هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف از این مرور کاکرین این بود که بدانیم تغییراتی که در گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان‌ها ایجاد شد، پیامدهای مربوط به بیماران یا پرستاران را بهبود می‌بخشد یا خیر، یا اینکه آیا تاثیری بر هزینه مراقبت‌های سلامت دارند یا خیر. گزینش پرسنل پرستاری می‌تواند به تعداد پرستاران به ازای هر بیمار، ترکیبی از انواع مختلف پرستاران در یک واحد بیمارستانی، یا مدل‌هایی که برای تخصیص پرستاران به بیماران در یک واحد بیمارستانی استفاده می‌شود، اشاره کند.
پیام‌های کلیدی
تحقیقات مربوط به گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان بسیار محدود است و این یافته‌ها باید با احتیاط استفاده شوند.
بعید به نظر می‌رسد که اضافه کردن پرستاران با مهارت‌های پیشرفته پرستاری (پرستاران متخصص (Nurse Practitioners; NPs)) یا دارای تخصص در یک زمینه عملی خاص (پرستاران متخصص بالینی (Clinical Nurse Specialists; CNSs)) به گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان، تفاوتی در میزان مرگ‌ومیر بیماران ایجاد کند. ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که این کار چه تاثیرات دیگری می‌تواند بر بیماران داشته باشد، به‌عنوان مثال، آیا می‌تواند زمان بستری بیماران را در بیمارستان یا هزینه‌های مراقبت را از بیمار کاهش دهد یا خیر. ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که تغییر در نحوه تخصیص پرستاران به مراقبت از بیمار، تعداد موارد تعویض پرستاران را کاهش می‌دهد یا خیر، یا آیا معرفی پرستاران فاقد صلاحیت به نیروی کار پرستاری، هزینه‌ها را کاهش می‌دهد یا خیر، زیرا تحقیقات در این زمینه بسیار محدود است.
در این مطالعه مروری چه چیزی مورد بررسی قرار گرفت؟
ما مطالعاتی را یافتیم که به بررسی اثرات چهار استراتژی یا مدل اصلی گزینش پرسنل پرستاری پرداختند: اضافه کردن پرستاران پیشرفته یا متخصص به نیروی کار پرستاری، ورود پرسنل پرستار با صلاحیت کم‌تر به نیروی کار پرستاری، تغییر نحوه تخصیص پرستاران در بیمارستان برای ارائه مراقبت به بیمار و تغییر در نحوه برنامه‌ریزی شیفت‌های پرستاری. بیش‌ترین علاقه ما به تاثیر این مداخلات بر هفت پیامد اصلی بود: تعویض کادر پرستاری (جابه‌جایی)، فوت بیماران، بستری مجدد بیماران پس از ترخیص از بیمارستان، مراجعه بیماران به بخش اورژانس (Emergency Department; ED) برای مراقبت‌های پس از ترخیص، تعداد روزهای بستری بیماران در بیمارستان، تعداد بیماران مبتلا به زخم‌های فشاری، و هزینه‌های مراقبت.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
ما 11 مطالعه را یافتیم که در آنها پرستاران پیشرفته یا متخصص به نیروی کار پرستاری اضافه شدند. هیچ‌یک از این مطالعات تاثیر این مداخله را بر تعویض پرسنل پرستاری گزارش نکردند؛ سه مطالعه نشان داد که این کار ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مرگ‌ومیر بیمار ایجاد کند. ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که این مداخله در کاهش تعداد بیمارانی که در پی ترخیص از بیمارستان مجددا بستری شده‌اند یا برای دریافت مراقبت پس از ترخیص به ED مراجعه می‌کنند، موثر است یا نه، زیرا این تحقیق بسیار محدود است. هم‌چنین، ما از تاثیر آن بر کاهش تعداد روزهایی که بیماران در بیمارستان بستری هستند، تعداد بیماران مبتلا به زخم‌های فشاری، یا هزینه‌های مراقبت‌های سلامت نامطمئن هستیم، باز هم به این دلیل که این تحقیق بسیار محدود است.
ما یک مطالعه مرتبط را یافتیم که به بررسی اضافه کردن کمک پرستاران به نیروی کار پرستاری پرداخت، که هدف آن کاهش هزینه‌ها بود. ما نمی‌توانیم از تاثیر آن بر هزینه‌ها اطمینان داشته باشیم زیرا این تحقیق بسیار محدود است.
ما پنج مطالعه را در رابطه با پرستاری اولیه (که در آنها یک پرستار، مسوول مراقبت کامل از تعدادی از بیماران به مدت 24 ساعت در روز، هفت روز در هفته است) و دو مطالعه را در رابطه با مدل‌های گزینش پرسنل پرستاری یافتیم. یک مطالعه مربوط به مدل گزینش پرسنل پرستاری، واحد‌های بیمارستانی را آزمایش کرد که شیفت‌های پرستاری را خودشان تعیین می‌کردند (خود-گزینشی پرسنل) و مطالعه دیگر، روش‌های مختلف برنامه‌ریزی شیفت‌های پرستاری را مقایسه کرد. ما نمی‌توانیم در مورد تاثیر مدل‌های پرستاری اولیه یا گزینش پرسنل پرستاری در بازده یا هزینه‌های پرستار مطمئن باشیم زیرا این تحقیق بسیار محدود است.
این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان مرور به جست‌وجوی مطالعاتی پرداختند که تا مارچ 2018 منتشر شده بودند.
یافته‌های این مرور به دلیل تعداد محدود و کیفیت تحقیق منتشرشده‌ای که وارد شد، باید با احتیاط استفاده شوند. ما بیش‌ترین اطمینان را درباره این یافته داشتیم که ورود پرستاران پیشرفته یا متخصص ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در یک پیامد بیمار (مثلا مرگ‌ومیر) شود و عدم قطعیت بیشتر در مورد سایر پیامدهای بیمار (مانند بستری مجدد، حضور در ED، طول مدت بستری و میزان زخم‌های فشاری) داشتیم. قطعیت شواهد برای نتیجه‌گیری‌های مربوط به اثربخشی سایر انواع مداخلات، از جمله مدل‌های جدید گزینش پرسنل پرستاری و معرفی کارکنان کمک پرستار، بر پیامدهای بیمار، کارکنان و هزینه ناکافی است. اگرچه هفت سال از انتشار این مرور گذشته، قطعیت شواهد مربوط به گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان هم‌چنان بسیار پائین است.
پرستاران بزرگ‌ترین مولفه نیروی کار سلامت را در سراسر جهان تشکیل می‌دهند و مدل‌های متعددی از تخصیص و پروفایل نیروی کار اجرا شده است. این مدل‌ها عبارتند از تغییرات در ترکیب مهارت، ترکیب درجه یا ترکیب صلاحیت، مدل‌های تخصیص کارمندان، سطوح گزینش، شیفت‌های پرستاری، یا الگو‌های کاری پرستاران. این اولین به‌روزرسانی از مرور ما است که در سال 2011 منتشر شد.
هدف از این مرور، بررسی تاثیر مدل‌های گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان بر پیامدهای مرتبط با بیمار و کارکنان در محیط بیمارستان، به‌ویژه شناسایی اینکه کدام مدل (مدل‌ها) گزینش پرسنل با موارد زیر مرتبط هستند: 1) پیامدهای بهتر برای بیماران، 2) پیامدهای بهتر مرتبط با پرسنل، و، 3) تاثیر مدل (مدل‌های) گزینش پرسنل بر پیامدهای هزینه.
CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ دو بانک اطلاعاتی دیگر و دو پایگاه ثبت کارآزمایی در 22 مارچ 2018، به همراه بررسی منابع، جست‌وجوی استنادی و تماس با نویسندگان مطالعه برای شناسایی مطالعات بیشتر، جست‌وجو شدند.
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، کارآزمایی‌های غیر-تصادفی‌سازی شده، مطالعات کنترل شده قبل-بعد (before-after) و مطالعات سری زمانی منقطع (interrupted-time-series) یا مطالعات تکرار اندازه‌گیری را در مورد مداخلات مرتبط با مدل‌های گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان وارد کردیم. شرکت‌کنندگان عبارت بودند از بیماران و پرسنل پرستاری شاغل در محیط‌های بیمارستانی. ما هر معیار عینی گزارش شده را در ارتباط با بیمار یا پرسنل، یا پیامد اقتصادی وارد کردیم. مهم‌ترین پیامدهای واردشده در این مرور عبارت بودند از: بازده و عملکرد گزینش پرسنل پرستاری، مرگ‌ومیر بیمار، بستری مجدد بیمار، مراجعه بیمار به بخش اورژانس (emergency departmen; ED)، مدت زمان بستری، بیماران مبتلا به زخم‌های فشاری و هزینه‌ها.
ما به‌طور مستقل از هم به صورت جفتی کار کردیم تا داده‌ها را از هر مطالعه بالقوه مرتبط استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) و قطعیت شواهد را ارزیابی کنیم.
ما 19 مطالعه را وارد کردیم، که 17 مورد از آنها مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند و هشت مورد از آنها را برای این به‌روزرسانی شناسایی کردیم. ما چهار نوع مداخله مرتبط را با مدل‌های گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان شناسایی کردیم:
- معرفی پرستاران پیشرفته یا متخصص به‌عنوان نیروی کار پرستاری؛
- معرفی پرسنل کمک پرستار به‌عنوان نیروی کار بیمارستان؛
- پرستاری اولیه؛ و
- مدل‌های پرسنلی.
این مطالعات در USA، هلند، UK، استرالیا و کانادا انجام شده و شامل بیماران مبتلا به سرطان، آسم، دیابت و بیماری مزمن، در بخش‌های پزشکی، مراقبت حاد، مراقبت‌های ویژه و بستری طولانی‌مدت در بخش‌های روانپزشکی بودند. خطر سوگیری در سراسر مطالعات بالا بود، محدودیت‌های عمده مرتبط با کورسازی بیماران و پرسنل، پنهان‌سازی تخصیص، تولید توالی و کورسازی ارزیابی پیامد بود.
افزودن پرستاران پیشرفته یا متخصص به پرسنل پرستار بیمارستان ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مرگ‌ومیر بیمار شود (3 مطالعه؛ 1358 شرکت‌کننده). مشخص نیست که آیا این مداخله، پذیرش مجدد بیماران (7 مطالعه؛ 2995 شرکت‌کننده)، حضور بیمار در ED (6 مطالعه؛ 2274 شرکت‌کننده)، مدت زمان بستری (3 مطالعه؛ 907 شرکت‌کننده)، تعداد بیماران مبتلا به زخم‌های فشاری (1 مطالعه؛ 753 شرکت‌کننده)، یا هزینه‌ها (3 مطالعه؛ 617 شرکت‌کننده) را کاهش می‌دهد یا خیر، زیرا ما قطعیت شواهد مربوط به این پیامدها را بسیار پائین ارزیابی کردیم. مشخص نیست که اضافه کردن پرسنل کمک پرستار به نیروی کار بیمارستان باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود یا خیر (1 مطالعه؛ 6769 شرکت‌کننده)، زیرا ما قطعیت شواهد مربوط به این پیامد را بسیار پائین ارزیابی کردیم. مشخص نیست که پرستاری اولیه (3 مطالعه، بیش از 464 شرکت‌کننده) یا مدل‌های پرسنلی (1 مطالعه؛ 647 شرکت‌کننده)، بازده گزینش پرسنل پرستاری را کاهش می‌دهد یا خیر، یا پرستاری اولیه (2 مطالعه؛ بیش از 138 شرکت‌کننده) هزینه‌ها را کاهش می‌دهد یا خیر، زیرا ما قطعیت شواهد مربوط به این پیامدها را بسیار پائین ارزیابی کردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.