اکثر نوزادان تازه متولد شده نیازمند به کمک مکانیکی در جهت حمایت از آن‌ها نیز تا حدی نفس می‌کشند اگر تلاش‌های کودک برای تنفس با تنفس‌های مکانیکی دستگاه ونتیلاتور هماهنگ باشد، ممکن است فشار کمتری مورد نیاز باشد. این امر می‌تواند احتمال نشت هوا یا تغییرات را جریان خون به سوی مغز کاهش دهد. مرور کارآزمایی‌ها نشان داد، هنگامی که ونتیلاسیون فشار مثبت با فرکانس بالا (high-frequency positive pressure ventilation; HFPPV) با ونتیلاسیون مکانیکی مرسوم (conventional mechanical ventilation; CMV) مقایسه شد، خطر نشت هوا را کاهش داده و ونتیلاسیون تحریک شده با مدت زمان کوتاه‌تر ونتیلاسیون همراه بود. با این حال، در مقایسه با نوسانات با فرکانس بالا، مدهای خاص تحریک شده از ونتیلاسیون منجر به خطر بیشتر بیماری مزمن ریوی متوسط تا شدید و مدت زمان طولانی‌تر ونتیلاسیون شد. اشکال جدیدتر ونتیلاسیون تحریک شده فقط در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی کوچک مورد بررسی قرار گرفته و مشخص نیست که مزایایی برای پیامدهای مهم بالینی داشته باشند.
در مقایسه با ونتیلاسیون مرسوم، مزیتی هم برای HFPPV و هم برای ونتیلاسیون تحریک شده با توجه به کاهش در نشت هوا و مدت زمان کوتاه‌تر ونتیلاسیون، به‌ترتیب، نشان داده شد. در هیچ یک از کارآزمایی‌ها، پایش پیچیده تنفسی انجام نشد و بنابراین نتیجه‌گیری درباره مکانیسم تولید مزایایی که در اثر تحریک ونتیلاسیون همگام‌سازی شده ایجاد شده باشد، امکان‌پذیر نیست. ونتیلاسیون تحریک شده در قالب SIMV ± PS در مقایسه با HFO، در معرض خطر بالای BPD و طول مدت ونتیلاسیون قرار داشت. بهینه‌سازی طراحی ماشه و ونتیلاتور با توجه به تشخیص تنفسی پیش از شروع کارآزمایی‌های بیشتر، پیشنهاد می‌شود. آزمایش کردن اشکال جدیدتر ونتیلاسیون تحریک شده در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که دارای توان آزمون کافی برای ارزیابی پیامدهای طولانی‌مدت باشند، پیش از گنجاندن آن‌ها در اقدام بالینی روتین ضروری است.
در طول ونتیلاسیون مکانیکی همگام‌سازی شده، فشار مثبت راه هوایی و استنشاق خودبه‌خودی، به‌صورت همزمان انجام می‌شوند. اگر ونتیلاسیون همگام تحریک شود، تبادل کافی گاز باید در پیک پائین‌تر فشارهای راه هوایی به دست آید، که در اینصورت بارو/ولوتراما (baro/volutrauma)، نشت هوا و دیسپلازی ریوی، به‌طور بالقوه کاهش می‌یابد. ونتیلاسیون همگام‌سازی شده را می‌توان به‌طور بالقوه با دستکاری میزان و زمان دم در طول ونتیلاسیون مرسوم و استفاده از ونتیلاسیون تحریک شده از سوی بیمار به‌دست آورد.
مقایسه اثربخشی:
(1) ارائه ونتیلاسیون مکانیکی همگام‌سازی شده در قالب ونتیلاسیون فشار مثبت با فرکانس بالا (HFPPV) یا ونتیلاسیون تحریک شده توسط بیمار (ونتیلاسیون با کنترل حمایت (assist control ventilation; ACV) و ونتیلاسیون اجباری متناوب همگام‌سازی شده (synchronous intermittent mandatory ventilation; SIMV))، با ونتیلاسیون مرسوم یا نوسانات با فرکانس بالا (high-frequency oscillation; HFO)؛
(2) انواع مختلف ونتیلاسیون تحریک شده (ACV؛ SIMV؛ ونتیلاسیون با کنترل حجم تنظیم کننده فشار (pressure-regulated volume control ventilation; PRVCV)، SIMV با حمایت فشاری (pressure support; PS) و ونتیلاسیون با حمایت فشاری (pressure support ventilation; PSV)).
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review group) برای انجام جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 5؛ 2016)؛ MEDLINE via PubMed (1966 تا 5 جون 2016)؛ EMBASE (1980 تا 5 جون 2016)، و CINAHL (1982 تا 5 جون 2016) استفاده کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس، و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده یا شبه-تصادفی‌سازی شده برای مقایسه ونتیلاسیون همگام‌سازی شده که در قالب HFPPV تا CMV، یا ACV/SIMV تا CMV یاHFO به نوزادان ارائه شدند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که به مقایسه روش‌های مختلف ونتیلاسیون تحریک شده (ACV؛ SIMV؛ SIMV به همراه PS؛ PRVCV و PSV) در نوزادان پرداختند.
داده‌های مربوط به پیامدهای بالینی از جمله مرگومیر، نشت هوا (پنوموتوراکس (pneumothorax) یا آمفیزم ریوی بینابینی (pulmonary interstitial emphysema; PIE))، هموراژی داخل بطنی شدید (درجات 3 و 4)، دیسپلازی ریوی (bronchopulmonary dysplasia; BPD) (وابستگی به دریافت اکسیژن بیشتر از 28 روز)، BPD متوسط/شدید (وابستگی به اکسیژن/حمایت تنفسی در سن پس از قاعدگی (postmenstrual age; PMA) بیش از ۳۶ هفته و طول دوره جداسازی از دستگاه/ونتیلاسیون، گردآوری شد.
هشت مقایسه انجام شد: (1) HFPPV در برابر CMV؛ (2) ACV/SIMV در برابر CMV؛ (3) SIMV یا SIMV به‌علاوه PS در برابر HFO؛ (4) ACV در برابر SIMV؛ (5) SIMV به‌علاوه PS در برابر SIMV؛ (6) SIMV در برابر PRVCV؛ (7) SIMV در برابر PSV؛ (8) ACV در برابر PSV. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها برای پیامدهای طبقه‌بندی شده با استفاده از نسبت خطر (relative risk) انجام شد، تفاوت میانگین برای پیامدها با یک مقیاس پیوسته اندازه‌گیری شد.
بیست‌و‌دو مطالعه وارد این مرور شدند. متاآنالیز نشان می‌دهد که HFPPV در مقایسه با CMV با کاهش خطر نشت هوا همراه بود (نسبت خطر (RR) معمول برای پنوموتوراکس: 0.69؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.51 تا 0.93). ACV/SIMV در مقایسه با CMV با مدت کوتاه‌تر ونتیلاسیون مرتبط بود (تفاوت میانگین (MD): 38.3- ساعت؛ 95% CI؛ 53.90- تا 22.69-). SIMV یا SIMV به‌علاوه PS در مقایسه با HFO با خطر بیشتر BPD متوسط/شدید (RR: 1.33؛ 95% CI؛ 1.07 تا 1.65) و با مدت زمان طولانی‌تری از ونتیلاسیون مکانیکی در مقایسه با HFO (MD؛ 1.89 روز؛ 95% CI؛ 1.04 تا 2.74) همراه بود.
ACV نسبت به SIMV با مدت کوتاه‌تر جداسازی از دستگاه همراه بود (MD؛ 42.38- ساعت؛ 95% CI؛ 94.35- تا 9.60). نه HFPPV و نه ونتیلاسیون تحریک شده با کاهش قابل‌توجهی در بروز BPD همراه نبودند. یک روند غیرقابل توجه در میزان مرگومیر کمتر با استفاده از HFPPV در برابر CMV و یک روند غیرقابل توجه در میزان مرگومیر بالاتر با استفاده از ونتیلاسیون تحریک شده در برابر CMV وجود داشت. در رابطه با سایر پیامدها، به هیچ آسیبی از HFPPV یا ونتیلاسیون تحریک شده اشاره نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.