کارآزمایی، روش‌های فیزیکی را مورد بررسی قرار دادند، از جمله 26 کارآزمایی که از محفظه‌های تشک استفاده کردند. ده کارآزمایی از روش‌های شیمیایی و هشت کارآزمایی از ترکیبی از روش‌های شیمیایی و فیزیکی استفاده کردند. با وجود این واقعیت که بسیاری از کارآزمایی‌ها، کیفیت پائینی داشته و بنظر می‌رسید در میزان تاثیرگذاری گزارش‌شده اغراق کنند، هیچ تاثیری را از مداخلات پیدا نکردیم. در مورد پیامدی که بیش از همه گزارش شد، سرعت جریان ھوا در طول دم (peak flow) در صبح (1665 بیمار)، تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) برابر با 0.01 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 0.08- تا 0.11). هیچ تفاوتی با اهمیت آماری در شمار بیماران بهبودیافته (خطر نسبی: 1.01؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.27)، نمرات نشانه آسم (SMD: -0.06؛ 95% CI؛ 0.16- تا 0.05)، یا در استفاده از دارو (SMD: -0.05؛ 95% CI؛ 0.17- تا 0.07) وجود نداشت.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information