Szacuje się, że miliony dzieci i młodzieży na całym świecie żyje oraz pracuje na ulicy. Wiele z nich przejawia znaczną odporność i wysoko rozwinięte zdolności radzenia sobie, jednak wciąż narażeni są oni na różne niebezpieczeństwa. Aby zapewnić im najlepsze możliwe szanse życiowe, niezbędne są działania ukierunkowane na zmniejszenie ryzykownych zachowań i zapobieganie marginalizacji społecznej. W trzynastu badaniach wnikliwie oceniono 19 interwencji mających na celu wsparcie dzieci i młodzieży żyjących na ulicy w krajach o wysokich dochodach. W większości oceniano działania oparte na terapii w porównaniu z udzieleniem zwykłego schronienia, działaniami typu drop-in lub innymi interwencjami terapeutycznymi bądź zdrowotnymi. Wyniki badań nie były jednoznaczne, jednak sugerują, iż osoby otrzymujące terapię i ci, którym zapewniono standardowe wsparcie osiągali korzyści na podobnym poziomie. W dalszych badaniach należy ocenić korzyści z usług typu drop-in oraz udzielania schronienia głównie w krajach o niskim i średnim dochodzie ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży żyjących na ulicy. Żadne z badań nie obejmowało uczestników porównywalnych do dzieci i młodzieży z marginesu społecznego żyjących w krajach o niskim dochodzie, którzy mieszkają na ulicy z powodu konieczności zarabiania pieniędzy, wojny, migracji lub urbanizacji. Dane naukowe włączone do niniejszego przeglądu charakteryzowały się niską lub umiarkowaną jakością.