Najważniejsze informacje

- U osób, które otrzymały przeszczep narządów litych, podawanie leków przeciwwirusowych zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby wywołanej przez cytomegalowirusa (CMV) i zgonu z powodu cytomegalii, w porównaniu z placebo lub z niestosowaniem leczenia.

- Dłuższe okresy profilaktyki okazały się skuteczniejsze niż 3-miesięczna terapia u biorców nerek i płuc.

- Mała dawka walgancyklowiru okazała się równie skuteczna jak standardowa dawka tego leku w prewencji cytomegalii u biorców nerki obciążonych umiarkowanym ryzykiem.

Dlaczego należy stosować leki przeciwwirusowe w celu zapobiegania cytomegalii u biorców narządów litych?

CMV (wirus z grupy herpes) jest najczęściej występującym typem wirusa u osób po przeszczepieniu narządów litych (nerek, serca, wątroby, płuc i trzustki). CMV jest główną przyczyną chorób i zgonu w 1. roku po przeszczepieniu narządu.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy przyjrzeć korzyściom i szkodom związanym ze stosowaniem leków przeciwwirusowych w celu zapobiegania cytomegalii u osób po przeszczepieniu narządu litego.

Co zrobiliśmy?

Szukaliśmy wszystkich badań klinicznych, w których oceniano korzyści i szkody z losowo przydzielonego leczenia przeciwwirusowego w celu zapobiegania cytomegalii u osób po przeszczepie narządów litych. Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki, a także oceniliśmy nasze zaufanie do dostępnych danych naukowych z uwzględnieniem takich czynników jak metodologia badań i liczebność grupy badanej.

Czego się dowiedzieliśmy?

Uwzględniliśmy 41 badań z udziałem 5051 osób, które otrzymały przeszczep nerki, nerki i trzustki, wątroby, serca, płuc lub serca i płuc. Stwierdziliśmy, że niektóre leki przeciwwirusowe (gancyklowir, walacyklowir i acyklowir) zmniejszały ryzyko wystąpienia cytomegalii, zgonu z powodu cytomegalii oraz objawów klinicznych wywołanych przez wirusa opryszczki pospolitej, w porównaniu z placebo lub z niestosowaniem leczenia. Korzyści z zastosowania acyklowiru, gancyklowiru i walacyklowiru w zakresie zapobiegania cytomegalii i zgonom były widoczne u osób, które otrzymały przeszczep serca, nerek lub wątroby. Korzyści te występują zarówno u biorców, którzy w przeszłości przebyli zakażenie CMV, jak i u tych, którzy wcześniej nie byli zakażeni CMV, ale otrzymali przeszczep od dawcy, który w przeszłości był zakażony CMV. Korzyści występowały we wszystkich punktach czasowych. Stwierdziliśmy, że gancyklowir jest skuteczniejszy niż acyklowir i równie skuteczny jak walgancyklowir, który jest obecnie najczęściej stosowanym lekiem przeciwwirusowym w celu zapobiegania cytomegalii u biorców przeszczepów. Różne dawki walgancyklowiru nie różniły się skutecznością w zapobieganiu cytomegalii.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

W przyszłości może być potrzebne przeprowadzenie badań w grupie seronegatywnych dawców i biorców w zależności od częstości występowania cytomegalii w tej grupie, z wykorzystaniem nowszych i silniejszych schematów immunosupresyjnych.

Konieczne jest uzyskanie większej ilości informacji na temat skuteczności profilaktyki z zastosowaniem różnych schematów leczenia immunosupresyjnego stosowanych w zapobieganiu i leczeniu odrzucenia przeszczepów różnych narządów.

Jak aktualne są te dane?

Dane naukowe są aktualne do lutego 2024 r.