پیشینه
نئوپلازی اینترا-اپیتلیال وولو (vulval intraepithelial neoplasia; VIN) به عنوان یک وضعیت پیش سرطانی پوست وولو در نظر گرفته می‌شود که ممکن است بیشتر به سرطان وولو تبدیل شود. این وضعیت معمولا با جراحی درمان می‌شود. تکنیک‌های مختلف جراحی که در حال حاضر در دسترس هستند، عبارتند از ابلیشن (ablation) (که ضایعه با تخریب بافت با استفاده از منبع انرژی برداشته می‌شود) یا اکسیزیون (ضایعه به سادگی «بریده می‌شود»)؛ گاهی اوقات ممکن است ترکیبی از این دو مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر هیچ اتفاق نظری وجود ندارد در مورد اینکه کدام روش جراحی موثرترین و بی‌خطرترین است. گزینه‌های درمانی در دسترس برای فرد مبتلا به VIN در حال حاضر بر اساس ترجیحات پزشک معالج و مهارت‌های وی انتخاب می‌شود و این موارد در سطح ملی و بین‌المللی متفاوت هستند. از آنجایی که احتمال عود بیماری پس از جراحی زیاد است، ممکن است چندین درمان مورد نیاز باشد. از این رو، روش‌های درمانی جراحی و طبی محافظه‌کارانه مختلف در حال حاضر تحت بررسی هستند.
سوال مطالعه مروری
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری مداخلات جراحی در زنان مبتلا به نئوپلازی اینترا-اپیتلیال وولو با درجه بالا (VIN).
یافته‌های اصلی
این مرور بر اساس یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCT) است که شامل 30 شرکت‌کننده بود و بنابراین نتایج به آنالیز یک مطالعه محدود می‌شوند. این RCT دو روش ابلیشن را مقایسه کرد: جراحی لیزر دی‌اکسید کربن (CO 2 ) و آسپیراسیون جراحی اولتراسونیک حفره‌ای (CUSA). هیچ شواهدی مبنی بر وجود تفاوت در خطرات عود بیماری پس از یک سال پیگیری، درد، ایجاد اسکار، دفع دردناک/ناراحت کننده ادرار (dysuria) یا سوزش هنگام ادرار، چسبندگی (به هم چسبیدن «لب‌ها یا لابیاها به عنوان بخشی از روند بهبودی با تشکیل پل‌های بافتی)، عفونت، ترشحات غیرطبیعی یا وجود ریزش بافت مرده از پوست سالم (eschar) میان زنانی که جراحی لیزر CO 2 دریافت کردند و کسانی که تحت CUSA قرار گرفتند، وجود نداشت.
کیفیت شواهد
با توجه به تعداد کم شرکت‌کنندگان مبتلا به VIN با درجه بالا که در کارآزمایی گنجانده شدند، شواهد کافی برای این نتیجه‌گیری وجود نداشت که کدام یک از روش‌های جراحی بر دیگری برتری دارد. این مرور نیاز به انجام کارآزمایی‌هایی را با کیفیت و طراحی خوب در آینده برجسته می‌کند.
به دلیل تعداد اندک زنان در هر گروه و تعداد کم رویدادهای مشاهده شده، کارآزمایی وارد شده فاقد قدرت آماری بود. بنابراین، فقدان شواهد قابل اعتماد در مورد اثربخشی و بی‌خطری دو تکنیک جراحی برای مدیریت VIN، مانع از هرگونه راهنمایی یا توصیه قطعی برای استفاده در عملکرد بالینی می‌شود.
این نسخه به‌روز شده یک مرور اصیل کاکرین است، که در کتابخانه کاکرین (شماره 1؛ 2011) منتشر شد.
نئوپلازی اینترا-اپیتلیال وولو (vulval intraepithelial neoplasia; VIN) یک وضعیت پیش‌بدخیم پوست وولو است. این بیماری پوستی مزمن غیر شایع وولو با خطر بالای عود و پتانسیل پیشرفت به سمت سرطان وولو همراه است. این وضعیت به دلیل ماهیت چند مرکزی و چند کانونی آن پیچیده می‌شود. به نظر می‌رسد بروز این وضعیت، به ویژه در گروه سنی جوان‌تر، رو به افزایش است. در مورد روش بهینه درمان جراحی، اتفاق نظر وجود ندارد. با این حال، منطق درمان جراحی VIN، درمان نشانه‌ها و حذف هرگونه بدخیمی زمینه‌ای، با هدف مستمر حفظ آناتومی و عملکرد وولو بوده است. درمان‌های مکرر بر زیبایی موضعی محل درگیر تاثیر گذاشته و باعث بروز موربیدیتی روانی-جنسی می‌شود، بنابراین بر کیفیت زندگی فرد تاثیر می‌گذارد.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مداخلات جراحی در زنان مبتلا به VIN با درجه بالا.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سرطان زنان در کاکرین؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE و EMBASE را تا 1 سپتامبر 2015 جست‌وجو کردیم. هم‌چنین در پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، خلاصه مقالات نشست‌های علمی، و فهرست منابع مطالعات وارد شده به جست‌وجو پرداخته، و با کارشناسان این حوزه تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که مداخلات جراحی را در زنان بزرگسال مبتلا به VIN با درجه بالا ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را خلاصه کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند.
یک RCT را شناسایی کردیم که شامل 30 زن بود و معیارهای ورود را برآورده کرد؛ این کارآزمایی داده‌های مربوط به جراحی با لیزر دی‌اکسید کربن (CO 2 ) را در مقابل آسپیراسیون جراحی اولتراسونیک حفره‌ای (cavitational ultrasonic surgical aspiration; CUSA) گزارش کرد. هیچ تفاوتی در خطر عود بیماری پس از یک سال پیگیری، درد، ایجاد اسکار، سوزش ادرار یا دیزوری (dysuria)، چسبندگی، عفونت، ترشحات غیرطبیعی یا اسکار میان زنانی که تحت جراحی لیزر CO 2 قرار گرفتند و کسانی که CUSA دریافت کردند، وجود نداشت. به دلیل تعداد اندک زنان در هر گروه و تعداد کم رویدادهای مشاهده شده، این کارآزمایی فاقد قدرت آماری بود، اما خطر پائین سوگیری داشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.