Wprowadzenie

Astma jest przewlekłą chorobą zapalną płuc, która może prowadzić do zahamowania przepływu powietrza, a w konsekwencji do problemów z oddychaniem. Duża częstość występowania astmy na świecie stała się problemem zdrowia publicznego ze względu na duże koszty opieki zdrowotnej wynikające z hospitalizacji i zakupu leków. Co więcej, astma jest najczęściej występującą przewlekłą chorobą wśród dzieci. Ćwiczenia oddechowe jako terapia niefarmakologiczna, są rutynowo stosowane w leczeniu chorych na astmę. Ćwiczenia oddechowe mają na celu kontrolowanie objawów hiperwentylacji (intensywnego oddychania), które występują w astmie i mogą obejmować metodę Papwortha, technikę oddychania Buteyko, jogę lub jakąkolwiek inną podobną metodę, która skupia się na zmianie wzorca oddychania.

Pytanie przeglądu

Chcieliśmy znaleźć dane naukowe dotyczące efektów wykonywania ćwiczeń oddechowych u dzieci chorych na astmę.

Główne wyniki

Odnaleźliśmy 3 badania kliniczne, w których łącznie uczestniczyło 112 dzieci z astmą od łagodnej do ciężkiej. We wszystkich włączonych badaniach klinicznych porównywano ćwiczenia oddechowe, które stanowiły element bardziej złożonego leczenia (trening mięśni wdechowych, ćwiczenia relaksacyjne, ćwiczenia wytrzymałościowe, rytmiczne ćwiczenia mobilizacyjne, wibracje, oklepywanie, technika natężonego wydechu), z grupą kontrolą. Badania różniły się pod względem liczebności uczestniczących dzieci (od 28 do 60). Badane grupy stanowili pacjenci hospitalizowani jak i ambulatoryjni. Grupy kontrolne otrzymywały zróżnicowane leczenie: jedna otrzymywała placebo (udawane leczenie), inna uczestniczyła w programie edukacyjnym i w wizytach u lekarza, w jednym badaniu interwencja w grupie kontrolnej nie została opisana. Nie odnaleźliśmy badań, w których grupa leczona i kontrolna zostały porównane pod względem występowania głównych punktów końcowych (efektów leczenia) - jakości życia, objawów astmy czy działań niepożądanych związanych z leczeniem.

Jakość danych naukowych

Włączone badania kliniczne charakteryzowały się małą liczbą uczestników oraz sesji ćwiczeń. W żadnym z tych badań nie porównywano samych ćwiczeń oddechowych z grupą kontrolną. Zamiast tego, ćwiczenia oddechowe były częścią pakietu metod terapeutycznych, które porównywano z grupą kontrolną. Metody zastosowane do przeprowadzenia badań nie zostały wystarczająco opisane i dlatego trudno jednoznacznie ocenić jakość tych badań. Podsumowując, włączone badania kliniczne w naszej ocenie były obciążone niepewnym ryzykiem błędu systematycznego, a jakość danych naukowych była niska.

Wnioski

Nie możemy wyciągnąć żadnych wiarygodnych wniosków dotyczących efektów stosowania w praktyce klinicznej ćwiczeń oddechowych u dzieci chorych na astmę.