Wiele osób z powodu urazu lub choroby doświadcza bólu, który ustępuje w ciągu trzech miesięcy, jednak w niektórych przypadkach ból nie ustaje. Jeśli występowanie bólu wiąże się ze zmianami w układzie nerwowym nazywamy go bólem neuropatycznym. Chociaż ból neuropatyczny jest coraz bardziej powszechny, to dostępne metody leczenia pomagają tylko niewielu osobom. Osobom z przewlekłym bólem, u których leczenie chirurgiczne lub farmakologiczne nie przyniosło pozytywnych efektów, można zaoferować rehabilitację psychologiczną w celu poprawy jakości życia. Leczeniu bólu neuropatycznego poświęcono w badaniach mniej uwagi, jednak wiemy, że leczenie psychologiczne może pomóc osobom z innymi rodzajami przewlekłego bólu.

W tym przeglądzie chcieliśmy sprawdzić, czy leczenie psychologiczne zmniejsza natężenie bólu, odczuwanie stresu i niepełnosprawność u osób z przewlekłym bólem neuropatycznym. Przeszukaliśmy literaturę naukową do marca 2015 r. i znaleźliśmy dwa badania z randomizacją (złoty standard w badaniach klinicznych) dotyczące stosowania interwencji psychologicznych w leczeniu przewlekłego bólu neuropatycznego. W dwóch badaniach wzięło udział 105 uczestników: w jednym badaniu 61 osób z bólem po urazie rdzenia kręgowego, a w drugim 44 osoby z zespołem pieczenia jamy ustnej.

Nasza pewność co do wiarygodności wyników poszczególnych badań była potencjalnie ograniczona przez kilka rodzajów błędu systematycznego, ze względu na sposób ich przeprowadzenia. Nie byliśmy w stanie wyciągnąć wspólnych wniosków z obu tych badań, ponieważ doświadczenia osób z urazem rdzenia kręgowego i pieczeniem jamy ustnej za bardzo się od siebie różnią. Same badania były zbyt małe, żebyśmy mogli przeprowadzić jakąkolwiek analizę statystyczną. W żadnym z badań nie wykazano jednak wyraźnych korzyści z leczenia. Stwierdziliśmy, że nie ma obecnie żadnych danych naukowych, które mogłyby pomóc lekarzom i pacjentom zdecydować, czy skorzystać z tej metody leczenia. Konieczne są dalsze badania.