پیامهای کلیدی
-
آرامبخشی با استفاده از پروپوفول (propofol) به جای آرامبخشهای مرسوم ممکن است زمان لازم تا بهبودی و نمرات رضایت بیمار را برای افرادی که تحت کولونوسکوپی قرار میگیرند، بهبود بخشد. آرامبخشی با پروپوفول در مقایسه با آرامبخشهای مرسوم (اپیوئیدها یا بنزودیازپینها، یا هر دو) تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر میزان تکمیل کولونوسکوپی یا عوارض دارد. تاثیرات آن بر زمان لازم تا ترخیص و نمره درد نامشخص است.
-
آرامبخشی با پروپوفول برای کولونوسکوپی توسط متخصصان غیربیهوشی، در مقایسه با پروپوفول تجویزشده توسط متخصصان بیهوشی، ممکن است منجر به کاهش اندکی در زمان لازم تا بهبودی شود. بااینحال، تفاوتی اندک تا عدم تفاوت میان گروهها در میزان تکمیل کولونوسکوپی، نمره درد، رضایت بیمار و عوارض تنفسی که نیاز به مداخله دارند، وجود دارد.
-
برای رسیدن به نتیجهگیریهای قویتر در مورد تاثیرات پروپوفول برای ایجاد آرامبخشی در طول کولونوسکوپی در مقایسه با آرامبخشهای مرسوم، و بررسی پیامدهای آرامبخشی تحت نظر متخصصان غیربیهوشی مانند مرگومیر و بستری شدن در بیمارستان، انجام مطالعات بیشتری با تعداد افراد بیشتر و ارائه گزارشهایی با کیفیت بالا مورد نیاز است.
کولونوسکوپی چیست؟
کولونوسکوپی یک روش رایج برای تشخیص بسیاری از بیماریهای دستگاه گوارش است. یک لوله بلند و انعطافپذیر (کولونوسکوپ) که در نوک آن یک دوربین فیلمبرداری کوچک قرار دارد، از طریق مقعد وارد راستروده (رکتوم) و روده بزرگ (کولون) میشود تا بیماریهای رودهای از جمله التهاب، عفونت، پولیپ یا سرطان را بررسی کند. علاوهبر استفاده از کولونوسکوپ برای گرفتن عکس و فیلم به منظور کمک به تشخیص، میتوان در طول کولونوسکوپی نمونههای بافتی (بیوپسی) نیز گرفت. در برخی موارد، برداشتن گستردهتر بافت، از جمله برداشتن پولیپها یا حتی سرطانها در مراحل اولیه، میتواند در طول کولونوسکوپی انجام شود. از داروها اغلب برای آرام کردن بیماران استفاده میشود تا بتوانند به راحتی روند کولونوسکوپی را تحمل کنند.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
بسیاری از مطالعات، داروهای آرامبخش مختلف مورد استفاده را برای این روش مقایسه کردند، و اینکه چه کسی میتواند بدون ایجاد خطر، این داروها را تجویز کند. ما خواستیم تاثیرات آرامبخشی با پروپوفول را برای کولونوسکوپی در بیماران بزرگسال در مقایسه با آرامبخشهای مرسوم (اوپیوئیدها یا بنزودیازپینها، یا هر دو) بدانیم. ما همچنین تاثیرات آرامبخشی با پروپوفول را با هدایت متخصصان بیهوشی برای بیماران بزرگسال تحت کولونوسکوپی، در مقایسه با بیمارانی که تحت نظر متخصصان غیربیهوشی قرار داشتند، بررسی کردیم.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما به دنبال مطالعاتی بودیم که پروپوفول را در مقابل آرامبخشهای مرسوم برای کولونوسکوپی مقایسه کرده، و مطالعاتی که آرامبخشی با پروپوفول را تحت نظر متخصصان بیهوشی در مقابل آرامبخشی تجویزشده توسط متخصصان غیربیهوشی مقایسه کردند. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را به شواهد، براساس عواملی مانند روشهای انجام و حجمنمونه مطالعه، رتبهبندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما 30 مطالعه (12,036 نفر) را شناسایی کردیم که پروپوفول را با آرامبخشهای مرسوم، و سه مطالعه (449 نفر) که پروپوفول تجویزشده توسط متخصصان بیهوشی را با پروپوفول تجویزشده توسط متخصصان غیربیهوشی برای کولونوسکوپی مقایسه کردند. مطالعات بین سالهای 1993 و 2024 انجام شدند.
نتایج اصلی
آرامبخشی با پروپوفول برای کولونوسکوپی ممکن است منجر به بهبود زمان لازم تا بهبودی و نمرات رضایت بیمار شود. تاثیرات آن بر زمان لازم تا ترخیص و نمرات درد نامشخص است. میزان تکمیل کولونوسکوپی، سوراخ شدن روده بزرگ (ایجاد سوراخ تصادفی در روده بزرگ) و مشکلات تنفسی (کمبود اکسیژن) که منجر به مداخله پزشکی از سوی پزشک شود، در گروه پروپوفول در مقایسه با آرامبخشهای مرسوم تفاوتی نداشتند. آرامبخشی با پروپوفول برای کولونوسکوپی تحت نظر متخصصان غیربیهوشی در مقایسه با آرامبخشی با پروپوفول تحت هدایت متخصصان بیهوشی، تفاوتی اندک تا عدم تفاوت را در میزان تکمیل کولونوسکوپی، نمره درد، رضایت بیمار یا حوادث تنفسی منجر به مداخله پزشکی ایجاد میکند، اما ممکن است زمان لازم تا بهبودی را اندکی کاهش دهد.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
برای مقایسه پروپوفول در مقابل آرامبخشهای مرسوم در طول کولونوسکوپی، ما عمدتا به شواهد اطمینان کمی داریم زیرا مشکلاتی در گزارش پیامدها در مطالعات وجود داشت که میتوانست بر نتایج تاثیر بگذارند. برای مقایسه آرامبخشی تحت نظر متخصصان بیهوشی در مقابل آرامبخشی تحت نظر متخصصان غیربیهوشی، اطمینان ما به شواهد از سطح بالا تا پائین متغیر بود؛ در مواردیکه اطمینان ما محدود بود، مطالعات بسیار کمی وجود داشتند و آنها تمام پیامدهای مورد نظر ما را گزارش نکردند.
شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا فوریه 2024 بهروز است.
مطالعه چکیده کامل
اهداف
هدف اولیه این مرور، ارزیابی تاثیرات آرامبخشی با پروپوفول حین انجام کولونوسکوپی در بیماران بزرگسال در مقایسه با اوپیوئیدها یا بنزودیازپینها، یا هر دو، بود. هدف ثانویه، ارزیابی تاثیرات آرامبخشی با پروپوفول برای بیماران بزرگسال تحت کولونوسکوپی بود که توسط متخصصان بیهوشی تجویز شد، در مقایسه با بیمارانی که تحت نظر متخصصان غیربیهوشی قرار داشتند.
روشهای جستوجو
در نسخه قبلی این مرور، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL)، PubMed؛ Embase؛ Cancerlit؛ CINAHL؛ LILACS؛ Biological Abstracts و Web of Science را برای یافتن مقالات تا دسامبر 2010 جستوجو کردیم. در بهروزرسانی فعلی، از دسامبر 2010 تا فوریه 2024 در CENTRAL (Ovid)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ CINAHL (EBSCO)؛ LILACS (VHL)؛ Web of Science Core Collection (Clarivate)؛ WHO ICTRP و ClinicalTrials.gov جستوجو کردیم. هیچ محدودیتی را از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نکردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
آرامبخشی با پروپوفول برای کولونوسکوپی در مقایسه با رژیمهای آرامبخش مرسوم، ممکن است زمان لازم تا بهبودی و نمرات رضایت بیمار را بهبود بخشد، بدون اینکه بر لولهگذاری در سکوم، سوراخ شدن یا حوادث تنفسی که نیاز به مداخله دارند، تاثیر بگذارد. تاثیرات آن بر زمان لازم تا ترخیص و نمره درد نامشخص است. شواهد مربوط به این مقایسه عموما از قطعیت پائینی برخوردار بود، که نشاندهنده نیاز به انجام مطالعاتی با کیفیت بهتر و گزارشدهی استانداردتر از پیامد است. آرامبخشی با پروپوفول توسط متخصصان غیربیهوشی در مقایسه با آرامبخشی با پروپوفول تحت نظر متخصصان بیهوشی برای کولونوسکوپی، تفاوتی اندک تا عدم تفاوت را در میزان لولهگذاری در سکوم و رضایت بیمار ایجاد میکند، اما ممکن است زمان لازم تا بهبودی را کمی کاهش دهد. احتمالا تفاوتی اندک تا عدم تفاوت میان گروهها از نظر نمرات درد وجود دارد، و ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در عوارض تنفسی که نیاز به مداخله دارند، دیده شود. سطح قطعیت شواهد برای بسیاری از پیامدها در این مقایسه دوم بالا بود؛ بااینحال، مطالعات بسیار کمی وجود داشتند و بسیاری از پیامدهای مهم بیخطری مداخله بررسی نشدند.
حمایت مالی
این مرور با کمکهای مالی عملیاتی از George and Fay Yee Centre for Healthcare Innovation، دپارتمان جراحی، بخش جراحی عمومی و Clinician Investigator Program، همگی در دانشگاه Manitoba، کالج پزشکی Max Rady، دانشکده علوم سلامت Rady؛ Winnipeg؛ Manitoba؛ کانادا، تامین مالی شد.
ثبت
پروتکل و نسخههای قبلی از طریق https://doi.org/10.1002/14651858.CD006268 و https://doi.org/10.1002/14651858.CD006268.pub2 قابل دسترسی هستند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
